Οι διπλωματικές διεργασίες για την επικείμενη πενταμερή διάσκεψη για το Κυπριακό συνεχίζονται, με τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Ζοζέπ Μπορέλ, να επισκέπτεται την Λευκωσία και τον πρόεδρο Αναστασιάδη να στέλνει μηνύματα στον πρόεδρο Ερντογάν μέσω της Άγκελα Μέρκελ. 

Επίκεντρο των συζητήσεων και των επαφών που θα έχει στη Λευκωσία ο κ. Μπορέλ αναμένεται να αποτελέσει η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 25 και 25 Μαρτίου, η Ατυπη Διάσκεψη για το Κυπριακό που έχει οριστεί για τις 27-29 Απριλίου, καθώς και ζητήματα Κύπρου – ΕΕ. Το πρόγραμμα του κ. Μπορέλ περιλαμβάνει συνάντηση και με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ερσίν Τατάρ.

Ο κ. Μπορέλ δήλωσε λίγο πριν την επίσκεψη στην Κύπρο ότι «για την ΕΕ είναι ύψιστης σημασίας η επίλυση (σ.σ.: του Κυπριακού) να διασφαλίζει την ακεραιότητα και τις δυνατότητες λήψης αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Απαντώντας και στην τουρκική αρνητικότητα για συμμετοχή της ΕΕ στη διαδικασία του Κυπριακού ο Ζοζέπ Μπορέλ υπογράμμισε πως είναι γι’ αυτό το λόγο που ζητά την εμπλοκή της στις συνομιλίες. Ανάλογη είναι και η θέση της Γαλλίας, η οποία τόνισε πως «δεν επιθυμούμε μια λύση, μια φόρμουλα που θα μπορούσε να στοιχειώσει την ΕΕ για μια μεγάλη χρονική περίοδο». Καταλάνο και Μπορέλ στις δηλώσεις τους ήταν ξεκάθαροι ως προς τη μορφή λύσης του Κυπριακού, τοποθετήθηκαν υπέρ της Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και εναντίον της λύσης δύο κρατών.

Η Τουρκία επίσης διαφωνεί με συνέχιση των συνομιλιών από το σημείο που είχαν διακοπεί στο Κραν Μοντάνα. Ο Ζ. Μπορέλ επεσήμανε ότι «είναι σημαντικό να διατηρηθεί η πρόοδος που έχει σημειωθεί μέχρι στιγμής και να συνεχιστεί η προετοιμασία για μια δίκαιη, περιεκτική και βιώσιμη διευθέτηση, συμπεριλαμβανομένων των εξωτερικών πτυχών».

Μήνυμα Αναστασιάδη σε Ερντογάν μέσω Μέρκελ

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, παρακάλεσε την Πέμπτη το βράδυ τη γερμανίδα Καγκελάριο, Άγκελα Μέρκελ να διαβιβάσει στον τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το μήνυμα πως θα πρέπει η Τουρκία να παραμείνει μακριά από προκλήσεις και να αποφύγει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει το status quo της Αμμοχώστου.

Σε δηλώσεις του μετά την τηλεδιάσκεψη που είχε με την κ. Μέρκελ, ο κ. Αναστασιάδης είπε πως «την παρακάλεσα να διαβιβάσει προς τον τούρκο πρόεδρο, με τον οποίο αύριο θα έχουν συνομιλία, μέσω τηλεδιάσκεψης, πως θα πρέπει η Τουρκία να παραμείνει μακράν προκλήσεων, πως θα πρέπει να αποφύγει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει το status quo της Αμμοχώστου, πως θα πρέπει την ίδια ώρα αν θέλει θετική ατζέντα να δημιουργήσει εκείνες τις προϋποθέσεις, που δεν θα παραγνωρίζει κανένα των κρατών μελών και πιο σημαντικά όσον αφορά το θέμα των προσφυγικών ροών επιτέλους να λάβει τέτοια μέτρα, έτσι ώστε να ανακοπούν, αλλά και να υπάρξει σημαντική βελτίωση και ανακοπή αυτού του φαινομένου».

Ο πρόεδρος Αναστασιάδης είπε πως η κ. Μέρκελ «έδειξε ετοιμότητα να διαδραματίσει ρόλο στην προσπάθεια, ώστε από τη μια να αποφευχθούν οι οποιεσδήποτε προκλητικές από πλευράς Τουρκίας ενέργειες, ενώ την ίδια ώρα δήλωσε θετική στο να συμβάλει ώστε η ΕΕ να είναι παρούσα, αλλά και ταυτόχρονα να δώσει την οποιαδήποτε βοήθεια μπορεί από νομικής άποψης ή άλλως πως, έτσι ώστε η επιδιωκόμενη λύση να είναι η επιθυμητή».

Από τη συμφωνία της Ζυρίχης το 1959 στην πενταμερή της Γενεύης

H Ελλάδα το 1965 προέβη σε δύο προσφυγές. Ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας προτείνει ειρηνική λυση του κυπριακού προβλήματος και προβαίνει σε διορισμό μεσολαβητή του ΟΗΕ.

Η δεύτερη προσφυγή έγινε ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, με αποτέλεσμα το ψήφισμα της 18ης Δεκεμβρίου του 1965.

Το ψήφισμα απαιτούσε σεβασμό της κυριαρχίας, της ενότητας, της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας και την αποφυγή παρεμβάσεων στην κυριαρχία της Κύπρου.

Στα τέλη του 1967 ξεκινούν οι διακοινοτικές διαπραγματεύσεις, υπό την αιγίδα του ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών.

Κατοχυρώνεται έτσι η Κύπρος: δημιουργείται ανεξάρτητο κράτος με δύο εθνικές κοινότητες, με την ελληνική να κυβερνά και την τουρκική να προστατεύεται και να συμμετέχει ανάλογα στη διαχείρηση των κοινών υποθέσεων και των συμφερόντων της.

Τίποτε από αυτά δεν τηρήθηκε, ενώ αργότερα προστέθηκαν και άλλα ζητήματα αργότερα μέσα από τη διαφορετική ερμηνεία ένθεν κακείθεν, όπως του δικαιώματος των λαών στην αυτοδιάθεση, το ζήτημα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και η αποδοχή των δικαιωμάτων που αφορούν όλους τους πολίτες εν καιρώ ειρήνης και πολέμου.

Η επίλυση του κυπριακού ζητήματος είναι μια παλιά και συγχρόνως νέα υπόθεση, η οποία υπό το φως των σύγχρονων εξελίξεων, πρέπει να αναλυθεί σε βάθος και να προκύψουν σύγχρονες και βιώσιμες λύσεις, ώστε να δοθεί ένα τέλος σε ένα ζήτημα μισού αιώνα αγώνων και αμφισβητήσεων.

Το δεδομένο είναι πως η Δημοκρατία της Κύπρου προέκυψε από τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου του 1959: ένα κράτος ανεξάρτητο, κυρίαρχο, μέλος του ΟΗΕ, το οποίο δημιουργήθηκε μετά από συμβιβασμό, όπου η Ελλάδα παραιτήθηκε από την πρόθεση της για Ένωση και η Τουρκία από την ιδέα της Διχοτόμησης. Αυτό δηλαδή που επιδιώκει σήμερα ξεκάθαρα και αδιάντροπα η τουρκική πλευρά.

Ωστόσο τότε, το 1959, Αθήνα και Λευκωσία δέχθηκαν με ειλικρίνεια να θυσιάσουν την ιδέα της Ένωσης προκειμένου να υπάρξει νέο κράτος. Οι τουρκοκύπριοι όμως υπέκυψαν στις βλέψεις του βαθέως τουρκικού κράτους ενώ ο πρόεδρος Μακάριος επιζητούσε την απεξάρτηση από την Αθήνα στο μέτρο του δυνατού.

Για να φθάσουμε το 1974 στο παράνομο πραξικόπημα της ελληνικής χούντας εναντίον του Μακαρίου και την έκτοτε de facto διχοτόμηση της νήσου. Ότι ισχύει δηλαδή σήμερα εν έτει 2021!

Με τη διαφορά ότι η Κύπρος σήμερα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χάρη στον πρώην πρωθυπουργό Σημίτη και και τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησης του, Γιάννο Κρανιδιώτη. Αντιθέτως, η τουρκοκυπριακή πλευρά αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία, στην ουσία ένα ψευδοκράτος το οποίο ωστόσο κατά το κοινοτικό δίκαιο εξακολουθεί να θεωρείται κοινότητα, αφού λαμβάνει κοινοτικά κονδύλια δια της νόμιμης κυβέρνησης της Κύπρου, η οποία και τα εισπράττει απευθείας από την ΕΕ.

Πηγή: neweurope.gr