Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κρυφτεί, αλλά η χαρά της δολιοφθοράς δεν τον αφήνει. Στην προκειμένη περίπτωση το έργο το είδαμε να εκτυλίσσεται με αφορμή τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη, για την οποία και προτού ακόμη μεταδοθεί στελέχη, μέλη και οπαδοί του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχαν κινηθεί οργανωμένα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να τη χαρακτηρίσουν «κίνηση ξεπλύματος» του Κυριάκου Μητσοτάκη.

 

Γράφει ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΖΟΡΜΠΑΣ

 

Τέτοιου είδους πρακτικές, οι οποίες σίγουρα δεν ταιριάζουν σε ένα κόμμα που υποτίθεται ότι θέλει να κάνει βήματα προόδου προς το κέντρο ή τον μεσαίο χώρο, επανάφεραν στη μνήμη κάθε σκεπτόμενου πολίτη τα φαινόμενα κανιβαλισμού, όπως αυτά εκδηλώνονταν την περίοδο των «αγανακτισμένων».

Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος στην τελευταία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε πως είμαστε κατά των «προγραφών», άφησε μια ακόμη φορά τον «όχλο» του Διαδικτύου να δώσει ρεσιτάλ ρεβανσισμού και μισαλλοδοξίας εναντίον του πολιτικού αντιπάλου του, προτού καν αυτός παραχωρήσει τη συνέντευξη.

Το να υφίσταται προληπτικά χλεύη και διασυρμό συντονισμένα ένας πολιτικός αρχηγός, δηλαδή, για μία συνέντευξη που δεν είχε μεταδοθεί, αποτελεί μια ανατριχιαστική πρωτοτυπία που μόνο τα στελέχη και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να την εφαρμόσουν με απόλυτη επιτυχία.

 

Πολεμοχαρές πνεύμα

Τα τάγματα εφόδου της διαδικτυακής Αριστεράς ενήργησαν σαν δικαστές και τιμωροί με το που έγινε γνωστό πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα παραχωρήσει τη συγκεκριμένη συνέντευξη, συνεπώς δεν προξένησε και καμία εντύπωση η ανακοίνωση που εκδόθηκε αμέσως μετά από την εκπρόσωπο Τύπου της Κουμουνδούρου Πόπη Τσαπανίδου, η οποία κινήθηκε στο ίδιο πολεμοχαρές πνεύμα τον επώνυμων και ανώνυμων trolls του Facebook και του Twitter.

Έκανε λόγο για κρεσέντο πρωτόγνωρης επικοινωνιακής αναισθησίας, ρίχνοντας ταυτόχρονα και μπηχτές εναντίον του Σταύρου Θεοδωράκη, λέγοντας πως δεν υπήρχε αντίλογος.

Δηλαδή τι έπρεπε να κάνει ο Σταύρος Θεοδωράκης; Να σηκωθεί επάνω και να… δέρνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη επειδή αυτός δεν απαντούσε όπως θα επιθυμούσε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Και επειδή στο σπίτι του κρεμασμένου δεν πρέπει να μιλάνε για σχοινί, ο ελληνικός λαός δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου. Γιατί σίγουρα η συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Σταύρο Θεοδωράκη δεν είχε στοιχεία «αγιογραφίας», ούτε «σιροπιάσματος», όπως μας είχαν συνηθίσει στο παρελθόν όταν ο Αλέξης Τσίπρας «συνομιλούσε» με τον Στέλιο Κούλογλου ή τον Κώστα Αρβανίτη, που στη συνέχεια αντάμειψε τη δημοσιογραφική τους «σκληρότητα» προς το πρόσωπό του βάζοντάς τους στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωβουλή.

Και φυσικά η συνέντευξη στους «Πρωταγωνιστές» δεν θύμιζε σε τίποτα αυτές που έδινε ο Παύλος Πολάκης στην υπάλληλο του κόμματος Κατερίνα Ακριβοπούλου όταν ήταν στην ΕΡΤ…