Ο Ιούδας ως “Ισκαριώτης” αρθρογραφούσε υπέροχα μέχρι που ξύπνησε μέσα του το τιμημένο ΚΚΕ, το οποίο είχε αποκοιμηθεί τα χρόνια του «μεγάλου ύπνου» του ΣΥΡΙΖΑ.
Από τότε ο «Ισκαριώτης» είχε εναποθέσει στην αγκαλιά του Αλέξη Τσίπρα τα οράματα της επανάστασης. Και ξαφνικά μετά τη «σφαλιάρα» των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών, ξύπνησε μέσα του το ΚΚΕ. Και έτσι όπως ξύπνησε ζαλισμένος θυμήθηκε ότι τη ζημιά στον ίδιο και στον «προστατευόμενό» του Αλέξη και στο ΣΥΡΙΖΑ, την έκανε ένας παλιός του γνώριμος.
Και αντί να αναγνωρίσει ότι ο Τάκης Θεοδωρικάκος, αυτός δηλαδή που τους χάλασε στην κυριολεξία τα σχέδια, χωρίς να χρησιμοποιήσει τις μεθόδους και τις πρακτικές που ο ίδιος παρέδωσε υπό μορφή ιδιαίτερων μαθημάτων στον Τσίπρα, γέμισε την τελευταία σελίδα του Documento με χολή. Ενδεχομένως προερχόμενη από τη «στομαχική ναυτία» που όπως αναφέρει στο πόνημά του, του προκαλεί ο στενός συνεργάτης του Μητσοτάκη.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο συγγραφέας του «πονήματος» πρέπει να «πονάει» και μάλιστα τόσο ώστε να μην αντιλαμβάνεται ότι οι λέξεις που χρησιμοποιεί φανερώνουν μια πρόδηλη ταραχή. Την ίδια που ανάγκασε τον Αλέξη Τσίπρα να επιτεθεί στον Θεοδωρικάκο πριν από τις ευρωεκλογές. Και αντί να σκεφθεί κάτι πιο πρωτότυπο και λιγότερο σταλινικό, όπως για παράδειγμα να δείξει γενναιότητα και πολιτικό πολιτισμό, έκανε μια μεγαλοπρεπή βουτιά στο παρελθόν και έπιασε πάτο.
Και να σκεφθεί κανείς ότι όλο το προηγούμενο διάστημα που το Μαξίμου επιχειρούσε ηθικά και πολιτικά να πλήξει τον Θεοδωρικάκο, αυτός σεβόμενος πρωτίστως τη διαδρομή του στην πολιτική δεν αντέδρασε. Γνωρίζοντας ότι ένας πανάρχαιος κανόνας της ηθικής και της πολιτικής είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να εξωθείς τον αντίπαλό σου στην απελπισία. Ούτε αυτό όμως έγινε αντιληπτό γεγονός που επιβεβαιώνει ότι μόνοι τους εξωθούνται στην απελπισία.
Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι είναι απελπισμένοι και ζορισμένοι. Δεν μπορούν να χωνέψουν γιατί χιλιάδες ψηφοφόροι του κέντρου και της κεντροαριστεράς, άνθρωποι που στα νενανικά τους χρόνια δεν είχαν καμία σχέση με τη Νέα Δημοκρατία, σήμερα είναι με τον Κυριάκο και τη Νέα Δημοκρατία. Μια παροιμία λέει ότι, όποιος δεν έχει πούθε να πιαστεί, πιάνεται κι από γυμνό σπαθί. Περαστικά και καλή ανάρρωση…
Easy Writer
