Το τελευταίο αντίο είπαν φίλοι και συγγενείς στη Σοφία Κοκοσαλάκη, στον Ιερό Ναό Παναγίας Ελευθερώτριας στην Πολιτεία της Κηφισιάς.

Η διάσημη σχεδιάστρια έφυγε χτυπημένη από τον καρκίνο στα 47 της χρόνια.

Ο αποχαιρετισμός του θείου της, ήταν αυτός που συγκλόνισε.

«Δεν μπορούμε να το πιστέψουμε ότι έφυγες από κοντά μας. Αυτά τα λόγια είναι βγαλμένα από τα βάθη της καρδιάς μου. Εδώ μαζευτήκαμε όλοι για να σε συνοδεύσουμε στην τελευταία σου κατοικία.

Ήρθες στη ζωή και πέρασες στη μακαριότητα και την αιωνιότητα με το έργο σου. Σοφία, έχεις τιμήσει την Ελλάδα και έκανες περήφανη όλη την οικογένεια. Είμαι περήφανος που σε είχα ανίψια και βαφτιστήρα.

Η παρακαταθήκη που αφήνεις είναι πλούσια και μοναδική, όμως το κυριότερο για εμάς είναι η διάδοχός σου. Το κενό είναι τεράστιο και αβάσταχτο. Η επάρατη αγιάτρευτη αρρώστια δεν σε βασάνισε για πολύ καιρό, όπως θα μπορούσε. Καλό ταξίδι, Σοφία μας», είπε ο θείος της.

gossip-tv.gr

Τραγικές φιγούρες ήταν η μητέρα και τα αδέρφια της.

gossip-tv.gr

 

 

 

Ποια ήταν η Σοφία Κοκοσαλάκη

Η Σοφία Κοκοσαλάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αρχικά, σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αργότερα έγινε δεκτή στο Κεντρικό Κολλέγιο Τεχνών και Διακόσμησης Αγίου Μαρτίνου (Central Saint Martins College of Art and Design) του Λονδίνου από όπου αποφοίτησε το 1998.

Ενδιάμεσα είχε συνεργαστεί με το ελληνικό περιοδικό Γυναίκα σε θέματα μόδας ενώ ήδη δημιουργίες της πωλούνταν καταστήματα μόδας της Ελλάδας. Το 1999 παρουσίασε την πρώτη της συλλογή για άντρες και γυναίκες.

Το 2002 έλαβε το βραβείο του περιοδικού ELLE, και την ίδια χρονιά της ανατέθηκε ο σχεδιασμός των κοστουμιών για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

Το 2004 κέρδισε το βραβείο New Generation Designer.

Tα ρούχα της Κοκοσαλάκη χαρακτηρίζονται από το διεθνή κυρίως τύπο ως βαθιά επηρεασμένα από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό σε συνδυασμό με σύγχρονη στοιχεία αλλά ταυτόχρονα διατηρούν ένα διαχρονικό στιλ αντίθετα με τις εφήμερες προσταγές της μόδας.

Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι υψηλής ποιότητας υφάσματα και δέρματα, τα οποία συνήθως ράβονται χειρωνακτικά.