Βόμβες κατά των εισαγγελέων Διαφθοράς για δικονομικές ακυρότητες στην περίπτωσή του για τους οποίους έχει πει (και δημοσίως) πως τον πίεζαν να καταθέσει κατά συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων, αλλά και των προστατευόμενων μαρτύρων ρίχνει ο Νικ. Μανιαδιάκης, καθηγητής Δημόσιας Υγείας και πλέον κατηγορούμενος στην υπόθεση Novartis. O κ. Μανιαδάκης , ο οποίος υπήρξε προστατευόμενος μάρτυρας στην υπόθεση Novartis , με την κωδική ονομασία «Νίκος Αναστασίου», προέβη στις καταγγελίες μετά την αφαίρεση της ιδιότητας του αυτής που οδήγησε στην απαγγελία κατηγορίας σε βάρος του.

Με πολυσέλιδη αναφορά του, που κατέθεσε στις αρχές του καλοκαιριού στον Άρειο Πάγο δια του συνηγόρου του Θόδωρου Μαντά η τύχη ή η εξέλιξη της οποίας αγνοείται , ζητεί τον πειθαρχικό έλεγχο των εισαγγελέων κατά της διαφθοράς για μια σειρά από πράξεις ή παραλείψεις στην περίπτωσή του.

tomanifesto.gr manifesto to manifesto manifesto gr manifesto.gr tomanifesto manifestogr μανιφεστο manifesto news efimerida manifesto eidhseis to manifesto eidiseis Novartis: «Βόμβες» Μανιαδάκη κατά των εισαγγελέων Διαφθοράς Οι προστατευόμενοι μάρτυρες είναι ίδιοι σε Ελλάδα και ΗΠΑ και επιζητούν αμοιβή 10-30% του προστίμου

Προβαίνει όμως και σε καταγγελίες για τους άλλους δυο προστατευόμενους μάρτυρες, τους οποίους παλαιότερα έχει πει πως γνωρίζει καθώς συναντήθηκαν από λάθος συντονισμό σε σημείο κατάθεσής τους.

Συγκεκριμένα αφενός ισχυρίζεται πως είναι οι ίδιοι σε Ελλάδα και ΗΠΑ και αφετέρου πως μοναδικός στόχος τους είναι η αμοιβή από 10-30% του προστίμου που τους δικαιολογεί η αμερικανική νομοθεσία:

«Από τις διάφορες εκπομπές που έχει εμφανιστεί ο συνήγορος των έτερων προστατευόμενων μαρτύρων με την κωδική ονομασία «Μάξιμος Σαράφης» και «Αικατερίνη Κελέση», Π. Σαράκης, προκύπτει κατά δήλωση του ιδίου ότι τυγχάνει συνήγορος των προστατευόμενων μαρτύρων του FBI, διατείνοντας ότι οι ως άνω μάρτυρες έχουν εμφανιστεί πολλάκις ενώπιων των Αμερικανικών Αρχών για να καταθέσουν τα όσα γνωρίζουν σχετικά με την εταιρεία Novartis. Αλλά και από τις καταθέσεις που μου επέδειξαν οι Αμερικανοί ανακριτικοί υπάλληλοι ενώπιον των οποίων κατέθεσα ενόρκως για τα όσα γνώριζα επί του θέματος, μου γνωστοποιήθηκε ατύπως το περιεχόμενο των καταθέσεων των εγκαλουμένων, και ειδικά του «Μάξιμου Σαράφη».

«…Από τα ως άνω προκύπτει ότι οι ως άνω μάρτυρες έχοντας την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα- whistleblower, διατηρούν δικαίωμα αποζημίωσης κατά το αμερικανικό δίκαιο από 10 έως 30 τοις εκατό του τελικώς τυχόν επιβληθέντος προστίμου».

Όπως αναφέρει μάλιστα «σε κάθε περίπτωση φανερώνει μία στοχευμένη επίθεση εναντίον μου με κατασκευασμένα ψεύδη που στόχο είχαν την άρση της ιδιότητάς μου ως προστατευόμενου μάρτυρα και μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος».

Τα βασικά σημεία της αναφοράς Μανιαδάκη έχουν ως εξής:

«Κύριε Εισαγγελεύ,

Αρχικά σας παραθέτω ένα σύντομο ιστορικό της πορείας της υπόθεσης Novartis όσον αφορά στο πρόσωπό μου καίτοι είναι ήδη γνωστά τα κατωτέρω σε εσάς, δεδομένης και της εκτεταμένης δημοσιογραφικής κάλυψης επί της υποθέσεως. Συγκεκριμένα:

…Περαιτέρω, ασκήθηκε σε βάρος μου ποινική δίωξη και σχηματίστηκε νέα δικογραφία, για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας κατ’ εξακολούθηση με ζημία του Ελληνικού Δημοσίου που υπερβαίνει το ποσό των 150.000 ευρώ και με αντικείμενο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας.

Η αποδιδόμενη σε εμένα κατηγορία συνίσταται συνοπτικά στο ότι εγώ στην Αθήνα με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος τουλάχιστον το χρονικό διάστημα που φέρομαι να διετέλεσα Σύμβουλος στο Υπουργείο Υγείας 2010-2012 και 2013-2014 ζήτησα ή έλαβα, άμεσα και μέσω τρίτου για τον εαυτό μου ή για άλλον οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα και αποδέχθηκα την υπόσχεση παροχής τέτοιου ωφελήματος από τους εκπροσώπους της φαρμακευτικές εταιρείας NOVARTIS HELLAS και μητρικής NOVARTIS για ενέργεια ή παράλειψή μου σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων μου και αντίθετη σε αυτά μελλοντική ή ήδη τελειωμένη.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ- ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΠΡΟΔΙΚΑΣΙΑΣ ΚΑΤ’ ΑΡΘΡΟ 171 ΠΑΡ.1 Β ΚΑΙ Δ
Σύμφωνα με το άρθρο 171 του ΚΠΔ « Ακυρότητα που λαμβάνεται και αυτεπαγγέλτως υπόψη από το δικαστήριο σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και στον Άρειο Πάγο ακόμη προκαλείται:

1) Αν δεν τηρηθούν οι διατάξεις που καθορίζουν: […] β) την κίνηση της ποινικής δίωξης από τον Εισαγγελέα […] δ) την εμφάνιση, την εκπροσώπηση και την υπεράσπιση του κατηγορουμένου και την άσκηση των δικαιωμάτων που του παρέχονται από το νόμο, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα».

ΙΙ. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 43 παρ.1 ΚΠΔ «1. Ο εισαγγελέας όταν λάβει τη μήνυση ή την αναφορά, κινεί την ποινική δίωξη, παραγγέλλοντας προανάκριση ή ανάκριση ή εισάγοντας την υπόθεση με απευθείας κλήση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο, όπου αυτό προβλέπεται. Σε κακουργήματα κινεί την ποινική δίωξη μόνο εφόσον έχουν ενεργηθεί προκαταρκτική εξέταση ή προανακριτικές πράξεις κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 243 και προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για να κινηθεί η ποινική δίωξη».

Η διάταξη αυτή στοχεύει αφενός μεν στην προστασία της προσωπικότητας του πολίτη από αβάσιμες εγκλήσεις, μηνύσεις ή αναφορές και αφετέρου δε στην ελάφρυνση του έργου των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών με περαιτέρω αποτέλεσμα την επιτάχυνση στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης.

Εν προκειμένω,

Με την από 4-1-2019 αίτηση μου προς την Ανακρίτρια του Ν. 4022/2011 ζήτησα να κηρυχθούν άκυρες οι πράξεις της προδικασίας στα πλαίσια της παρούσας (ΕΔ2018/54) ποινικής δικογραφίας , ήτοι η πράξη άσκησης ποινικής δίωξης και η αρρήκτως συνδεδεμένη με αυτήν μεταγενεστέρως εκδοθείσα υπ’ αριθμ. 7/2018 διάταξη, επειδή δεν ανακλήθηκε από την Εισαγγελία Διαφθοράς η υπ’ αριθμ. 3/2018 διάταξη που με καθιστούσε μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος.

Ως προς την αίτηση μου αυτή εξεδόθη το υπ’ αριθμ 135/2019 αμετάκλητο βούλευμά του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών το οποίο, διαλαμβάνει στο σκεπτικό του τις εξής σκέψεις :

« […] o αποχαρακτηρισμός αυτού από μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος ή η διατήρηση της ιδιότητας αυτής σε κάθε περίπτωση αφορούν και πλήττουν την με ….και δεν ασκούν καμία επιρροή στην παρούσα με …. ποινική δικογραφία όπου ο αιτών έχει την ιδιότητα του κατηγορουμένου και ως τέτοιος ουδεμία βλαπτική συνέπεια υπέστη στο δικαίωμα εμφάνισης και εκπροσώπησης» (!!!)

Με το σκεπτικό αυτό, το ως άνω βούλευμα δέχεται ότι ουδεμία βλαπτική συνέπεια υπέστη στο δικαίωμα εμφάνισης και εκπροσώπησης μου, καθώς ο αποχαρακτηρισμός μου από μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος αφορά στη δικογραφία με….

Χωρίς προκαταρτική εξέταση
Στην παρούσα όμως δικογραφία …ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος μου και μου αποδόθηκε η ιδιότητα του κατηγορουμένου, χωρίς να έχει διενεργηθεί προηγουμένως προκαταρκτική εξέταση η οποία είναι υποχρεωτική.

Ειδικότερα, η Εισαγγελία Διαφθοράς επέλεξε να μου ασκήσει απευθείας ποινική δίωξη, αφού προχώρησε στην άρση της ιδιότητάς μου ως προστατευόμενου μάρτυρα, στο πλαίσιο της …. δικογραφίας, σχηματίζοντας σε βάρος μου την παρούσα δικογραφία… Στη νέα αυτή δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος μου ΔΕΝ διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση, στα πλαίσια της οποίας θα είχα το δικαίωμα να λάβω αντίγραφα της δικογραφίας αλλά και να προετοιμάσω πληρέστερα την υπεράσπιση μου δεδομένου του χρόνου που θα μου παρεχόταν, αλλά και της πιθανότητας να μην ασκείτο καν ποινική δίωξη εις βάρος μου σε περίπτωση που με το υπόμνημα εγγράφων εξηγήσεων μου απαντούσα αιτιολογημένα στις εις βάρος μου κατηγορίες.

Η απόφαση δε να κινηθεί άμεσα η ποινική δίωξη είναι απολύτως συνυφασμένη με την ταυτόχρονη σχεδόν επιβολή από τον κο Εισαγγελέα Ντζούρα Χρήστο της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα εις βάρος μου και την «κινηματογραφική» απαγόρευσή μου να επιβιβαστώ σε αεροπλάνο με προορισμό την Μαδρίτη μαζί με την οικογένειά μου. Όλα τα παραπάνω έλαβαν χώρα με ημερομηνία 31 Δεκεμβρίου 2018.

Σύμφωνα λοιπόν με τα ως άνω δημιουργείται απόλυτη ακυρότητα τόσο κατ΄ άρθρο 171 παρ.1β όσον αφορά την κίνηση ποινικής δίωξης σε βάρος μου χωρίς την προηγούμενη διενέργεια της υποχρεωτικής προκαταρκτικής εξέτασης , όσο και κατ’ το άρθρο 171 παρ.1δ που αφορά στην εμφάνιση, την εκπροσώπηση και την υπεράσπιση του κατηγορουμένου και την άσκηση των δικαιωμάτων που του παρέχονται από το νόμο, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, καθώς παραβιάστηκε το άρθρο 31 παρ.2 του ΚΠΔ σύμφωνα με το οποίο τα δικαιώματα του υπόπτου εξομοιώνονται με αυτά του κατηγορουμένου.

Άκυρες καταθέσεις
Β. Εν προκειμένω όπως προκύπτει από τις μαρτυρικές καταθέσεις του Μάξιμου Σαράφη (27-11-2018, 28-11-2018 και 12-12-2018), προκύπτει ότι η ίδια η Εισαγγελέας Εγκλημάτων Διαφθοράς κ. Τουλουπάκη, συνέπραξε ως ανακριτικός υπάλληλος λαμβάνοντας η ίδια ένορκες καταθέσεις τη στιγμή που στις εν λόγω ένορκες καταθέσεις συμμετέχουν δύο άλλοι επίκουροι εισαγγελείς διαφθοράς, τις πράξεις των οποίων γνωρίζει ότι θα κληθεί να εγκρίνει στη συνέχεια όπως ορίζει το ως άνω άρθρο. Αποτέλεσμα των ως άνω είναι να συμπίπτουν στο πρόσωπο της οι ιδιότητες κριτή και κρινόμενου.

Τόσο στο άρθρο 43 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας όσο και στο Ν.4022/2011 δεν προβλέπεται πουθενά η συμμετοχή του Εισαγγελέως Εγκλημάτων Διαφθοράς σε προανακριτικές πράξεις, όπως η λήψη ενόρκων καταθέσεων. Αντιθέτως αποκλειστικό καθήκον του είναι η εποπτεία, η καθοδήγηση και ο συντονισμός των ενεργειών των γενικών κατά το άρθρο 33 παράγραφος 1 περίπτωση α΄ του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και ειδικών προανακριτικών υπαλλήλων, κατά τη διενέργεια ερευνών, προκαταρκτικής εξέτασης ή προανάκρισης για την εξακρίβωση τελέσεως των αδικημάτων αρμοδιότητάς του. Αν η βούληση του νομοθέτη ήταν αντίθετη αυτό θα οριζόταν ρητά.

ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΕΤΕΡΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

Με το Ν.4254/2014 εισήχθη στο δικαιϊκό μας σύστημα ο θεσμός του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος. Πρόκειται στην ουσία για την εισαγωγή του θεσμού του καταγγέλλοντα (whistleblower), όπως αναφέρεται και σε σχετική ανακοίνωση από τη Διεθνή Διαφάνεια Ελλάδος, μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος δύναται να χαρακτηριστεί ένα πρόσωπο που συμβάλλει ουσιωδώς με τις πληροφορίες που παρέχει στις Αρχές χωρίς να είναι ο ίδιος εμπλεκόμενος και χωρίς να έχει ίδιον όφελος. Οι πράξεις που αφορούν τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος είναι η δωροδοκία και δωροληψία πολιτικών αξιωματούχων, δωροδοκία δημοσίων υπαλλήλων και τις συναφείς με αυτές πράξεις.

Περαιτέρω κατά το Αμερικανικό Δίκαιο και συγκεκριμένα σύμφωνα με το 15USC § 78 u-6(b)(2011) :

«In general In any covered judicial or administrative action, or related action, the Commission, under regulations prescribed by the Commission and subject to subsection (c), shall pay an award or awards to 1 or more whistleblowers who voluntarily provided original information to the Commission that led to the successful enforcement of the covered judicial or administrative action, or related action, in an aggregate amount equal to—

(A) not less than 10 percent, in total, of what has been collected of the monetary sanctions imposed in the action or related actions; and
(B) not more than 30 percent, in total, of what has been collected of the monetary sanctions imposed in the action or related actions.
(2) Payment of awards

Any amount paid under paragraph (1) shall be paid from the Fund.»

Τα ως άνω μεταφράζονται ως εξής:

«Σε γενικές γραμμές σε κάθε καλυπτόμενη δικαστική ή διοικητική ενέργεια ή σχετική ενέργεια, η Επιτροπή, σύμφωνα με τους κανονισμούς που έχουν θεσπιστεί από αυτήν και υπό την επιφύλαξη του εδαφίου (γ), καταβάλλει αποζημίωση σε 1 ή περισσότερους καταγγέλλοντες οι οποίοι παρείχαν οικειοθελώς στην Επιτροπή πληροφορίες οι οποίες οδήγησαν στην επιτυχή επιβολή της καλυπτόμενης δικαστικής ή διοικητικής δράσης ή σχετικής δράσης, σε συνολικό ποσό ίσο με –

(Α) τουλάχιστον το 10 τοις εκατό, συνολικά, των εισπραχθέντων χρηματικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν
(Β) όχι περισσότερο από 30 τοις εκατό, συνολικά, από ό,τι έχει συλλεχθεί από τις χρηματικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν
(2) Πληρωμή βραβείων

Κάθε ποσό που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο (1) καταβάλλεται από το Ταμείο.»

Από τις διάφορες εκπομπές που έχει εμφανιστεί ο συνήγορος των έτερων προστατευόμενων μαρτύρων με την κωδική ονομασία «Μάξιμος Σαράφης» και «Αικατερίνη Κελέση», Π. Σαράκης, προκύπτει κατά δήλωση του ιδίου ότι τυγχάνει συνήγορος των προστατευόμενων μαρτύρων του FBI, διατείνοντας ότι οι ως άνω μάρτυρες έχουν εμφανιστεί πολλάκις ενώπιων των Αμερικανικών Αρχών για να καταθέσουν τα όσα γνωρίζουν σχετικά με την εταιρεία Novartis. Αλλά και από τις καταθέσεις που μου επέδειξαν οι Αμερικανοί ανακριτικοί υπάλληλοι ενώπιον των οποίων κατέθεσα ενόρκως για τα όσα γνώριζα επί του θέματος, μου γνωστοποιήθηκε ατύπως το περιεχόμενο των καταθέσεων των εγκαλουμένων, και ειδικά του «Μάξιμου Σαράφη».

Από τα ως άνω προκύπτει ότι οι ως άνω μάρτυρες έχοντας την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα- whistleblower, διατηρούν δικαίωμα αποζημίωσης κατά το αμερικανικό δίκαιο από 10 έως 30 τοις εκατό του τελικώς τυχόν επιβληθέντος προστίμου.

Το γεγονός αυτό όμως δημιουργεί σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο και συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 45Β του ΚΠΔ, σύγκρουση με την προϋπόθεση που θέτει το ως άνω άρθρο, ήτοι της μη ύπαρξης έννομου συμφέροντος στο πρόσωπο των προστατευμένων μαρτύρων.

Οι μαρτυρίες
Η απόλυτη απόδειξη της αναξιοπιστίας των καταθέσεων του «Μάξιμου Σαράφη», είναι ότι για πρώτη φορά με ενέπλεξε στην εν λόγω υπόθεση δέκα μήνες μετά από τις πρώτες του καταθέσεις, στις οποίες δεν έκανε καμία αναφορά στο πρόσωπό μου, περιγράφοντας μάλιστα – στις νέες καταθέσεις – παρόμοια πραγματικά περιστατικά και αντικαθιστώντας τρίτο πρόσωπο με εμένα, κάτι το οποίο δεν αξιολογήθηκε προσηκόντως από την Εισαγγελία Διαφθοράς, αλλά σε κάθε περίπτωση φανερώνει μία στοχευμένη επίθεση εναντίον μου με κατασκευασμένα ψεύδη που στόχο είχαν την άρση της ιδιότητάς μου ως προστατευόμενου μάρτυρα και μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος.

Οι εν λόγω καταθέσεις όμως δε θα έπρεπε να έχουν ληφθεί υπόψη, πολλώ δε μάλλον να αποτελούν περιεχόμενο στο οποίο βασίζεται η υπ’ αριθμ 7/2018 διάταξη του Επίκουρου Εισαγγελέως Διαφθοράς κ. Ντζούρα, καθώς οι εν λόγω προστατευόμενοι μάρτυρες έχοντας την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα- whistleblower στην Αμερική, διατηρούν δικαίωμα αποζημίωσης κατά το αμερικανικό δίκαιο από 10 έως 30 τοις εκατό του τελικώς τυχόν επιβληθέντος προστίμου στην εταιρεία Novartis.

Το άρθρο όμως 45Β του ΚΠΔ ορίζει ρητά την μη ύπαρξη έννομου συμφέροντος στο πρόσωπο των προστατευμένων μαρτύρων και τυχόν παραβίασή του, όπως εν προκειμένω, δημιουργεί ζήτημα απόλυτης ακυρότητας κατ’ άρθρο 171 παρ. β’ και δ’ ΚΠΔ.

Πέραν τούτων απόδειξη της αναξιοπιστίας των προστατευομένων μαρτύρων αποτελούν τα όσα καταθέτουν- και έχουν περιέλθει σε γνώση μου από πλήθος δημοσιευμάτων- στο πλαίσιο της δικογραφίας που έχει σχηματιστεί και έχει αρχικώς διαβιβαστεί στην Βουλή και στην συνέχεια εκείνη που σχηματίστηκε εις βάρος του Ανδρέα Λοβέρδου. Συγκεκριμένα στη σχηματισθείσα σε βάρος δικογραφία σε βάρος του τελευταίου, οι ως άνω προστατευόμενοι μάρτυρες καταθέτουν τα ακόλουθα:

O μάρτυρας με την κωδική ονομασία «Μάξιμος Σαράφης», υποστηρίζει στην κατάθεση του στις 12.01.2018 ότι «ο Ανδρέας Λοβέρδος δωροδοκήθηκε κατ’ επανάληψη από τη Novartis, επειδή φρόντιζε να δίδεται πλήρης αποζημίωση σε φάρμακα της εταιρείας, ογκολογικά, αιματολογικά και φάρμακα σπάνιων παθήσεων».

Στο επόμενο ραντεβού του, στις 15.01.2018 με τους εισαγγελείς λίγες μέρες αργότερα, ο «Μάξιμος Σαράφης» λέει πως ο πρώην υπουργός είχε απευθείας επικοινωνία με τον Κωσταντίνο Φρουζή, μέσω των προσωπικών τους e-mails, κάνοντας την εκτίμηση ότι η ηλεκτρονική επικοινωνία σημαίνει ότι είχαν να πουν κάτι μεταξύ τους που δεν ακολουθεί την επίσημη υπηρεσιακή οδό και προσθέτοντας ότι δεν ήταν μόνο τα e-mails, αλλά και οι διά ζώσης συναντήσεις, καθώς είχαν τακτική επαφή και από κοντά.

Ενδεικτικά, ο μάρτυρας αναφέρει μεταξύ άλλων για τον πρώην υπουργό ότι «γνωρίζω ότι ο Λοβέρδος για τη συγκεκριμένη περίπτωση δωροδοκήθηκε», ενώ σε άλλο σημείο της κατάθεσής του ο μάρτυρας αναφέρει ότι «το δώρο που έλαβε για την τιμολόγηση των δύο φαρμάκων ο Ανδρέας Λοβέρδος δεν είναι κάτω του ποσού των 200.000 ευρώ συνολικά». Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι «επιστράφηκε στο Φρουζή το ποσό των 70.00 ευρώ το οποίο ο τελευταίος παρέδωσε δια ζώσης στον Υπουργό».

Σύμφωνα με την έτερη προστατευόμενη μάρτυρα, που έχει την κωδική ονομασία «Αικατερίνη Κελέση», σε κατάθεση της, που έγινε στις 6 Νοεμβρίου 2017, λέει ότι «Ο Φρουζής συναντιόταν με το Λοβέρδο τακτικά τόσο στο Υπουργείο Υγείας όσο και σε άλλους χώρους».

Αποσπάσματα
Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από την κατάθεση του εν λόγω μάρτυρα και έναν χρόνο αργότερα στις 28/12/2018:

ΚΕΛΕΣΗ: «Στα πλαίσια συνάντησης market access ο Φρουζής είχε αναφέρει τη στενή του σχέση με τον υπουργό Λοβέρδο. Εξάλλου ήμουν μπροστά σε τηλεφωνική επικοινωνία του Φρουζή με τον Λοβέρδο, η οποία έγινε από το κινητό του Φρουζή ενώ ο τελευταίος βρισκόταν στο γραφείο του. Αφού έκλεισε το τηλέφωνο ο Φρουζής ανέφερε ότι ο Λοβέρδος απαιτεί χρήματα μετρητά σε βαλίτσα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είστε σίγουρη ότι ο Φρουζής συνομίλησε με τον Λοβέρδο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Είμαι σίγουρη διότι αμέσως μετά έγινε η κινητοποίηση ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα προκειμένου να δοθούν στον Υπουργό ως αντάλλαγμα για την κατ’ εξαίρεση έγκριση του GILENYIA , το οποίο ήταν κομβικής σημασίας για τη NOVARTIS. Ο Φρουζής διατυμπάνιζε διαρκώς ότι το GILENYIA ήταν μεγάλη προσωπική του επιτυχία. Άκουσα τον Φρουζή να ζητάει να διοχετευθούν χρήματα σε μετρητά μέσω της εταιρείας PRESTIGE στον Λοβέρδο όπως είχε απαιτηθεί από τον τελευταίο. » Σε άλλο σημείο παρακάτω επαναλαμβάνει εμφατικά « 5] ‘Άκουσα τον Φρουζή να ζητάει να διοχετευτούν χρήματα σε μετρητά, μέσω της εταιρείας PRSTΙGE, προς τον Λοβέρδο, όπως είχε απαιτηθεί από τον τελευταίο,»

Ο «Μάξιμος Σαράφης» όμως στο πλαίσιο της σχηματισθείσας σε βάρος μου δικογραφίας καταθέτει για δύο τουλάχιστον περιστατικά για τα οποία γνωρίζει ότι εγώ έλαβα χρήματα από το Κ.Φρουζή (ίδετε πρόταση του Επίκουρου Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς κ. Χρήστου Ντζούρα).

Ο «Μάξιμος Σαράφης» έρχεται όμως 9 μήνες μετά τις αρχικές του καταθέσεις, και συγκεκριμένα στις 27 και 28.11.2018 καθώς και στις 12.12.2018, και ενθυμείται και με εμπλέκει αιφνιδίως ως ενδιάμεσο άτομο μεταξύ Λοβέρδου και Φρουζή, παρότι δεν έχει ιδία γνώση αλλά τα έχει μάθει από τον Φρουζή.

Σύμφωνα λοιπόν με τα ως άνω οι καταθέσεις του εν λόγω μάρτυρα έρχονται σε πλήρη αντίθεση μεταξύ τους. Για τα ίδια ακριβώς επιβαρυντικά γεγονότα, από τη μία φέρομαι στα πλαίσια της σχηματισθείσας σε βάρος μου δικογραφίας να λαμβάνω χρήματα από τον Φρουζή, ενώ στο πλαίσιο της σχηματισθείσας σε βάρος του Αν. Λοβέρδου δικογραφίας φέρεται ο Φρουζής να δίνει απευθείας χρήματα στον Αν. Λοβέρδο, χωρίς τη μεσολάβηση οποιουδήποτε παρένθετου προσώπου. Τα όσα προέκυψαν μετά τις καταθέσεις του προστατευόμενου μάρτυρα με την κωδική ονομασία «Μάξιμος Σαράφης», τελούσαν σε πλήρη γνώση συγκεκριμένης εφημερίδας, η οποία σε δημοσίευμα της στις 11-11-2018 «προέβλεψε» με ασύγκριτη ακρίβεια και αλάθητη λεπτομέρεια τις επόμενες εξελίξεις.

Δ. Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ
Η προηγούμενη γνώση της εφημερίδας για μελλοντικά γεγονότα δημιουργεί την εντύπωση συμπαιγνίας εναντίον μου. Πώς άλλωστε γνώριζαν δημοσιογράφοι τέτοιας εμπιστευτικής βαθμίδας ζητήματα, τα οποία οι Εισαγγελείς δεν μοιράζονταν ούτε με τους γραμματείς της Εισαγγελίας Διαφθοράς; Υπενθυμίζεται ότι στις καταθέσεις προστατευόμενων μαρτύρων δεν συμμετέχει γραμματέας!

Ενώ λοιπόν επικρατεί μία διαρκής διαρροή πληροφοριών προς τους δημοσιογράφους, οι οποίοι λαμβάνουν τον ρόλο του «καταδότη» εναντίον μου, έρχεται με περισσή θρασύτητα ο επίκουρος Εισαγγελέας Διαφθοράς Χρήστος Ντζούρας, ο οποίος για να αιτιολογήσει τον λόγο της έκδοσης διάταξης απαγόρευσης εξόδου από την χώρα σε βάρος μου, παρά το γεγονός ότι δεν ήμουν καν ύποπτος για τέλεση αδικήματος, αναφέρει στην υπ’ αριθμ. 7/2018 διάταξή του:

«Εξάλλου προκύπτουν ενδείξεις περί αναχώρησής του στο εξωτερικό, ενόψει και του γεγονότος ότι είχε πληροφορηθεί από δημοσιεύματα του τύπου ότι ενδεχομένως θα ανακληθεί το καθεστώς του ως προστατευόμενου μάρτυρα και ότι πρόκειται να καταστεί κατηγορούμενος.»

Τα άνω παραβιάζουν κατάφωρα τα δικαιώματά μου και θέτουν σοβαρούς προβληματισμούς για τον τρόπο διαχείρισής και την εγκυρότητα της συγκεκριμένης υπόθεσης.

Ε. Με την υπ’ αριθμ 7/2018 διάταξη του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών και Επίκουρου Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς κ. Χρήστου Ντζούρα, μου επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα μέχρι την απολογία μου ενώπιον του κ Ανακριτή. Σύμφωνα με το άρθρο 2 περ β’ του Ν. 2475/1920 όπως έχει τροποποιηθεί από το άρθρο 4 του Ν. 1128/1981 «Η απαγορευτική διάταξις κοινοποιείται εις τον καθ’ ού αυτή, αποβάλλει δε αυτοδικαίως την ισχύν της εάν δεν επικυρωθεί εντός δεκαπέντε ημερών υπό του αρμοδίου Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, εις το οποίον εισάγεται μερίμνη του Εισαγγελέως και εις το οποίον καλείται ο ενδιαφερόμενος προ εικοσιτεσσάρων τουλάχιστον ωρών ίνα παραστεί κατά την συζήτησιν».

Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών με το υπ’ αριθμ. ΕΔ 2/2019 βούλευμά του επικύρωσε την ως άνω διάταξη. Περιεχόμενο του ως άνω βουλεύματος αποτελεί και η ΕΔ 1Α/2019 πρόταση του Επίκουρου Εισαγγελέως Εγκλημάτων Διαφθοράς κ. Ντζούρα στην οποία περιγράφεται αναλυτικά η κατηγορία που μου αποδίδεται κατόπιν της ασκήσεως ποινικής δίωξης σε βάρος μου η οποία έγκειται στα εξής :

«Σε βάρος του ως άνω κατηγορουμένου ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για την αξιόποινη πράξη της δωροδοκίας κατ’ εξακολούθηση με ζημία του Ελληνικού Δημοσίου που υπερβαίνει τα 150.000 ευρώ και με αντικείμενο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας (αρθρ 13 εδα, 26, 27, 52, 98 και 235 ΠΚ άρθρο 1παρ.1 ν 1608/50 άρθρο 16 παρ.2 ΝΔ2756/1953)» […]

«Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της παθητικής δωροδοκίας απαιτείται εκτός από την ιδιότητα του υπαλλήλου […]»

Από τα ως άνω αλλά και από το περιεχόμενο του ίδιου του 235ΠΚ προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εν λόγω αδικήματος απαιτείται να συντρέχει στο πρόσωπο του δράστη η ιδιότητα του υπαλλήλου.

«Δεν είμαι κρατικός υπάλληλος»
Εν προκειμένω όμως,

ουδέποτε υπήρξα κρατικός αξιωματούχος του Υπουργείου Υγείας, το οποίο θα καταστεί και απολύτως σαφές, αφού λάβω γνώση του πορίσματος της κας Παπασπύρου, η οποία κλήθηκε να απαντήσει στο εν λόγω κρίσιμο ερώτημα, και το οποίο έχει υποβληθεί κατόπιν της διώξεως μου. Εκ της θέσεώς μου ως καθηγητής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας η οποία αποτελεί αυτόνομο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα , αλλά και ως ένας παγκοσμίως διακεκριμένος οικονομολόγος στον τομέα της υγείας, παρείχα συμβουλευτικό έργο, κυρίως σε θέματα των μνημονίων και της τρόικας, χωρίς να υπάρξει ποτέ διορισμός ή σύμβαση επί τούτου . Μάλιστα, λόγω αυτής της ιδιότητας μου ως εμπειρογνώμονος στο τομέα της υγείας, κλήθηκα από την Εισαγγελία Διαφθοράς και έλαβα την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα, και αυτή του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, με αποκλειστικό σκοπό την υποβοήθηση του έργου της Δικαιοσύνης.

Σύμφωνα λοιπόν με τα ανωτέρω ελλείπει στο πρόσωπό μου η ιδιότητα του υπαλλήλου όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 13 και 263Α του ΠΚ και απαιτείται για τη στοιχειοθέτηση του 235 του ΠΚ.

Επομένως στην αποδιδόμενη σε εμένα κατηγορία δεν περιγράφονται επακριβώς τα πραγματικά περιστατικά τα οποία πληρούν την αντικειμενική υπόσταση του αποδιδόμενου σε εμένα αδικήματος, καθότι δεν τυγχάνω υπάλληλος, με αποτέλεσμα αυτή να τυγχάνει αόριστη και να θίγονται βασικά υπερασπιστικά μου δικαιώματα, ήτοι το δικαίωμα μου σε δίκαιη δίκη, το δικαίωμα πληροφόρησης μου και κατ’ επέκταση η αρχή της ακροάσεως του κατηγορουμένου

Τα ως άνω, αν δεν είχε παραληφθεί η υποχρεωτική προκαταρκτική εξέταση μου και η συνακόλουθη κλήση μου ως υπόπτου, θα είχα τη δυνατότητα να τα καταθέσω και να τα αντικρούσω λεπτομερώς με το υπόμνημα εγγράφων εξηγήσεων μου.

Με βάση τα ως άνω, δημιουργείται απόλυτη ακυρότητα, η οποία αφορά στην εμφάνιση, την εκπροσώπηση και την υπεράσπιση του κατηγορουμένου και την άσκηση των δικαιωμάτων που του παρέχονται από το νόμο, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Υποβάλλω την αναφορά μου αυτή και παρακαλώ για τις δικές σας κατά νόμο ενέργειες εξ απόψεως εποπτείας και πειθαρχικού ελέγχου.

Νικόλαος Γ. ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ”
πηγή:dikastiko.gr