Η διεκδίκηση από την Τουρκία ενός ευρύτατου τμήματος της υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στην Κύπρο, το Καστελόριζο και την Κρήτη δεν είναι καινούρια υπόθεση. Άλλωστε, από το 2012, έχει εκχωρήσει στην Κρατική Εταιρεία Πετρελαίων άδειες για έρευνες σε οικόπεδα της ευρύτερης περιοχής, ένα από τα οποία φτάνει στα 6 ν.μ. από τις ακτές του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελόριζου και στα 11 ν.μ. από τις ακτές της Ρόδου. Φαίνεται, ωστόσο, ότι η γειτονική χώρα έχει ήδη περάσει σε ένα επόμενο στάδιο.

του Σταύρου Καλαφάτη*

Διαθέτοντας στη διοίκηση της Τρίπολης όπλα και μισθοφόρους, κόντρα στην απόφαση της διεθνούς κοινότητας για εμπάργκο, εξασφάλισε τη συμμετοχή της στην παρανομία, την ατιμία και τα σχέδια σε βάρος της Ελλάδας. Με μια δεύτερη συμφωνία –άκυρη κατά το Διεθνές Δίκαιο που δεν μπορεί να παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα- εξαφάνισαν από το χάρτη τα ελληνικά νησιά που βρίσκονται ανάμεσα στις δύο χώρες και μοιράστηκαν τεράστιες εκτάσεις της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Κι άρχισε έκτοτε η Άγκυρα να προαναγγέλλει έρευνες και γεωτρήσεις στις περιοχές αυτές, να απειλεί όποιον επιχειρήσει να την εμποδίσει, αλλά και να δηλώνει έτοιμη για διάλογο.

Η πίεση που αντιμετωπίζει ο Τούρκος Πρόεδρος από τα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα, η υποχώρηση της απήχησής του και οι οθωμανικές αντιλήψεις καθιστούν απρόβλεπτες τις κινήσεις του. Μεθυσμένος από εθνικιστική υπεροψία, δεν αποκλείεται να νομίζει ότι μπορεί να επαναλάβει όσα διαπράττει στην κυπριακή ΑΟΖ. Δεν αποκλείεται να γοητεύεται από την αντίληψη του Χότζα που ήθελε να ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα. Να νομίζει, δηλαδή, ότι μπορεί να πετύχει όσα πέτυχε η χώρα του με την κρίση του Μαρτίου του 1987, όταν –προκαλώντας πολεμική κρίση- δέσμευσε την Ελλάδα να μην κάνει στο Αιγαίο έρευνες και γεωτρήσεις πέρα από τα χωρικά της ύδατα. Δεν αποκλείεται, όμως, να εμφανιστεί έτοιμος ακόμα για μια κοινή προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Θέτοντας ένα και μόνο όρο: Η προσφυγή αυτή να αφορά μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο.

Όπως είναι καλά γνωστό, από την πρώτη φάση των λεγόμενων διερευνητικών επαφών –την περίοδο 2002-2004- η Άγκυρα απαιτούσε να περιοριστεί ο όποιος διακανονισμός στα «θέματα του Αιγαίου» και να αφεθεί σε ένα επόμενο στάδιο η οριοθέτηση στην Αν. Μεσόγειο. Την ίδια μάλιστα θέση είχε διατυπώσει αργότερα σε μια επίσκεψή του στην Αθήνα, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. Απαιτούσε ουσιαστικά να εξαιρεθεί το Καστελόριζο από την πρώτη φάση της οριοθέτησης και να εξεταστεί, στη συνέχεια, σαν μεμονωμένο και απομακρυσμένο νησί, που δεν έχει –κατά τους ισχυρισμούς της- κανένα δικαίωμα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Μπορεί, λοιπόν, η Άγκυρα να επαναφέρει αύριο αυτήν, ακριβώς, την επιδίωξη -του χωριστού διακανονισμού για το Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο- με στόχο την απομόνωση του Καστελόριζου. Με μια, ωστόσο, διαφορά. Αντί να προτάξει -όπως έκανε ως πρόσφατα- τα δήθεν «θέματα του Αιγαίου», να επιδιώξει εξελίξεις και διευθετήσεις ξεκινώντας από την Αν. Μεσόγειο.

Δεν έχουμε, λοιπόν, παρά να επαγρυπνούμε απέναντι σε κάθε ενδεχόμενο. Αναδεικνύοντας, στο μεταξύ, την ευρωπαϊκή διάσταση των τουρκικών αυθαίρετων διεκδικήσεων. Ενισχύοντας τις διεθνείς συμμαχίες μας και παραμένοντας αταλάντευτα προσηλωμένοι στη Σύμβαση των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας. Αποφασισμένοι πάνω από όλα –όπως δήλωσε, κατ’ επανάληψη ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης- να υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα σε ξηρά και θάλασσα. Έτοιμοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για την Πατρίδα μας. Όλοι οι Έλληνες μαζί.


*Ο Σταύρος Καλαφάτης ειναι βουλευτής ΝΔ και Γενικός Γραμματέας Κ.Ο.