Δεν είμαστε συνταγματολόγοι ώστε να μην έχουμε το κατά Παπαγγελόπουλο δικαίωμα να εκφράζουμε πολιτικές θέσεις. Πολλώ δε μάλλον δημοσιογράφοι ώστε να έχουμε-και πάλι- το δικαίωμα να ασκούμε κριτική στις κυβερνητικές παρεμβάσεις στους θεσμούς. Κατά τον κύριο Παπαγγελόπουλο, τον πρώην διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, από τη στιγμή που οι συνταγματολόγοι πρέπει να αρκούνται στην ερμηνεία του Συντάγματος, και οι δημοσιογράφοι απλώς να γράφουν, θα πρέπει να περιμένουμε τον Παύλο Πολάκη να τοποθετηθεί επί του θέματος. Ενδεχομένως μέσω Facebook τις μικρές ώρες.
Του Χάρη Παυλίδη
Είναι προφανές ότι ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, δεν επιθυμεί οι συνταγματολόγοι να εκφράζουν πολιτικές(;) απόψεις, αφού δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Ενώ η δική του δουλειά, τόσα χρόνια στην πολιτική, είναι να εκφράζει πολιτικές θέσεις. Δεν ξέρουμε σε ποιο σημείο της άποψης που κατάθεσε λίγο πριν πάρει θέση στο υπουργικό να ακούσει τον… Τσίπρα το «Θεό» γελάνε, αλλά ο άνθρωπος δεν έχει το θεό του. Είναι ο υπουργός, και μάλιστα διορισμένος, που παραβαίνοντας κάθε έννοια δικαίου χαρακτήρισε τη Novartis «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους», πριν απαοφανθούν οι δικαστές, και αντί να κρυφτεί μετά το φιάσκο κάνει μάθημα δεοντολογίας στους συνταγματολόγους.
Καμία αντίρρηση, ως Παπαγγελόπουλος μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Άλλωστε στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα όλοι βρήκαν χώρο για να εκφράσουν τα απωθημένα τους. Και ο εν λόγω φαίνεται ότι είχε πολύ… υλικό. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα, αφού για τους περισσότερους εξ αυτών πλησιάζει η ώρα να μάθουμε πως ασκούσαν τα καθήκοντά τους. Το θέμα είναι ότι ο αναπληρωτής υπουργός είτε δεν έχει ιδέα από πολιτική, ή έχει μεγάλη ιδέα γι αυτό που νομίζει ότι είναι. Δεν ξέρουμε τι από τα δύο ισχύει, αλλά ο τρόπος και η εν γένει συμπεριφορά του δείχνει ότι είναι και τα δύο. Διότι, απλά, η ερμηνεία του Συντάγματος δεν μπορεί παρά να εκφράζεται πολιτικά. Μπορεί να μην αρέσει στον κύριο Παπαγγελόπουλο, αλλά αυτοί που έχουν κατεξοχή την υποχρέωση να εκφράζουν πολιτικές θέσεις ερμηνεύοντας το Σύνταγμα, δεν είναι οι ηλεκτρολόγοι και οι γυναικολόγοι, αλλά οι συνταγματολόγοι.
Εν ολίγοις, ο κύριος Παπαγγελόπουλος είναι η απτή απόδειξη του αυταρχισμού. Μιας καθεστωτικής αντίληψης που θεωρεί τον διάλογο και την αντίθετη άποψη, τη διαφωνία και την κριτική, έργω και λόγω υπονόμευση της κυβερνητικής θέσης που συμβαίνει να είναι πάντα ορθή και δίκαιη. Εν τέλει ο διορισμός νέας ηγεσίας στον Άρειο Πάγο, την οποία αποφάσισε το Υπουργικό Συμβούλιο, υπόκειται σ’ αυτή την αντίληψη. Η οποία εκτός από αντιδημοκρατική, είναι και άκρως επικίνδυνη μεσούσης της προεκλογικής περιόδου. Και κυρίως όταν έχει προηγηθεί η βαριά ήττα της κυβέρνησης, που σε μεγάλο βαθμό αντικατροπίζει την αποδοκιμασία του κόσμου σε τέτοιου είδους πρακτικές.
Για όσους ακόμα πιστεύουν ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τα στελέχη του, οι υπουργοί του, ο Αλέξης Τσίπρας, έκαναν λάθη και η ψήφος των ευρωεκλογών θα τους συνετίσει, πήραν την απάντηση. Είναι όλοι ίδιοι. Είναι μια κυβέρνηση λαϊκιστών, εξτρεμιστών, που βαθιά μέσα τους πιστεύουν ότι η αστική δημοκρατία αφορά μια «ασήμαντη μειονότητα». Δεν τους ενδιαφέρει η δημοκρατία και το αστικό Σύνταγμα. Υποκρίνονται ότι τους νοιάζει, αλλά ο σκοπός τους είναι φεύγοντας να κλείσουν όλες τις «εκκρεμότητες» μέχρι να επιστρέψουν. Και με την προκλητική τους στάση, κι ενώ η πολιτική τους αποδοκιμάστηκε στις κάλπες, δείχνουν πόσο σέβονται τη βούληση του ελληνικού λαού. Τα «κουρέλια» της κυβέρνησης «κουρελού» τραγουδάνε(και διορίζουν) ακόμα.
