Σε απεργιακό κλοιό θα βρεθεί η χώρα την Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου, γιατί οι… εργαζόμενοι-δηλαδή οι συνδικαλιστές- είναι αντίθετοι με το αναπτυξιακό νομοσχέδιο. Ας με συγχωρέσουν τα συνδικάτα(μεταξύ αυτών και το δικό μου η ΕΣΗΕΑ), αλλά αν δεν είναι φάρσα είναι σίγουρα ακόμη μια ανοησία του συνδικαλιστικού κινήματος.
Κατ’ αρχάς γιατί δεν μπορείς να θεωρείς ότι ένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο «προωθεί ένα είδος “ανάπτυξης”, που μόνο σε όφελος της κοινωνίας και των εργαζόμενων δεν θα είναι», πριν καν τεθεί σε διαβούλευση. Και μετά, μήπως μετά από τόσες δεκαετίες που σ’ αυτή τη χώρα η «ανάπτυξη» είναι κάτι μεταξύ «συνεννοήσεων» των σωματείων με τις κυβερνήσεις, είχαν κάποιο μοντέλο «ανάπτυξης» προτείνει ώστε να υπάρχει μέτρο σύγκρισης με αυτό που θα τεθεί σε διαβούλευση;
Επιπλέον όλοι αυτοί που ετοιμάζονται αύριο να παραλύσουν τη χώρα, πιστεύουν ειλικρινά ότι θα υπάρχουν στο μέλλον εργαζόμενοι ώστε να κατεβαίνουν σε απεργίες αν δεν τεθεί άμεσα σε εφαρμογή ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες του σήμερα αντί να προσπαθεί να συμβιβάσει ξεπερασμένες αντιλήψεις του χθές; Και κάτι τελευταίο μια και είναι βέβαιο ότι το λεγόμενο συνδικαλιστικό κίνημα, όπως λέμε οι σφραγίδες, δεν απαντάει σε τέτοιου είδους… αντιδραστικά επιχειρήματα.
Όλοι αυτοί λοιπόν που ετοιμάζονται να… απαντήσουν δυναμικά στην κυβέρνηση που «περιστέλλει τα δικαιώματα των εργαζομένων», που ήταν τα τελευταία 4,5 χρόνια που ο ΣΥΡΙΖΑ τα είχε γράψει-τα δικαιώματα εννοείται- κανονικά εκεί που δεν πιάνει μπογιά; Αλήθεια δεν είναι επίτευγμα να συνεννούνται τόσα σωματεία ταυτόχρονα ενώ επί χρόνια δεν μπορούσαν να κάνουν μια απεργία της προκοπής; Και σε τελευταία ανάλυση πιστεύουν σοβαρά ότι η χώρα τους χρωστάει ώστε να βάζουν διαρκώς εμπόδια εκμεταλλευόμενοι με τον πλέον αντιδραστικό τρόπο την πρόοδο και την ευημερία των πολλών;
Easy Writer
