ΤΗΣ ΛΙΝΑΣ ΚΛΕΙΤΟΥ

Τα εντεινόμενα φαινόμενα βίας και αναρχίας, λογικά θα έπρεπε να ανησυχούν την κυβέρνηση. Κυρίως στο σκέλος της συνεχούς δυσφήμισης του ελληνικού τουρισμού, τη μόνη πηγή προσπορισμού πλούτου που διαθέτει η χώρα μας .
Αντ αυτού παρατηρείται το φαινόμενο , τα κυβερνητικά στελέχη να προσποιούνται ότι ‘ ότι δεν τρέχει και τίποτα σοβαρό’ και όταν ζοριστούν πολύ από τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης, να δηλώνουν, ότι ο ακτιβισμός, στον μόνο που κάνει κακό, είναι στην κυβέρνηση, άρα, η αντιπολίτευση , δεν δικαιούται δια να ομιλεί…
Αρες μάρες, κουκουνάρες δηλαδή, που εκφωνούνται με στόμφο και την γνωστή αλαζονεία που διέπει άπαντες τους καθεστωτικούς.
Η αλήθεια είναι ότι η παρακρατική δράση του Ρουβίκωνα και των συναφών υβριδίων, μετεξελίσσεται αργά και συστηματικά. Δεν ξέρω πόσο ..συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ είναι όπως καταγγέλλουν κάποιοι κακεντρεχείς, είναι ορατό όμως δια γυμνού οφθαλμού, ότι αποτελεί πρόβα τζενεράλε για τα μελλούμενα και επερχόμενα.
Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές είναι προεξοφλημένη. Το σενάριο όμως θέλει την επόμενη κυβέρνηση της Ν.Δ να αποτελέσει την λεγόμενη δεξιά παρένθεση.
Πως στήνεται αυτό το σκηνικό; Με τον εκ των προτέρων δημοσιονομικό εκτροχιασμό που σχεδιάζουν βήμα, βήμα Τσίπρας και Τσακαλώτος, ναρκοθετώντας τα επόμενα βήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Στη συνέχεια, με το στήσιμο ενός σκηνικού ανεξέλεγκτων τάχα αντιδράσεων, παρόμοιο με αυτό που παρακολουθούσαμε από το 2012 εως το 2015, με δήθεν αυθόρμητες αντιδράσεις πολιτών, εκρήξεις κατά των κακών πολιτικών, βιαιοπραγίες, μπλοκάρισμα κάθε δράσης, παράλυσης του κράτους.
Στον σχεδιασμό, αυτό, προφανώς υπάρχει ένα άλμα λογικής καθώς ξεπερνιέται αβασάνιστα ένα δεδομένο. Ότι κοινωνία θα έχει πρόσφατα αποδοκιμάσει τις μεθόδους και τα αποτελέσματα της εφαρμοσμένης πολιτικής , την εθελοδουλία και την πολιτική χυδαιότητα της ΠΦΑ κυβέρνησης και θα έχει ζητήσει κυβερνητική αλλαγή.
Το στοίχημα κατά συνέπεια για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν είναι αν θα κόψει το νήμα της πρωτιάς και καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση, κάτι που οι ενδείξεις καθιστούν προφανές, αλλά το εάν θα πετύχει να καθαρίσει το τοπίο και να εφαρμόσει τις πολιτικές που ευαγγελίζεται. Γι αυτό το τελευταίο είναι πιο βέβαιο παρά ποτέ ότι πρέπει να σπάσει αυγά.
Μπορεί να τον κατηγορούν για την εμμονή του σε μεταρρυθμιστικές πολιτικές κυρίως όσον αφορά στη λειτουργία του δημοσίου, αλλά εδώ θα έχει να δώσει τη μάχη και να κερδίσει το μεγάλο στοίχημα.
Την αποκατάσταση της νομιμότητας σε αυτόν τον τόπο και την επιβολή της τάξης προς πάσα κατεύθυνση.
Θεωρώ ότι ο στόχος είναι εξαιρετικά δύσκολος. Όχι μόνο γιατί το απέναντι σύστημα είναι καλά δομημένο και στρατιωτικά εκπαιδευμένο πια.
Αυτό που ενδεχομένως βρει μπροστά του είναι το εσωτερικό μέτωπο.
Με εκείνους από την παράταξή του θα έχει το πρόβλημα που με τον μανδύα της πολιτικής ορθότητας θα αρχίσουν την γκρίνια για την κατεύθυνση της Ν.Δ.
Γι αυτούς που θέλουν μια ενοχική, παθητική κεντροδεξιά, έρμαιο των εμφυλιοπολεμικών μύθων και των μεταπολιτευτικών λαθών της, που επώασε το αυγό της αριστερής εκτροπής και επιχειρεί συναλλαγές κάτω από το τραπέζι η συμπορεύσεις με την δικαιολογία μιας υποτιθέμενης εθνικής συνεννόησης. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για τον Μητσοτάκη. Σε αυτό το σκέλος ο αγώνας του θα είναι διμέτωπος. Ούτως η άλλως το παράδειγμα το έχει από το παρελθόν .
Η ανοχή στην κάθε είδους εκτροπή και η ενοχικότητα της δήθεν πολιτικής ορθότητας, οδηγούσαν τη ΝΔ στο να πετά λευκή πετσέτα και να ηττάται επι της ουσίας, ακόμη και όταν κέρδιζε τις εκλογές.