Μία το Μάτι, μια ο Παππάς με τα βαρίδια τα ασήκωτα (Καλογρίτσας – Χούρι, Αρτεμίου, offshore, Βενεζουέλα, Κύπρος), μια η Γεροβασίλη, μια ο Παπαγγελόπουλος και όλο αυτό με τη σκευωρία για τη Novartis, έχουν στριμώξει άγρια σε μια γωνία, στα σκοινιά του ρινγκ σαν να λέμε, τον πρόεδρο Αλέξη και τον πιέζουν, τον πιέζουν, ανάσα δεν μπορεί να πάρει ο φουκαράς. Και τι να κάνει; Το ρίχνει κανονικά στο τσάμικο, όπως αυτό, ας πούμε, που έκανε προχθές Τετάρτη στη Βουλή, όταν κάλεσε τον Μητσοτάκη να αναλύσει δημοσίως το σχέδιο που διαθέτει για την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας!
Γνωρίζω πολύ καλά ότι δέχεται εισηγήσεις από τους δυο τρεις ανθρώπους που έχει κοντά του να επιλέξει «τη φυγή προς τα εμπρός». Αφήνοντας, όπως του λένε, «τα βαρίδια πίσω». Ουσιαστικά συμφωνεί. Και παρότι αναγνωρίζει ότι στόχος είναι ο ίδιος, εντούτοις αντιλαμβάνεται ότι κάτι πρέπει να κάνει για να αλλάξει την ατζέντα, διότι εξακολουθεί να πιστεύει (ή να φοβάται) πως «ο Μητσοτάκης θα μας πάει σε εκλογές μέσα στο φθινόπωρο»…
Καλώς φοβάται, έχω να (του)πω.
*Του Γιώργου Παπαχρήστου από το Στίγμα στα Νέα
