Την πρόσφατη συνέντευξή του ο πρωθυπουργός δεν προθυμοποιήθηκε –αν δεν την απαίτησε κιόλας- να την δώσει για να μας διαβεβαιώσει μόνο ότι οι εκλογές θα γίνουν τον προσεχή Οκτώβριο. Γλυκειά γαρ η εξουσία και γλυκύτερη όταν έχεις την βεβαιότητα ότι συντόμως θα την εγκαταλείψεις.

του Νίκου Σίμου

Ο κ. Τσίπρας παραχώρησε την συνέντευξη σε μία προσπάθεια να διαμορφώσει μία διαφορετική πραγματικότητα από αυτήν που βιώνει η κοινωνία, δεδομένου ότι μέχρι την ημέρα των εκλογών τέτοιες απεγνωσμένες δράσεις θα τις βλέπουμε συχνά. Για τον πρόσθετο λόγο ότι μέχρι τις εκλογές είναι λίγο πλέον το διάστημα να μετατρέψει «με έργα» το κλίμα, καθώς έχει προηγηθεί ένα πολύ μεγαλύτερο διάστημα, σχεδόν πέντε ετών μέσα στο ο οποίο κατόρθωσε το ακατόρθωτο: Να αφανίσει μία ολόκληρη τάξη. Την μεσαία.
Έτσι, ελλείψει άλλης δυνατότητας, ο πρωθυπουργός θα επιχειρεί με επικοινωνιακά λόγια να πείσει τους κατεστραμένους από την διακυβέρνησή του. Η οποία συντίθεται από τον συνδυασμό δύο γεγονότων της κυβερνητικής πολιτικής που αναδεικνύουν σε όλη του την έκταση τον λαϊκίστικο παραλογισμό της κυβέρνησης της Αριστεράς.

Το ένα γεγονός είναι η επιδρομή στο Δημόσιο με συνεχείς προσλήψεις και με την εξ ίσου συνεχή αναζήτηση τρόπων προκειμένου να παρακαμφθούν οι συμφωνίες με τους Θεσμούς ώστε να μη σταματήσει να διορίζει κόσμο στο Δημόσιο. Που τον πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος. Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί κατά 43% οι διορισμοί μετακλητών υπαλλήλων. Πως αλλιώς άλλωστε θα συνέβαινε αφού μετά τις εκλογές ο κ. Τσίπρας αύξησε τα υπουργεία κατά 4(!) και τους γενικούς γραμματείς κατα 22 και όλος αυτός ο εσμός των αξιωματούχων έπρεπε να πλαισιωθεί «από τα δικά μας παιδιά».

Και αν αυτό νομίσει κανείς ότι είναι μια παρωνυχίδα, ας θυμίσουμε ότι η υπουργός Εργασίας είχε ζητήσει από τους εποπτευόμενους φορείς του υπουργείου της να ολοκληρώσουν όλες τις εργολαβίες που είχαν υπογράψει προκειμένου να αρχίσουν να κάνουν προσλήψεις με ατομικές συμβάσεις.
Το έτερο γεγονός, όχι άσχετο βεβαίως με το προαναφερθέν είναι μία άλλη επιδρομή, η φορολογική, που έχει διπλό στόχο. Πρώτον να βρίσκονται πόροι ώστε να καλύπτεται το μεγάλο λειτουργικό κόστος του Δημοσίου το οποίο αυξάνεται με τις νέες προσλήψεις του κομματικού στρατού που δημιουργεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Και δεύτερον να εμφανίζονται πλεονάσματα σε συνδυασμό με την άρνηση του κράτους να είναι συνεπές προς τις υποχρεώσεις του προς τους ιδιώτες.

Έτσι έχουμε πλέον από τον συνδυασμό των φορολογικών νόμων Τσακαλώτου και των ασφαλιστικών Κατρούγκαλου επιβαρύνσεις τουλάχιστον 57% επί του δηλουμένου εισοδήματος. Ενώ, ένας ελεύθερος επαγγελματίας αν είναι ειλικρινής και έχει την τύχη να πραγματοποιήσει έσοδα 70.000 ευρώ και τα δηλώσει, τότε θα καταβάλει τόσα σε φόρους και εισφορές ώστε θα του μένουν καθαρά 400 ευρώ τον μήνα!!

Το βέβαιο είναι ότι μέχρι τις εκλογές θα έχει πολλαπλασιασθεί ο αριθμός όσων θα «μαυρίσουν» τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση έχει αποδομήσει την ελληνική κοινωνία αφανίζοντας την μεσαία τάξη. Κυβερνά για να φορολογεί δημιουργώντας πόρους που σιτίζουν όσους προσλαμβάνει, προσδοκώντας έτσι στην αντικατάσταση των ψηφοφόρων που σωρηδόν χάνει. Το πρόβλημα πλέον δεν είναι απλώς πότε «θα μας αδειάσουν» την γωνιά.

Αλλά ποια ελληνική κοινωνία θα έχουν αφήσει πίσω τους….