μέσα μαζικής μεταφοράς (τα)

τα μεταφορικά μέσα που ανήκουν σε συνδικαλιστές του Δημοσίου «φυσικά και το επιβατικό κοινό δεν μπορεί να έχει λόγο στη λειτουργία των λεωφορείων, των τρόλεϊ, του μετρό και του τραμ όσο αυτά είναι μέσα μαζικής μεταφοράς» 2. ταλαιπωρία «η βραδινή έξοδος τα Σάββατα είναι μέσα μαζικής μεταφοράς και την αποφεύγω» 3. ασυνέπεια «όταν δίνω ραντεβού με τον Γιώργο το βάζω πάντα μισή ώρα νωρίτερα γιατί ο τύπος είναι εντελώς μέσα μαζικής μεταφοράς».

 

Ενα μεγάλο «ευχαριστώ»

Νομίζω πως πρέπει να ευχαριστήσουμε τους συνδικαλιστές των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, οι οποίοι και χθες, απεργώντας, έκαναν ό,τι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να μας υπενθυμίσουν σε ποιον πραγματικά ανήκουν οι «δημόσιες» συγκοινωνίες: σ’ αυτόν που τις κάνει ό,τι θέλει, που τις αφήνει να λειτουργήσουν ή τις εμποδίζει κατά το δοκούν, δηλαδή στους ίδιους.

Από την άλλη, δεν γνωρίζω αν η χτεσινή απεργία στα λεωφορεία και τα τρόλεϊ όντως εξυπηρετεί τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών (δηλαδή τον χαρακτήρα στον οποίο κουμάντο κάνουν οι συνδικαλιστές του Δημοσίου) καθώς με κάθε απεργία αυξάνονται οι πολίτες που θέλουν ο χαρακτήρας αυτός να αλλάξει επειδή, προφανώς από εγωισμό, θέλουν μέσα μαζικής μεταφοράς που να εξυπηρετούν τους ίδιους και όχι τις ορέξεις των συνδικαλιστών.

 

Χάσιμο χρόνου

Ακουσα στελεχάρα του ΣΥΡΙΖΑ να μιλά για τις ευθύνες της Δύσης στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και να λέει το πόσο αχρείαστη είναι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ και σκέφτηκα ότι κακώς οι δημοσιογράφοι χάνουν χρόνο ρωτώντας τους για αυτά τα θέματα. Οι ρωσικές θέσεις είναι έτσι κι αλλιώς γνωστές και δεν υπάρχει κανένας λόγος επανάληψης.

 

Διαστρέβλωση της πραγματικότητας

Η αντικυβερνητική και αντιδικαστική οργή των συντρόφων για την απόφαση αποφυλάκισης του Κορκονέα είναι άλλο ένα δείγμα του πόσο αδίστακτα μπορούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα. Εκτός αν η ορμή του αγώνα δεν τους έχει επιτρέψει να καταλάβουν ότι η απόφαση είναι αποτέλεσμα των αλλαγών που έκανε στον ποινικό κώδικα η Πρώτη Φορά Αριστερά και της βούλησης των ενόρκων με την οποία οι κανονικοί δικαστές διαφώνησαν.

 

Επιστροφή καταστροφή

Πολλοί αναρωτιούνται για το θράσος με το οποίο αντιεμβολιαστές υγειονομικοί πήγαν να διαμαρτυρηθούν εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής στο σπίτι του υπουργού Πλεύρη. Μα με το θράσος που τους χαρίζει η στήριξη από τον ΣΥΡΙΖΑ, που εξακολουθεί να υποστηρίζει την επιστροφή τους στα νοσοκομεία, πιθανότατα ελπίζοντας στο κακό που μπορεί να κάνουν στη δημόσια υγεία.

 

Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”