Ο Δεκαπενταύγουστος του ΣΥΡΙΖΑ και η μεταφυσική του ηθικού πλεονεκτήματος της πρώτης φοράς Αριστερά, συνάντησε το «Δεκαήμερο» του Βοκάκιου εν μέσω πανδημίας και τουρκοφοβίας.

Σημειωτέον ότι ο Βοκάκιος έγραψε το έργο του στον απόηχο της πανώλης που είχε πλήξει την Ευρώπη, ενώ ο Τσίπρας ξεκινάει εν μέσω κορονοϊού να βρει τον τέταρτο δρόμο προς το σοσιαλισμό.

Και ξεκινάει με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο επικαλούμενος όλες τις Παναγίες να συνδράμουν το δικό του αφήγημα. Εν αντιθέσει με τον Τζοβάννι που στα 100 διηγήματα του «Δεκαήμερου» περιγράφει τα ανθρώπινα πάθη με κωμικοτραγικό τρόπο (όπως την Ηγουμένη και τη μοναχή που αμαρτώνουν και στο τέλος αυτό αποβαίνει προς όφελος του μοναστηριού), ο Αλέξης περιγράφει το δικό του πάθος.

Και η περιγραφή του δεν είναι κωμικοτραγική, αλλά θα μου επιτρέψει να την χαρακτηρίσω αστεία. Γιατί είναι αστείο να ακούς από κάποιον που κατά δήλωση του είναι άθεος, να δεείται τις μορφές της Παναγίας ώστε να μεταμορφωθεί ο ίδιος. Και είναι γελοίο τα πάθη ενός αρχηγού να γίνονται αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό του κόμματός του.

Όχι ότι μου πέφτει λόγος για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα ή μοναστήρι, αν ο Τσίπρας είναι αρχηγός του ή Ηγούμενος, αλλά γιατί επιτέλους σ’ αυτή τη χώρα θα πρέπει κάποτε να σοβαρευθούμε και να μην χλευάζουμε όσους εμπλέκουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους με την πολιτική.

Πού είναι οι «Παρηγορήτρες» του «χαρισματικού»;

Ομολογώ ότι η ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα για την Παρηγορήτρα και τις άλλες Παναγίες με αιφνιδίασε. Στην αρχή οφείλω να πω θεώρησα ότι κάποιοι χάκαραν τον λογαριασμό του και κάνουν πλάκα. Τελικά, δεν ήταν πλάκα. Είναι της πλάκας…

Όπως είναι της πλάκας και ο Καρανίκας με όλες αυτές τις ανοησίες περί «αριστεριστών» και «κοινωνικά αμόρφωτων», τους οποίους εμφανίζει ως αιρετικούς να αμφισβητούν τον… απαρηγόρητο αρχηγό του. Και εντάξει για τον Καρανίκα πρόκειται…

Αυτός κι αν χρειάζεται την Παναγία την Ελεούσα. Μου κάνει όμως εντύπωση πως δεν αντέδρασαν ακόμη οι «Παρηγορήτρες» του Αλέξη Τσίπρα, που αν και δεν είναι «παναγίες» πάντα βάζουν το χέρι τους ώστε να προστατεύσουν τον αρχηγό τους.

Αναφέρομαι στον Παύλο Πολάκη και στον Γιάννη Ραγκούση που δεν έσπευσαν στα προσφιλή του κοινωνικά δίκτυα να υπερασπισθούν την Υπέρμαχο Στρατηγό στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Φαντάζομαι ότι θα το πράξουν σύντομα. Ενδεχομένως να ψάχνουν ανάμεσα στα 500 ονόματα της Παναγίας να βρουν το κατάλληλο.

Τους προτείνω την Παναγία την Κόκκινη και εναλλακτικά την Παναγία την Θρηνούσα. Δεν κάνω πλάκα, αν και όλα αυτά είναι για πλάκα, αλλά ενημερώνω ότι υπάρχει και Παναγία Δεξιά. Τους πάει…

Η Μεγαλόχαρη και ο «χαρισματικός» Αλέξης

Μέχρι πρότινος δεν ξέραμε μέχρι που μπορεί να φθάσει η… χάρη του Αλέξη. Όταν έχεις όμως το χάρισμα και την Παναγιά μαζί, αυτά τα δύο σε συνδυασμό, μπορείς να φθάσεις σε αυτό που οραματίζονται της γης οι κολασμένοι: Στο ανώτατο στάδιο του σοσιαλισμού.

Εκεί, δηλαδή, που έφθασε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούμενος στη… δέηση του όλες τις Παναγίες που κυκλοφορούν και φωτίζουν με τις λυτρωτικές τους ιδιότητες τους απανταχού πιστούς. Από την Παναγία την Υπέρμαχο Στρατηγό (λόγω Τουρκίας;) μέχρι την Ελεούσα (αυτή την χρειάζονται σίγουρα στο ΣΥΡΙΖΑ) και από την Παναγία την Γιάτρισσα (πόσους να περιθάλψει;) μέχρι την Παναγία την Παρηγορήτρα.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μεταξύ μας ο Αλέξης Τσίπρας το τερμάτισε! Και φυσικά δεν αναφέρομαι στους συντρόφους του στο ΣΥΡΙΖΑ που δικαίως θα διερωτώνται αν το κόμμα έχει πρόεδρο ή Αρχιεπίσκοπο, αλλά και τους κατά παράδοση θρησκευόμενους που με κάτι τέτοια κηρύγματα υποψιάζονται ότι οι Παναγίες στις οποίες αναφέρθηκε ο Αλέξης τα έχουν βρει μαζί του.

Εκτός, όμως, του χαρισματικού Αλέξη που συνάντησε τη Μεγαλόχαρη στην πλέον ώριμη φάση της ζωής του, είχαμε κι ένα θαύμα. Ο Καρανίκας όχι μόνο έσπευσε να τον υπερασπιστεί, αλλά επιπλέον κάλεσε όσους διαφωνούν μαζί του να αποχωρήσουν από το ΣΥΡΙΖΑ!

Εδώ η Μεγαλόχαρη, και όλες οι Παναγίες μαζί, σταυροκοπιούνται…