Προτείνω να ακούσουμε με προσοχή την άποψη της Εφης Αχτσιόγλου για το άρθρο του Θανάση Καρτερού, διότι η συντρόφισσα Εφη είναι η θεωρητικός του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η θηλυκή εκδοχή του Σουσλόφ και, τέλος πάντων, είναι εκείνη που συνόψισε καλύτερα όλη την πολιτική του κόμματός της σε εννέα λέξεις: «Η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά». Τι λέει λοιπόν η σοφή συντρόφισσα για το GFY (go fuck yourself) του Καρτερού προς τον Πρωθυπουργό: Λέει ότι η ΝΔ έχει την τάση να αναδεικνύει το δηκτικό ύφος κάποιων συντρόφων, ενώ αποφεύγει την ουσία των επιχειρημάτων τους. Μάλιστα!

Συνεπώς, ας πάμε να εξετάσουμε την ουσία των επιχειρημάτων του αρθρογράφου της «Αυγής». Αφορμή είναι η μπαρούφα του προεδρικού εξαδέλφου, Γιώργου Τσίπρα, ότι η άμυνα δεν είναι αυτοσκοπός. Ο αρθρογράφος εκλαμβάνει προσωπικά την επίθεση του Πρωθυπουργού στον εξάδελφο, θίγεται επειδή θεωρεί ότι η κριτική αμφισβητεί τον πατριωτισμό του και του απαντά με ένα «άντε γ***» στα αγγλικά. Πολύ απλά, δεν υπάρχουν επιχειρήματα στο επίμαχο άρθρο, ώστε να αναζητήσει κανείς την ουσία τους. Είναι το προσωπικό ξέσπασμα ενός ηλικιωμένου, ο οποίος δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα συμπλέγματα της νεότητάς του. Ο Καρτερός γράφει το κομμάτι του όπως ο μεθυσμένος που χώνει τα δάχτυλα στο λαρύγγι του για να ανακουφιστεί με τον εμετό που θα προκαλέσει. Είναι ένας γέρος άνθρωπος, που υποφέρει μέσα στην κακία του.

Φυσικά, το ξέσπασμά του είναι χυδαίο. (Εκτός από άτοπο και εκτός χρόνου, διότι η «κατατρεγμένη» Αριστερά μάς κυβέρνησε σχεδόν πέντε χρόνια και ο Καρτερός ήταν μέσα στο Μαξίμου…) Και μόνο το γεγονός ότι πρώτος έσπευσε ο Πολάκης να επιδοκιμάσει και να προσυπογράψει «κάθε λέξη» το αποδεικνύει: η επιδοκιμασία του είναι πιστοποίηση χυδαιότητας. Επίσης, η επιδοκιμασία Πολάκη δίνει κάθε δικαίωμα στη ΝΔ να χρεώνει το υβριστικό άρθρο κατευθείαν στον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα στο σύνολό του, αφού ουδείς τολμά να εκφράσει δημοσίως τις αντιρρήσεις του. (Πάντως, κάνουν λάθος να του επιτίθενται από τη ΝΔ. Το συμφέρον τους θα ήταν μάλλον να τον σιγοντάρουν να πει κι άλλα…)

Ποιος όμως μπορεί να εμποδίσει τον Καρτερό να είναι όσο χυδαίος το έχει ανάγκη ο οργανισμός του; Ο καθένας μπορεί να τον κρίνει, αλλά κανείς δεν μπορεί να του το απαγορεύσει. Το ύφος του είναι δική του υπόθεση και τον χαρακτηρίζει. Αν θέλει, μπορεί να συνεχίσει και χυδαιότερα ακόμη – ούτως ή άλλως, μόνο καλό κάνει στον Κυριάκο Μητσοτάκη το υβρεολόγιο του Καρτερού. Δεν πειράζει καθόλου. Στο κάτω κάτω, ο Καρτερός είναι σε μία ηλικία που οι απαγορεύσεις δεν έχουν πια νόημα. Πώς το λέει ο ουαλός ποιητής; «Do not go gentle into that good night/Old age should burn and rave at close of day».

Επομένως, η κυρία Σουσλόφ αποτυγχάνει να υπερασπισθεί τον Καρτερό. Δεν υπάρχουν επιχειρήματα στο άρθρο του, μόνο γηραλέος θυμός. Ας έλεγε τουλάχιστον «παρών» η συντρόφισσα, δηλαδή «ουδέν σχόλιο», όταν τη ρώτησαν για το γεγονός. Εδώ το είχαν τόσο εύκολο για τα εξοπλιστικά προγράμματα και την άμυνα της χώρας, για τον Καρτερό το τσιγκουνεύονται; Αν, εν πάση περιπτώσει, πρέπει σώνει και καλά να βρούμε κάτι ουσιώδες στο άρθρο του Θανάση Καρτερού, ώστε να μην έχουμε πετάξει τον χρόνο που ξοδέψαμε για χάρη του, αυτό είναι το εμφυλιοπολεμικό μίσος που τον διακατέχει. Δεν είναι ο μόνος στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό του σκληρού πυρήνα των στελεχών του”.
(Πηγή: Τα Νέα, από τη στήλη “Πανδώρα” του Στέφανου Κασιμάτη)