μπιμπίλας (ο)

 

  1. συνδικαλιστής καλλιτέχνης «η καριέρα του δεν πήγαινε πολύ καλά κι έτσι είχε όλον τον χρόνο που χρειαζόταν προκειμένου να γίνει μπιμπίλας» 2. αυτός που αναγγέλλει θανάτους διασήμων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «ένας καλός μπιμπίλας έχει πάντα ανοιχτή γραμμή με όλα τα νοσοκομεία της χώρας προκειμένου να ξέρει όχι μόνο ποιος πέθανε αλλά και ποιος χαροπαλεύει»

 

Ο ψυχοπομπός σε νέες περιπέτειες… 

Αν θυμάστε ο Σπύρος ο Μπιμπίλας, πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και ψυχοπομπός διασήμων στο Facebook, πέρασε αρκετούς μήνες καθημερινής δημοσιότητας με την υπόθεση Λιγνάδη και το «ελληνικό metoo». Ιδιαιτέρως μαχητικός, πρωτοστάτησε στην υποστήριξη των ηθοποιών που κατήγγειλαν κακοποίηση.

Προχθές ο συνδικαλιστής καλλιτέχνης έγραψε στο Facebook «[…] τελευταία έχω την αίσθηση πως όλα αυτά τα φρικιαστικά που βγαίνουν στη φόρα και σοκάρουν την κοινή γνώμη, τεστάροντας τις αντοχές μας, έρχονται πάντα σε μια συν-χρονικότητα για να προστατευτεί ο Μητσοτάκης και να καλυφθούν τα αδιανόητα σκάνδαλα της κυβέρνησης. Ασε που δεν έχει ξεκινήσει ακόμα ουσιαστικά η έρευνα. Εκεί που διερωτόμασταν για τις υποκλοπές, τσουπ το θέμα Κιβωτός και το βάρος πέφτει αλλού…»

Ισως γιατί άλλο η κακοποίηση ηθοποιών και άλλο παιδιών, τα οποία στο κάτω κάτω θα μπορούσαν να κάνουν λίγο υπομονή τώρα που έχουμε αντιπολίτευση να κάνουμε.

 

Εντάξει, το πιάσαμε!

Ο πρόεδρος Μπιμπίλας, αφού πρώτα έχει υποβαθμίσει την υπόθεση της Κιβωτού του Κόσμου σε απόπειρα κυβερνητικού αντιπερισπασμού, γράφει και πόσο σοβαρές είναι οι καταγγελίες. Ισως για να μας θυμίσει ότι για έναν αριστερό η σοβαρότητα ενός θέματος δεν έχει καμία σημασία μπροστά στην πολιτική ατζέντα του.

 

Κατάρ-α διπλή για την Εύα την Καϊλή

Ακουσα την Καϊλή να εξυμνεί το Κατάρ στο Ευροκοινοβούλιο και ακόμα δεν μπορώ να καταλήξω στο τι με εντυπωσίασε περισσότερο. Η παθιασμένη υπεράσπιση ενός καθεστώτος στο οποίο (μεταξύ άλλων) η καταπίεση των γυναικών είναι θεσμοθετημένη ή τα αγγλικά της που ήταν αντίστοιχα του προέδρου του κόμματός της (και επίσης ευρωβουλευτή); Θα διαλέξω το δεύτερο καθώς ενώ ξέρω ότι ένας πολιτικός μπορεί να υπερασπιστεί τα πάντα, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι τα κακά αγγλικά μπορεί και να είναι προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή στην ευρωομάδα του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

 

Do you speak English?

Και επειδή μπορεί να ρωτήσετε: ναι, είναι κακό ένας πολιτικός (πολύ περισσότερο ένας ευρωβουλευτής και μάλιστα κάποιος που ανήκει σε γενιά για την οποία η εκμάθηση αγγλικών είναι σχεδόν δεδομένη) να μην ξέρει αγγλικά. Αλλά ακόμα χειρότερο είναι να μιλάει επιδεικτικά σε μια γλώσσα που δεν γνωρίζει είτε επειδή η έπαρσή του δεν του επιτρέπει να παραδεχτεί ότι δεν τη γνωρίζει είτε επειδή θέλει να παραστήσει τον γλωσσομαθή στους αδαείς.