Η θεωρία της καμένης γης, συνήθως απαντάται στο τέλος μιας κυβερνητικής θητείας και στις αρχές μιας επόμενης.
Είναι ταυτόχρονα η καταδίκη των απερχόμενων και η δικαιολογία των επερχόμενων , για όσα θα μετατεθούν στις καλένδες του χρόνου. Είναι κάτι σαν εξαγορά ανοχής.

ΤΗΣ ΛΙΝΑΣ ΚΛΕΙΤΟΥ
Είναι όμως η πρώτη φορά που αυτό ισχύει σε υπερθετικό βαθμό.
Ας μην σπεύσει κανείς να παρατηρήσει, ότι μετά από μια δεκαετία μνημονιακής κρίσης , είναι λογική η επισήμανση υπό την έννοια ότι αυτή η παρατεταμένη δυσπραγία αποσάρθρωσε κάθε οικονομική ικμάδα από τους πολίτες και την δυνατότητα από το κράτος να ασκήσει κοινωνική πολιτική.
Εκεί που ισχύει το θεώρημα της καμένης γης, είναι στο πεδίο της ψυχολογίας, της νοοτροπίας, της αντίληψης που διαμορφώθηκε για τις καταστάσεις, για την προοπτική , για το μέλλον.
–Δεν είναι λοιπόν οι δεσμεύσεις που δημιούργησε η απερχόμενη κυβέρνηση που εκτίνονται σε βάθος χρόνου κι ας φαντάζει το 2060, βουτιά σε μια μαύρη κανονικότητα
–Δεν είναι η πορεία της οικονομίας που στην πραγματικότητα είναι δραματική και ας το κρύβουν άπαντες επιμελώς. Τον προσεχή Σεπτέμβριο όταν χτυπήσουν τα καμπανάκια της αξιολόγησης, η καυτή πατάτα θα έχει περάσει στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης.
–Δεν είναι η πυρηνική έκρηξη της ΔΕΗ, που θα ..σκάσει από στιγμή, σε στιγμή.
–Ούτε ότι το ιδιωτικό χρέος καλπάζει επιδιώκοντας να συναντηθεί με το δημόσιο
–Επίσης δεν είναι η βραδυφλεγής βόμβα της συμμόρφωσης με τις δικαστικές αποφάσεις για τα αναδρομικά, ούτε καν οι διακόσιες τόσες χιλιάδες συντάξεις που εκκρεμούν για απόδοση.
Είναι αυτή η βαθιά και πολύ επικίνδυνη αρρώστια που μπόλιασε την ελληνική κοινωνία, να ζει
την στιγμή, χωρίς την προσδοκία ενός καλύτερου μέλλοντος.
Ο εθισμός στην αεργία, προοίμιο της τεμπελιάς και της εγκατάλειψης, η αγένεια, η τοξικότητα, ο φθόνος για όποιον επιμένει να κινείται, επιδιώκοντας το καλύτερο.
Η βαρύτατη φορολογία που επεβλήθη , λειτουργεί αποτρεπτικά για μια δουλειά ακόμη, για μια κίνηση επιπλέον που θα βοηθούσε να ξελασπώσει κανείς από τον βούρκο της φτώχειας και της μιζέριας.
Το δεύτερο μεγάλο κεφάλαιο, που αποτελεί εγκληματική πολιτική στρέβλωση στα χρονια των μνημονίων, είναι
η επιδοματική πολιτική.
Σε όλο τον κόσμο εφαρμόστηκε προσφέροντας αρωγή στους αναξιοπαθούντες, στην Ελλάδα αποτέλεσε το ασφαλές καταφύγιο για τον κάθε ανεπρόκοπο που κρύφτηκε πίσω από την πλασματική φτώχεια του για να…κάθεται. Για να προλάβω λαϊκιστές και επαγγελματίες ευαίσθητους, ναι, τα επιδόματα για τους πραγματικά έχοντες ανάγκη , είναι δείγμα δημοκρατίας και πολιτισμού για ένα ευνομούμενο κράτος, αρκεί να είναι σε θέση να προσδιορίζει, ποιοι είναι αυτοί.
Η επιδοματική πολιτική , όπως την εμπνεύστηκε και την υλοποίησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απεδείχθη σκοπούμενη βαριά πρόθεση εθισμού στην ραστώνη, άρα έγινε σχέση εξάρτησης για μια μερίδα της κοινωνίας, ώστε να λειτουργήσει άψογα το πελατειακό αλισβερίσι.
Ένα ρεπορτάζ στην τηλεόραση του ALPFA, είναι αποκαλυπτικό του τι συμβαίνει στην κοινωνία. Οι ροδακινοπαραγωγοί του βορρά κινδυνεύουν να χάσουν την παραγωγή και την σεζόν , διότι οι νέο αρνούνται να δουλέψουν , με ένσημα, ασφάλιση και ημερήσια διατροφή. Βρίσκουν ότι είναι συμφέρουσα η εγγραφή στο ταμείο ανεργίας και τα επιδόματα που μοιράζει η κυβέρνηση για να κάθονται…
Η κρατούσα αντίληψη και νοοτροπία, επιτάσσει να καταγγέλλεται όποιος θίγει το θέμα, ως κοινωνικά ανάλγητος. Η ουσία είναι όμως ότι ο καταπτωχευμένος κρατικός Αγιος Παντελεήμονας, είναι αδύνατον να συνεχίσει να συντηρεί τις αριστερές εμμονές
και τις ιδεοληψίες της μεταπολίτευσης.
Η επόμενη κυβέρνηση λοιπόν έχει να δώσει την μεγάλη μάχη για να ξεριζώσει αυτή την στρέβλωση.
Ο κ.Μητσοτάκης μιλά για μεταρρυθμίσεις. Οι μεταρρυθμίσεις δεν πρέπει να αφορούν μόνο στην αγορά και την επιχειρηματικότητα. Αλλά και στην αλλαγή της κατεστημένης νοοτροπίας του πολίτη,
που θεωρεί ότι δεν οφείλει το παραμικρό σε ένα κράτος που τον ..κακοποιεί.
Ισως αν γίνει αντιληπτό ότι ο πολίτης θα πρέπει να αντιδράσει στο κράτος που τον κανακεύει για να τον κρατά εξαρτημένο,να είναι η επαναστατική μεταρρύθμιση που θα βάλει τη μηχανή να δουλέψει
με..χίλια!
Με όλα τα καλά και τα κακά του, ο έλληνας υπο συγκεκριμένες προυποθέσεις, έχει αποδείξει, ότι μπορεί να μεγαλουργήσει.
Αρκεί να θυμηθεί αρχές και αξίες που έχει καταχωνιάσει εδώ και δεκαετίες στο υποσυνείδητό του, γιατί δεν ήταν συμβατές με τις αριστερές φιγούρες…