Ουδεμία έκπληξη: συνέχισε και χθες ο Τσίπρας να μοιράζει υποσχέσεις, να κουνάει (ο αποτυχημένος) το δάκτυλο στους πολιτικούς του αντιπάλους και να λέει τόσα ψέματα που όπως έγραψε ο Μενέλαος Λουντέμης «Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια…».

Επίσης, όσο εξοργιστικό κι αν είναι, ούτε και χθες ο κατά τα άλλα λαλίστατος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρήκε μισή λέξη να πει για τις (νέες) αποκαλύψεις για την φονική πυρκαγιά στο Μάτι.

Ιδού ένα μικρό απόσπασμα από τα ψέματα που αράδιασε χθες το βράδυ στα Χανιά μιλώντας σε κομματικό ακροατήριο:

“Η επόμενη εβδομάδα θα είναι η ‘Εβδομάδα των Παθών’ μεταχρονολογημένα για τους πολιτικούς μας αντιπάλους, αλλά η εβδομάδα της ανάσας, της ελπίδας για τους πολλούς”, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας.

Είπε ειδικότερα ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι του λένε ότι η κυβέρνηση θα μειώσει τους φόρους δίνοντας ως αντάλλαγμα “μεταρρυθμίσεις” εννοώντας, όπως είπε, όσα ήθελε να επιβάλει το ΔΝΤ και η κυβέρνηση απέκρουσε, δηλαδή περικοπές σε συντάξεις και μισθούς, κατάργηση των επιδομάτων και του κοινωνικού κράτους.

Προανήγγειλε ότι “εμείς -και αυτό είναι το τελειωτικό χτύπημα – θα έρθουμε τις επόμενες μέρες όχι για να μοιράσουμε υποσχέσεις που ‘θα’ κάνουμε, αλλά για να πούμε στον λαό ότι είμαστε σε θέση να μειώσουμε τους φόρους, να προχωρήσουμε σε ελαφρύνσεις, όχι με αντάλλαγμα φρικαλέες μεταρρυθμίσεις αλλά έχοντας ήδη πετύχει και αξιοποιήσει τις προσπάθειες του ελληνικού λαού, γιατί όσα πετύχαμε αυτά τα χρόνια είναι το μεγάλο μας όπλο”.

Ο κ. Τσίπρας εξήγησε ότι γι’ αυτόν τον λόγο τώρα μπορεί η κυβέρνηση αυτή την απόδοση της οικονομίας να τη μοιράσει με δικαιοσύνη στον λαό. “Δεν ερχόμαστε για να πούμε ‘θα’, αλλά ερχόμαστε -και πολύ σύντομα θα το διαπιστώσετε – για να πούμε ‘εδώ και τώρα είμαστε σε θέση με σχέδιο και με ασφάλεια να προχωρήσουμε σε ελαφρύνσεις για τους πιο αδύναμους, γι’ αυτούς που σήκωσαν στις πλάτες τους το βαρύ φορτίο για την έξοδο από την κρίση”.

Είπε ότι “όλα θα έρθουν στην ώρα τους και η επόμενη εβδομάδα θα είναι η ‘Εβδομάδα των Παθών’ μεταχρονολογημένα για τους πολιτικούς μας αντιπάλους, αλλά η εβδομάδα της ανάσας, της ελπίδας για τους πολλούς, για τους ανθρώπους του μόχθου, γι’ αυτό που ονομάζουμε μεσαία τάξη”.