Στο ευρωπαϊκό γήπεδο μεταφέρονται σήμερα οι προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ με την ελπίδα ότι η Ε.Ε. θα προχωρήσει σε κάποια κίνηση έναντι της Τουρκίας, την ώρα που ο ΟΗΕ αρνήθηκε να καταδικάσει τις τουρκικές ενέργειες τηρώντας ίσες αποστάσεις και η Τουρκία απειλεί να μεταφέρει και δεύτερο γεωτρύπανο στην κυπριακή ΑΟΖ.
Ειδικός συνεργάτης
Δεδομένου ότι η Σύνοδος είναι άτυπη και δεν έχει συμπεράσματα, η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλύτερο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 20ης Ιουνίου, ή στο έκτακτο που θα μεσολαβήσει μετά τις ευρωεκλογές, αν και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι Ευρωπαίοι θα έχουν διάθεση να ασχοληθούν με την Τουρκία την επαύριο των ευρωεκλογών, όταν και αρχίζει το παιχνίδι της διαπραγμάτευσης για την στελέχωση των κορυφαίων ευρωπαϊκών θέσεων.
Η Λευκωσία διεκδικεί κυρώσεις έναντι της Άγκυρας και υπάρχει προετοιμασία προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά το μέλλον θα δείξει αν οι Ευρωπαίοι είναι διατεθειμένοι να εμπλακούν σε μια υπόθεση που προφανώς αφορά την παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων ενός κράτους-μέλους, αλλά την ίδια ώρα αφορά διαφορετικές ερμηνείες του Δικαίου της Θάλασσας και αγγίζει ευαίσθητες ισορροπίες στην γεωστρατηγικά κρίσιμη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Μια πρόγευση έδωσε ήδη ο ΟΗΕ, καθώς απαντώντας στην επιστολή με την οποία ο Νίκος Αναστασιάδης υποδείκνυε τις παραβιάσεις της τουρκικής πλευράς και επέμενε στους κινδύνους που δημιουργούν, ο γενικός γραμματεάς των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτιέρες δια του εκπροσώπου του επανέλαβε την πάγια θέση του ότι οι υδρογονάνθρακες μπορούν να ωφελήσουν και τις δύο κοινότητες της Κύπρου και θύμιζε ότι στις διαπραγματεύσεις που είχαν προηγηθεί οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων είχαν συμφωνήσει ότι σε μια ενωμένη Κύπρο οι φυσικοί πόροι θα ανήκουν στην αρμοδιότητα της μελλοντικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Είναι αυτός ο στόχος των Τούρκων; Να σύρουν τη διαπραγμάτευση για το Κυπριακό εκεί που επιδιώκουν, ή να την τινάξουν στον αέρα με ό,τι αυτό συνεπάγεται; (ακόμη και διχοτόμηση;) Παρότι τίποτα δεν αποκλείεται, αρμόδιες πηγές σημείωναν ότι κάτι τέτοιο δεν θα συνέφερε τους Τούρκους. Η Άγκυρα φαίνεται να επιδιώκει έλεγχο των ενεργειακών πόρων μέσω της ομοσπονδίας και μερίδιο μέσω των Τουρκοκυπρίων στο νότιο μέρος, όπου και ο «χρυσός». Λεβιάθαν και το κομμάτι που βρίσκεται δυτικά της Κύπρου μέχρι τη Ρόδο είναι αυτό που ενδιαφέρει την Τουρκία.
Το στρατηγικό ενδιαφέρον καθίσταται παγίως σαφές. Υπενθυμίζεται ότι το 1974, δυο μέρες πριν από την εισβολή στην Κύπρο, η Άγκυρα είχε μέσω ΦΕΚ προχωρήσει σε διεκδίκηση της υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στη Ρόδο και στο Καστελλόριζο. Η λεκάνη του Ηροδότου είναι που την ενδιαφέρει και το κατέστησε και πρόσφατα σαφές με την επιστολή του μόνιμου αντιπροσώπου της στον ΟΗΕ Φεριντούν Σινιρλίογλου, ο οποίος στις 18 Μαρτίου επαναλάμβανε τα περί διαμοιρασμού της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου ανάμεσα στην Τουρκία και την Αίγυπτο με εξαφάνιση της ελληνικής και κυπριακής υφαλοκρηπίδας.
απορρίπτοντας τους τουρκικούς ισχυρισμούς που κατατέθηκαν στον ΟΗΕ και ακυρώνουν την επήρεια του Καστελόριζου, αλλά και της Ρόδου και της Κρήτης στις 30 Απριλίου, πριν το «Φατίχ» εισβάλει στην κυπριακή ΑΟΖ. Το γεγονός ότι η κίνησε κρατήθηκε χαμηλά και δεν ανακοινώθηκε λέει πολλά και είναι ενδεικτικό για τη συνέχεια.
