Στη γνωστή προπαγανδιστική μέθοδο της πλημμυρίδας καταφεύγει για άλλη μια φορά ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να βγει από το κάδρο των ευθυνών για την τραγωδία στα Τέμπη. Όποιος βγαίνει να μιλήσει, εμπλουτίζει κάθε φορά το αφήγημα με δικές του εκδοχές. Αν τους ζητήσεις να επαναλάβουν όσα μόλις πριν ένα λεπτό έχουν βεβαιώσει, θα διηγηθούν μια διαφορετική ιστορία. Ούτε οι ίδιοι δεν θυμούνται τι έχουν πει!

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη*

Μπερδεύουν τεχνολογίες, χρονολογίες, έγγραφα και ποσά. Μπερδεύουν την παράδοση ενός έργου με την εξασφάλιση της χρηματοδότησής του. Μπερδεύουν τα κουμπιά του σταθμαρχείου με τα… κουμπιά των πουκαμίσων τους. Έχουν γίνει όλοι ειδικοί στους σιδηροδρόμους – η κ. Τσαπανίδου έφθασε στο σημείο να πει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε το 2015 από την κυβέρνηση Σαμαρά μία σύμβαση εξαιρετικά “μπερδεμένη”, για παράδειγμα πολλά από τα υλικά που ήταν εφαρμοσμένα στις γραμμές ήταν προβληματικά, δεν λειτουργούσαν».

Μας είπε δηλαδή ότι αν και «μπερδεμένη», η σύμβαση είχε εκτελεστεί και τα υλικά που τάχα είχαν μπει δεν λειτουργούσαν! Ποια υλικά; Άγνωστο. Το πετάει, έτσι για να υπάρχει. Δεν φαίνεται να άκουσε τι είχε πει επί του θέματος ο ίδιος ο αρχηγός της, μόλις την προηγούμενη μέρα. Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, είπε πως «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε την υλοποίησή της. Ήταν μια σύμβαση που όπως και η προηγούμενή της το 2007 δεν ελάμβανε υπόψη τα πραγματικά δεδομένα του έργου. Συνέχισε και προχώρησε την υλοποίησή της και ταυτόχρονα αναγκάστηκε, διότι ακόμη κι αν ολοκληρώνοντας το 100% τηλεδιοίκηση δεν θα είχαμε, να προχωρήσει σε συμπληρωματική σύμβαση».

Επομένως, δεν υπήρχαν στις γραμμές εφαρμοσμένα υλικά που ήταν «προβληματικά», διότι απλά ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε την υλοποίηση της σύμβασης, η οποία, κατά τον κ. Τσίπρα, δεν ελάμβανε κάποια πραγματικά δεδομένα. Κάποια υλικά, κάποια πραγματικά δεδομένα, κάτι
τέλος πάντων…

Τα αθώα θύματα των μνημονίων

Το πράγμα ήλθε και έδεσε με την συνέντευξη του κ. Τσίπρα στο Mega και στους Γιάννη Πρετεντέρη και Ράνια Τζίμα. Εκεί, ο κ. Τσίπρας κατέφυγε σε μια σειρά παραδοξότητες, εμφανίζοντας πάλι τον εαυτό του ως… θύμα των μνημονίων.

Είπε:

«Ανέλαβα το 2015 την ευθύνη να μην οδηγηθεί η χώρα στη χρεοκοπία και βρέθηκα στο στόχαστρο της κριτικής ότι έκανα κωλοτούμπα».

Μα είναι ο ίδιος άνθρωπος που πριν από την έλευσή του στην εξουσία επαναλάμβανε με κάθε ευκαιρία ότι θα σχίσει τα μνημόνια «ντάλα μεσημέρι» και θα διώξει με τις κλωτσιές τους τροϊκανούς. Υποσχόταν δηλαδή ότι θα προκαλούσε χρεωκοπία! Σήμερα μας λέει πως υπέγραψε ένα τρισχειρότερο μνημόνιο για να μην επέλθει η χρεωκοπία. Αφού, βέβαια, προηγουμένως έτρεχε με τον συνεταίρο του κ. Καμμένο, τον Λαφαζάνη και τους λοιπούς να εξασφαλίσουν ρούβλια και να τυπώσουν δραχμές στον Νομισματοκοπείο.

Ανακάλυψε τις… ανθρωπογενείς τραγωδίες

Για να διαφοροποιήσει το Μάτι από τα Τέμπη, ο κ. Τσίπρας εφηύρε τον καινοφανή όρο «ανθρωπογενείς τραγωδίες». Υποστηρίζοντας ότι το δυστύχημα στα Τέμπη είχε ανθρωπογενή αίτια, ενώ η τραγωδία στο Μάτι οφειλόταν σε φυσική καταστροφή.

Μας είπε δηλαδή πως η φωτιά στο Μάτι έπεσε από τον ουρανό και δεν μπήκε από ανθρώπινο χέρι. Και πως η επιβεβαιωμένη αποτυχία της διαχείρισης οφειλόταν σε κάποια φυσική καταστροφή που ήλθε από το πουθενά. Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως ούτε καμπάνα δεν χτύπησε για να ειδοποιηθούν οι κάτοικοι, ακολούθησε ένα κομφούζιο που έστειλε τους ανθρώπους στον πιο φριχτό θάνατο, το Λιμενικό ενημερώθηκε ότι βρίσκονται άνθρωποι στην θάλασσα από το Κέντρο Έρευνας και Διάσωσης της Δανίας, τα πλοία συνέχισαν να ξεφορτώνουν αυτοκίνητα και ανθρώπους στη Ραφήνα, προσθέτοντας νέα υποψήφια θύματα, επειδή ουδείς σκέφθηκε να στείλει τα πλοία σε άλλα λιμάνια.

Τα πορίσματα για το Μάτι μιλούν μόνο για ανθρώπους

Και βέβαια, να μην ξεχνάμε ότι το εισαγγελικό πόρισμα του Μαρτίου 2019 για την φονική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου 2018 στο Μάτι.

Το πόρισμα του ανακριτή τους παρομοίασε με τον… Ξέρξη που παρακολουθούσε τη ναυμαχία της Σαλαμίνας «από το χρυσό του θρόνο στο όρος Αιγάλεω». Η Αρχή Διαφάνειας δεν βρήκε κανένα έγγραφο για απομάκρυνση του πληθυσμού. Η ανεξάρτητη επιτροπή διαπίστωσε την ύπαρξη 45 συναρμόδιων φορέων και 17 εμπλεκόμενους στην πυρόσβεση φορείς. Το πόρισμα των εισαγγελέων για το Μάτι (6/3/2019), μιλούσε για «πλήρη σύγχυση και απόλυτη έλλειψη συντονισμού, τίποτε δεν λειτούργησε με βάση τα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία, η όλη διαχείριση έγινε σπασμωδικά χωρίς κανέναν συντονισμό», καθώς και για «απόλυτη έλλειψη επικοινωνίας, όχι μόνον μεταξύ συναρμόδιων υπηρεσιών αλλά και εντός κάθε υπηρεσίας». Και υπογράμμιζαν οι εισαγγελείς πως… «ακόμη και να μην φύσαγε, υπήρχε τέτοια έλλειψη οργάνωσης, που θα συνέβαιναν τα ίδια και σε ένα πιο απλό συμβάν».

Ειδικά για την Περιφέρεια, οι εισαγγελείς αποφάνθηκαν ότι «η συνεδρίαση του συντονιστικού οργάνου Πολιτικής Προστασίας στις 26/4/2018 ενόψει της αντιπυρικής περιόδου ουσιαστικά είναι σαν να μην έγινε – ή με άλλα λόγια, και να μην γινόταν, δεν θα υπήρχε κάτι σημαντικό να προστεθεί στο σύστημα πολιτικής προστασίας». Αλλά η κ. Δούρου διεκδίκησε ξανά την Περιφέρεια, εμφανιζόμενη σε σποτάκι με φόντο το Μάτι! Και ο κ. Τόσκας διεκδίκησε την εκλογή του!

Και επιτέλους, όλα αυτά δεν είναι ανθρωπογενή αίτια; Άνθρωποι δεν τα έκαναν όλα αυτά;

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στην διάλυση του κέντρου τηλεδιοίκησης Λαρίσης, μετά από μια πυρκαγιά. Πήρε δηλαδή την ανακοίνωση του ΟΣΕ, η οποία αναφερόταν σε δύο πυρκαγιές, μια το 2015 και μια δεύτερη το 2019, αλλά… ξέχασε την πρώτη πυρκαγιά! Παρέλειψε δηλαδή την παράγραφο που δεν τον βόλευε και όπου αναφερόταν πως «τον Ιούλιο του 2015, μετά την πυρκαγιά στην περιοχή Λιτόχωρου, η τηλεδιοίκηση Λάρισας υποβαθμίστηκε σημαντικά και πρακτικά έπαψε να λειτουργεί ως πλήρης τηλεδιοίκηση».

Εξαναγκάστηκε, αλλά πανηγύριζε!

Ακολουθεί το καλύτερο. Η κ. Τζίμα ρωτά τον κ. Τσίπρα αν θα πάρει πίσω την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, θυμίζοντάς του ότι η δική του κυβέρνηση την πούλησε.

Και απαντά:

«Θέλω κ. Τζίμα με την ευκαιρία που μου δίνετε, να εξηγήσω στους τηλεθεατές και σε εσάς ότι η ιδιωτικοποίηση αυτή τότε ήταν σχεδόν εξαναγκαστική. Διότι όταν έχεις έναν δημόσιο φορέα που βρίσκεται στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για 15 δις κρατικές ενισχύσεις…»

Όχι, βέβαια! Όταν στις 14 Σεπτεμβρίου 2017, στο πλαίσιο των εργασιών του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας- Ιταλίας, ο κ. Τσίπρας συναντήθηκε με τον τότε ομόλογό του Ιταλό πρωθυπουργό Πάολο Τζεντιλόνι, κάθε άλλο παρά δυστυχισμένος και εξαναγκασμένος ακουγόταν, εκεί στην Κέρκυρα. Αντίθετα πανηγύριζε. Και δήλωνε:

«Σήμερα είναι μια πολύ σημαντική στιγμή που ανοίγει έναν πάρα πολύ σημαντικό δρόμο για επενδύσεις και για περαιτέρω εμπορική και οικονομική συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες. Η υπόθεση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχει απασχολήσει τη χώρα εδώ και πολλά χρόνια, όχι μόνο ως μια διαδικασία αποκρατικοποίησης, αλλά ως διαδικασία που έπρεπε να προχωρήσει προκειμένου το ελληνικό δημόσιο να αποφύγει μια ζημιά πολλών εκατομμυρίων ευρώ, από ποινές, πρόστιμα που είχε να επιβάλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε σχέση με τον ανταγωνισμό στην Ελλάδα, πρόστιμα ύψους 700 εκατ. Ευρώ. Η σημασία της επένδυσης έγκειται στο γεγονός ότι η χώρα γλίτωσε από ένα μεγάλο οικονομικό βάρος, στο τίμημα αυτό καθεαυτό, αλλά ακόμα περισσότερο στο μέγεθος των επενδύσεων που θα κάνει στην ελληνική οικονομία, στον ελληνικό σιδηρόδρομο, ύψους 500 εκ. ευρώ».

Τότε η πώληση ήταν… δίκαιη ανάπτυξη!

Και επέμεινε:

«Σε μια εποχή που έχουμε πολύ μεγάλη ανάγκη να υπάρξει ένα δίκτυο εξυπηρέτησης των επιβατών που θα είναι αξιόπιστο και θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους, και δεύτερον σε μια εποχή που όσο ποτέ άλλοτε η ελληνική οικονομία διψάει για επενδύσεις. Γιατί οι επενδύσεις φέρνουν θέσεις εργασίας και βασικός μας στόχος -ό, τι πιο προοδευτικό μπορεί να πει κανείς σε μια χώρα που εξέρχεται από μια τόσο τρομερή κρίση- είναι η στρατηγική για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η εργασία και το δικαίωμα στην ανάκτηση της εργασίας είναι ό,τι πιο προοδευτικό μπορεί να υπάρξει αυτή την ώρα, μαζί βεβαίως με την προσπάθεια μας να επουλώσουμε τις κοινωνικές πληγές και να οδηγηθούμε σε ένα μοντέλο δίκαιης ανάπτυξης».

Μα αν είσαι εξαναγκασμένος δεν μιλάς για σημαντικές στιγμές και δίκαιη ανάπτυξη!

Είπε επίσης, μιλώντας στο Mega, ο κ. Τσίπρας πως «με τον κ. Τζεντιλόνι τότε, πρωθυπουργό της Ιταλίας -θυμάμαι μάλιστα αυτές τις διαπραγματεύσεις τις κάναμε στην Κέρκυρα-, όταν ανέλαβε η Hellenic Train ιταλικών συμφερόντων, είχε δεσμευτεί ο κ. Τζεντιλόνι για 700 εκατομμύρια επενδύσεις σε 15 χρόνια από την Hellenic Train».

Όχι βέβαια, Καμιά διαπραγμάτευση δεν έγινε από τους Τσίπρα και Τζεντιλόνι στην Κέρκυρα. Τη διαπραγμάτευση την έκαναν το ΤΑΙΠΕΔ (δηλαδή το υπερταμείο στο οποίο ο κ. Τσίπρας είχε μεταφέρει «αυτόματα και άνευ ανταλλάγματος» τον ΟΣΕ και όλες τις κρατικές επιχειρήσεις) και η Ferrovie Dello Stato Italiane.

Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πέρασε στους ιταλικούς σιδηροδρόμους, έναντι συνολικού τιμήματος 45 εκ. ευρώ, στις 14 Ιουλίου 2016. Προφανώς είχαν προηγηθεί διαπραγματεύσεις, οι οποίες οπωσδήποτε δεν έγιναν στην Κέρκυρα, όπως… θυμάται ο κ. Τσίπρας. Στις 14 Ιουλίου 2016, η Ferrovie ανακηρύχθηκε προτιμητέος επενδυτής. Από το ΤΑΙΠΕΔ, με τον κ. Τσίπρα παρατηρητή.

800, 700 ή 500 εκατομμύρια;

Στις 14 Σεπτεμβρίου 2017, η διαγωνιστική διαδικασία ολοκληρώθηκε και η τότε κυβέρνηση μας ενημέρωνε πως… «οι ιταλικοί σιδηρόδρομοι Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A. αποτελούν την τρίτη μεγαλύτερη σιδηροδρομική εταιρεία στην Ευρώπη και αναλαμβάνουν να ενισχύσουν και να αναπτύξουν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ με την τεχνογνωσία και την εμπειρία τους, δημιουργώντας έναν σημαντικό πάροχο σιδηροδρομικών υπηρεσιών».

Εκείνη την ημέρα στην Κέρκυρα απλώς είχαν πάει για την παρέλαση! Όσο για τις επενδύσεις των 700 εκ. – στην ίδια συνέντευξη, ακριβώς μετά από δύο ερωτήσεις ο κ. Τσίπρας ανεβάζει το ποσό σε 800 εκ, ενώ από τη Κέρκυρα το 2017 μιλούσε για 500 εκ. – αυτές τελούσαν υπό την προϋπόθεση ότι θα λειτουργούσε από πλευράς ΟΣΕ η τηλεδιοίκηση και γενικά τα έργα ασφάλειας.

Θα επαναδιαπραγματευτεί αυτά που δέχθηκε!

Λίγο παρακάτω, φτάνουμε στο ψητό. Ο κ. Τσίπρας θα επαναδιαπραγματευτεί την σύμβαση που υπεγράφη επί των ημερών του και για την οποία πανηγύριζε!

Όπως είπε, «άρα λοιπόν, αυτό το οποίο λέω είναι ότι σε πρώτη φάση θα επαναδιαπραγματευθούμε με τους Ιταλούς, η σύμβαση να προβλέπει τα 800 εκατομμύρια επενδύσεων που είχαν υποσχεθεί στο μνημόνιο συνεργασίας και το Ελληνικό Δημόσιο φυσικά να ολοκληρώσει τα έργα…»

Τι καταλαβαίνετε;

Εξαναγκάστηκε και για τον Καμμένο!

Τέλος, ο κ. Τσίπρας δεν «εξαναγκάστηκε» μόνο να πουλήσει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Όπως είπε στη συνέντευξη στο Mega, «εξαναγκάστηκα να συγκυβερνήσω με ένα κόμμα και με έναν εταίρο, ο οποίος ήταν ιδεολογικά αντίθετος με εμένα και συγκρούστηκα μαζί του στην υπόθεση των Πρεσπών, δεν ήταν πολύ ευχάριστο όλο αυτό…»

Όχι, βέβαια! Τον κ. Καμμένο τον επέλεξε δύο φορές ο κ. Τσίπρας. Και στην πρώτη και στη δεύτερη κυβέρνησή του. Υπήρχαν άλλα κόμματα στη σειρά πριν από αυτόν. Ούτε που γύρισε να τα κοιτάξει. Έκανε μια βαθιά βουτιά και πήρε από τον πάτο τον συγκυβερνήτη του.

Αλλά, ως γνωστόν, «με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω»…

*Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός  Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος