Ασκήσεις «επαναστατικής γυμναστικής» από τον Τσίπρα στους… συντρόφους

 

Του Χάρη Παυλίδη

 

Οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 11 Σεπτεμβρίου κατά τα λεγόμενα του Αλέξη Τσίπρα, ως εκ τούτου τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να βρίσκονται σε εγρήγορση και να ετοιμάσουν τα ψηφοδέλτια. Κάπως έτσι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανακοίνωσε την ημερομηνία των εκλογών, ώστε προετοιμάζοντας ψυχολογικά τα στελέχη του κόμματος να επιτύχει και την αναγκαία υπό τις περιστάσεις σύμπνοια μεταξύ τους. Οπερ μεθερμηνευόμενον έστι για όσους δεν κατάλαβαν –αν και όλοι κατάλαβαν– ο Αλέξης Τσίπρας, αντί να στείλει τα στελέχη του, μετά ή άνευ «Ομπρέλας», στις παραλίες, τους υποβάλλει σε ασκήσεις «επαναστατικής γυμναστικής» με την ελπίδα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα του κάνει τη χάρη να επισπεύσει το τέλος του μαρτυρίου του.

Οπως, όμως, φαίνεται, ο πρωθυπουργός στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι πονόψυχος και δεν δείχνει διατεθειμένος να δώσει τέλος στα βάσανα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, έχει επαναλάβει τόσες φορές τη φράση ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, που το τελευταίο που θα περίμενε να ακούσει ήταν αυτό που είπε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος όρισε και την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών. Το στενόχωρο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν είναι ότι σε τακτά χρονικά διαστήματα φροντίζει να κλείνει το θέμα, αλλά ότι οι προβλέψεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ τον αναγκάζουν να συμπεριφέρεται όπως ένας ψυχολόγος στον «ασθενή» του.

Προφανώς και ο Αλέξης Τσίπρας δεν χρειάζεται ψυχολόγο –μια χαρά είναι ο άνθρωπος– ούτε βέβαια ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καμία διάθεση να τον βάλει στο ντιβάνι. Ομως έτσι όπως εξελίσσεται, σχεδόν ψυχαναγκαστικά, η βεβαιότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι εκλογές θα γίνουν είτε το θέλει είτε δεν το θέλει ο πρωθυπουργός, το βέβαιο είναι ότι όσοι στον ΣΥΡΙΖΑ το έχουν ως δεδομένο θα χρειαστούν περισσότερα του ενός ντιβάνια. Από την άλλη, ενδέχεται ούτε ο Αλέξης Τσίπρας να πιστεύει αυτά που λέει και όλα αυτά να γίνονται υπό μορφήν ομαδικής ψυχοθεραπείας μετά τα όσα συνέβησαν στο Συνέδριο και ακολούθησαν στην Πολιτική Επιτροπή.

Μεταξύ μας, το καλύτερο θα ήταν η Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, αντί να ρίχνει τα χαρτιά για τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, να συστήσει προς ανάγνωση των στελεχών του κόμματος (κάτω από την «Ομπρέλα») ένα από τα βιβλία του Αλέξανδρου Δουμά, στο οποίο αναγράφεται η φράση: «Για όλες τις συμφορές υπάρχουν δύο θεραπείες: ο χρόνος και η σιωπή».

 

Οι αποφάσεις και όχι οι τύψεις κάνουν τους ηγέτες

Ο πρωθυπουργός δεν δίστασε απ’ την πρώτη στιγμή να ταχθεί με τις δυνάμεις της ελευθερίας, τις αρχές και αξίες του δυτικού πολιτισμού, απέναντι στην κυνική παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ουκρανίας από το καθεστώς του Πούτιν. Πήρε θέση, σαφή και διαυγή, ώστε όταν έρθει η ώρα του απολογισμού η Ελλάδα να βρίσκεται μαζί με εκείνες τις χώρες που εμπράκτως έδειξαν σεβασμό στη διεθνή νομιμότητα.

Η επιλογή ήταν δεδομένο ότι θα είχε και το ανάλογο κόστος. Αλλά οι αποφάσεις σε κρίσιμες στιγμές λαμβάνονται από ηγέτες που έχουν τη δύναμη να υπερβούν τα διλήμματα. Και στην προκειμένη περίπτωση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έδωσε χρόνο σε μια δεύτερη σκέψη που συνήθως στρογγυλεύει την αρχική. Τηρουμένων των αναλογιών, έπραξε ως ηγέτης μιας χώρας, όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που βλέπει τη μεγάλη εικόνα.

Και στη μεγάλη εικόνα περίοπτη θέση έχουν οι χώρες που οι ηγεσίες τους λαμβάνουν μεγάλου διαμετρήματος αποφάσεις, καθοριστικές για το μέλλον και σε κάθε περίπτωση σημαντικές για τη γεωπολιτική θέση τους.

 

Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”