Οταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιχειρεί να θέσει υπό αμφισβήτηση το αποτέλεσμα των εκλογών πριν καν αυτές προκηρυχθούν επικαλούμενος δημοσιεύματα και θεωρίες συνωμοσίας τότε το πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι μεγάλο, η δε επιβεβαίωση της επερχόμενης ήττας αποκαλυπτική. Η τακτική που ακολουθούν ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατώντας να ανακτήσουν την αξιοπιστία έναντι των πολιτών μετατρέπει σε βούρκο την πολιτική ζωή του τόπου. Η απόλυτη πολιτική εξαθλίωση τείνει να μετατραπεί σε γεγονός.

Ταυτιζόμενος με λογικές τύπου Τράμπ και Μπολσονάρου, επιβεβαιώνοντας τις έρευνες που χαρακτηρίζουν το ΣΥΡΙΖΑ ως το αριστερό λαϊκίστικο κόμμα, ο Αλέξης Τσίπρας δημιουργεί συνθήκες πολιτικής αστάθειας προκαλώντας ένα κλίμα ανασφάλειας άκρως επιζήμιο για τη χώρα και τους πολίτες. Η επίκληση θεωριών συνωμοσίας και δημοσιευμάτων για να υποστηρίξει το αφήγημα του για τις παρακολουθήσεις και την δημοκρατικότητα της κυβερνώσας παράταξης ανοίγει κερκόπορτες που μόνο κόμματα ακραίας λογικής επιθυμούν να δουν ανοιχτές.

Το να επικαλείται συνεχώς εδώ και μια εβδομάδα πως δεν μπορούν να διεξαχθούν εκλογές και να μιλά για ένα παράνομο λογισμικό παρακολούθησης το οποίο δεν διαθέτει καμία ελληνική αρχή, όπως επισήμως έχουν τονίσει εκπρόσωποι της κυβέρνησης δείχνει αφενός τον φόβο του ενόψει του εκλογικού αποτελέσματος και μια νέας πέμπτης ήττας αφετέρου ότι όχι απλά δεν ορρωδεί προ ουδενός αλλα ότι στη προσπάθεια επανόδου στην εξουσία είναι διατεθειμένος να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο εκθέτοντας και την ίδια τη χώρα.

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε και ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος από το 1974 ουδείς έθεσε υπό αμφισβήτηση αποτέλεσμα εκλογών. Ακόμη και Κώστας Καραμανλής, που πρόσφατα τον επικαλέστηκε ο Αλεξης Τσίπρας, το 2000 παρά τη μικρή διαφορά μόλις 1% με την οποία νίκησε το ΠΑΣΟΚ και τα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για καραβιές ψηφοφόρων ελληνοποιημένων και μη δεν αμφισβήτησε το αποτέλεσμα.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ όμως το κάνει, πριν καν αυτό βγεί. Και θέτει υπό αμφισβήτηση του θεσμούς και τους μηχανισμούς. Πως θα μπορούσε να κάνει τελικά αλλιώς ο πολιτικός που καταψήφισε υποψήφιο πρόεδρο της Δημοκρατίας για να γίνει πρωθυπουργός συνεργαζόμενος με κόμμα της ακραίας δεξιάς πτέρυγας; Είναι άλλωστε ο ίδιος που ζήτησε στήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης για να σωθεί η χώρα και μετά έσπευσε να κανει εκλογές έχοντας πεί ψέματα σε όλους τους αρχηγούς παρουσία του τότε προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε έχει αμφισβητήσει κάθε θεσμό. Από τη δικαιοσύνη και τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας μέχρι την ελληνική αστυνομία. Θέλει απλά να ελέγχει τους αρμούς της εξουσίας όπως ο Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει ανοιχτά. Η λογική όμως στην οποία επιχειρεί να βάλει τη χώρα είναι επικίνδυνη. Και το χειρότερο είναι πως για μια ακόμη φορά δεν διαθέτει αποδείξεις για να επιβεβαιώσει έστω κατ ελάχιστο τις ανησυχίες του.

Επίσης ανησυχητικό είναι πάντως και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει θέμα εκβιαζόμενων πολιτικών για να πείσει περί της ορθότητας της θέσης που εκφράζει γεννώντας όμως και το ερώτημα αν ένας πολιτικός μπορεί να πέσει θύμα… εκβιασμού τότε ενδεχομένως να μην πρέπει να βρίσκεται σε αυτόν τον ρόλο ούτως ή άλλως. Αλλά σε κάθε περίπτωση ουδείς γνωρίζει για σε ποιόν αναφέρεται και για ποιο λόγο και αυτό θα πρέπει αν μη τι άλλο να διευκρινιστεί.

Η αναφορά του κυβερνητικού εκπροσώπου πάντως σχετικά με τα επικίνδυνα μονοπάτια που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τουλάχιστον επιεικής αν δεί κανείς το δρόμο που έχει ακολουθήσει η αξιωματική αντιπολίτευση από την επομένη της ήττας του 2019

ΥΓ. Οι τελευταίες επιθέσεις κατά του Νίκου Ανδρουλάκη, ενορχηστρωμένες όπως φαίνεται προκαλούν επίσης ερωτήματα πολύ δε περισσότερο όταν φίλα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ μέσα τον εμφανίζουν να είναι υποχείριο οικονομικών συμφερόντων.