PIXABAY

Μετά από πολλά χρόνια, από τη Μεταπολίτευση μέχρι στις μέρες μας, συνειδητοποιώ ότι ένας πρωθυπουργός δεν είναι «ένας» πρωθυπουργός. Είναι τόσοι πολλοί οι «πρωθυπουργοί» εντός και εκτός κυβέρνησης, που στο τέλος ο «ένας», ή γίνεται «κανένας» ή σπανίως γίνεται ένας και μοναδικός.

του Χάρη Παυλίδη

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Σπεύδω εκ προοιμίου να σας προϊδεάσω ώστε να μη θεωρηθούν κάποιες σκέψεις ότι αφορούν στον παρόντα χρόνο.

Άλλωστε ποτέ κανείς δεν κινδύνεψε απ’ τις σκέψεις και τους ονειροπόλους. Εκτός απ’ τους σκεπτόμενους. Συνεπώς δεν υπάρχει κίνδυνος να παρεξηγηθώ. Ας το πάρουμε πάλι από εκεί που το αφήσαμε μετά από τις απαραίτητες διευκρινήσεις.

Συνειδητοποιώ, που λέτε, ότι το να είσαι πρωθυπουργός στην Ελλάδα είναι παγίδα. Οι περισσότεροι ξεκινούν να φτιάξουν την Ελλάδα και στο τέλος όλοι «φτιάχνονται» εκτός από την Ελλάδα και συνήθως από τον πρωθυπουργό.

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο πρωθυπουργός το μαθαίνει με καθυστέρηση, αλλά εν τω μεταξύ έχει ήδη περάσει από το στάδιο του «ένας» στο στάδιο του «κανένας». Έχουν προηγηθεί πολλά στιγμιότυπα όπου οι συμπεριφορές των πρωταγωνιστών σχηματίζουν τα χρώματα μιας παλέτας παρανοήσεων και επιπολαιότητας.

Τι κάνει τότε ένας πρωθυπουργός; Γίνεται κασκαντέρ για να γυριστεί η σκηνή, πυροσβέστης για να σβήσει τις φωτιές που ανάβουν οι υπουργοί του, διασώστης για να σώσει την κατάσταση, νοσοκόμος για τις πρώτες βοήθειες, και αφού του μείνει χρόνος προσπαθεί να αλλάξει τη χώρα αφού εν τω μεταξύ του έχουν αλλάξει τα φώτα.

Ο Σαρλ Ντε Γκωλ φέρεται να είχε πει ότι, πως είναι δυνατόν να κυβερνήσει μια χώρα που έχει 246 είδη τυριών; Τι να πει κι ένας πρωθυπουργός στην Ελλάδα που είναι καταδικασμένος να κυβερνήσει με την κυβέρνησή του;

Αφήστε που ο γάλλος Πρόεδρος είχε την εναλλακτική να κυβερνήσει τρώγοντας τυριά με κόστος την αύξηση της χοληστερίνης του. Ένας πρωθυπουργός όμως στην Ελλάδα πόσους υπουργούς να φάει;

Με λίγα λόγια ένας πρωθυπουργός στην Ελλάδα για να είναι ένας και μοναδικός δεν πρέπει ποτέ να αναρωτηθεί: «Ποιος επιτέλους κυβερνάει αυτόν τον τόπο».

Πρώτον, γιατί πριν προλάβει να βάλει ερωτηματικό θα θέσουν υποψηφιότητα όσοι είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Δεύτερον, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος του «κανένας». Και τρίτον, γιατί τέτοιου είδους ερωτήματα έχουν μια και μοναδική απάντηση: Ο πρωθυπουργός!

Είναι η στιγμή που ένας πρωθυπουργός γίνεται «ένας και μοναδικός». Αρκεί η απάντηση να δοθεί έγκαιρα και πάντως προτού μαζί με τις μάσκες πέσουν και τα προσχήματα.