Ο κόσμος είθισται να ψηφίζει αφηγητές ονείρων, και κάθε φορά εύχεται ότι το όνειρο δεν θα μετατραπεί σε εφιάλτη. Και όσο καλύτερος είναι ο αφηγητής, όσο περισσότερο χρωματίζει τα όνειρα του λαού, τόσο επώδυνη γίνεται η αφύπνιση μέχρι την επόμενη φορά. Και όσο διαρκούν τα όνειρα άλλο τόσο διαρκεί η παραμονή του αφηγητή στην κυβέρνηση. Μέχρι να ξεθωριάσουν τα χρώματα και να φανεί ότι το όνειρο δεν ήταν παρά ένας καλλωπισμένος εφιάλτης.
Του Χάρη Παυλίδη
Στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση ο κόσμος, που έζησε τον εφιάλτη μέσα από το όνειρο, δεν έψαχνε αφηγητή. Ήθελε διορθώσει το λάθος του και να συμβιβαστεί με την πραγματικότητα. Γι αυτό και αντί να ψηφίσει πάλι έναν αφηγητή ονείρων, ψήφισε έναν πραγματιστή με όραμα ελπίζοντας ότι θα το μοιραστεί μαζί τους. Και κάτι ακόμη σημαντικότερο απ’ αυτό ήταν ότι ο κόσμος πίστεψε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πίστη σ’ αυτό που ανέλαβε να κάνει για όλους. Και τον ψήφισε.
Τώρα, ως πρωθυπουργός πλέον Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει ό,τι δεν μπορούσε να κάνει ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να εφαρμόσει χωρίς δισταγμούς ένα ευρύ φάσμα μεταρρυθμίσεων και αλλαγών που ο κόσμος θα τις αισθάνεται αντί να τις ονειρεύεται. Και κυρίως να δώσει σ’ αυτές ιδεολογικό χαρακτήρα που θα παραπέμπει στις αρχές και στις αξίες του πολιτικού φιλελευθερισμού. Και περιμένει απ’ αυτόν να το κάνει γρήγορα ώστε να μη δώσει χρόνο και χώρο στους «αφηγητές» να αξιοποιήσουν πεζοδρομιακά τις παθογένειες της δημόσιας διοίκησης.
Τα πρώτα βήματα του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης δείχνουν ότι για πρώτη φορά εφαρμόζεται ένα σχέδιο το οποίο θα υπόκειται σε διαρκή αξιολόγηση. Και είναι θετικό ότι ο κόσμος στην πλειονότητα του δείχνει να βλέπει αντί να ονειρεύεται και να ελπίζει σε αποτελέσματα που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα του. Ωστόσο το μείγμα τεχνοκρατών και πολιτικών, που αποτελεί μέρος της «Πολιτικής Αλλαγής», απαιτεί διαρκή και στενή παρακολούθηση ώστε να μην χαθεί η επαφή με τη κοινωνία.
Σε κάθε περίπτωση η «τραυματική» εμπειρία από το «όνειρο» της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί μια ακόμη πρόκληση για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, αφού ο κόσμος δεν έχει συνέλθει από το σοκ και γενικά είναι προκατειλημμένος αρνητικά απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Όλα αυτά είναι σε γνώση του πρωθυπουργού γιατί πέραν των άλλων έχει ασκήσει από νωρίς το δικαίωμα στη ματαιοδοξία ώστε να μπορεί να διακρίνει το αυτονόητο. Και επιπροσθέτως γνωρίζει ότι τα όνειρα, ειδικά των ψηφοφόρων, είναι πειρασμός…
