Να λοιπόν που με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπήκαμε στη μηχανή του χρόνου.
Τα συνθήματα «Είσαι και θα είσαι ο πρωθυπουργός» και ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» που ακούστηκαν στις συγκεντρώσεις σε Καλαμάτα και Πάτρα με ομιλητή τον Αλέξη Τσίπρα μας γύρισαν χρόνια πίσω στην «καλή εποχή» του ΠΑΣΟΚ μετά το ’84 και σε μια αισθητική που δεν μας είχε συνηθίσει το κυβερνών κόμμα στα χρόνια της αμφισβήτησης, της αντίστασης και του οράματος για το νέο που θ’ αντικαθιστούσε το παλιό, φθαρμένο πολιτικό σκηνικό.
Πασοκοποίηση λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ ;‘Εγινε πραγματικότητα ο «φόβος που εξέφραζαν πολλοί πριν και μετά το 2015 και ξόρκιζαν άλλοι τόσοι με σωρεία μάλιστα επιχειρημάτων;
Πιο κοντά στην αλήθεια είναι ό,τι η αλλαγή πλεύσης είχε ήδη αρχίσει από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 που νομιμοποίησαν –σύμφωνα- με την αφήγηση του κυβερνώντος κόμματος την επιλογή υπογραφής του τρίτου μνημονίου. Τότε που στην κεντρική προεκλογική αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αποτυπωμένο το πρόσωπο του πρωθυπουργού με το σύνθημα «Την Κυριακή ψηφίζουμε για πρωθυπουργό».
Και αναρωτιέται κανείς,, πότε κόμμα της αριστεράς κατέβηκε σε εκλογές προτάσσοντας την πρωθυπουργία και όχι τις θέσεις, πότε ήταν κορυφαίο το πρόσωπο και όχι η πολιτική;
Ανάλογο στην παρούσα συγκυρία είναι και το δίλημμα «με τον ΣΥΡΙΖΑ και την προοδευτική συμμαχία για να μην έρθει η δεξιά» με το γνωστό δίλημμα που όλοι θυμόμαστε «Ψηφίστε ΠΑΣΟΚ για να μην έρθει η δεξιά».
Ένα σύνθημα που προβάλλεται κατάλληλο για όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις , είτε πρόκειται για τις εκλογές του επόμενου μήνα για την Ευρωβουλή, είτε πρόκειται για τις εθνικές, όποτε κι αν αυτές γίνουν.
Και για να μην ξεχνιόμαστε στην λεγόμενη προοδευτική συμμαχία συγκαταλέγονται πρόσωπα και από τη δεξιά και από το ΠΑΣΟΚ που αποδέχθηκαν και υπηρέτησαν επώδυνες μεταρρυθμίσεις για την κοινωνία των πολλών, τους οποίους θέλει να υπηρετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και επειδή οι εκλογές τουλάχιστον για το Ευρωκοινοβούλιο δεν αργούν, δεν γίνεται να μην αναρωτηθεί κανείς πως είναι δυνατόν να προβάλλεται η συμμαχία με την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία ενάντια στη συντήρηση, όταν οι πολιτικοί εκφραστές της, Ολάντ, Ρέντσι και λοιποί, επέτρεψαν –μεταξύ άλλων – το πετσόκομα των εργασιακών δικαιωμάτων, την μεγάλη διεύρυνση της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών και βοήθησαν τα μάλα ώστε να γίνει αποκρουστικό το επονομαζόμενο Ευρωπαικό κοινωνικό μοντέλο;
Και τι έκαναν όλοι αυτοί που μας προτρέπουν τώρα να τους ακολουθήσουμε, για να αποφύγουν την άνοδο της ακροδεξιάς και τις τάσεις απομάκρυνσης από το κοινό Ευρωπαϊκό μας σπίτι;
Μ.Μ.
