O χρόνος των Βουλευτικών Εκλογών μετράει πια αντίστροφα και η αμηχανία, ο πανικός του ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα κρύβονται, το ίδιο και η πλήρης αδυναμία του να προσαρμοστεί στα δεδομένα που διαμόρφωσαν οι σκληρές ήττες στις Ευρωεκλογές, στις Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές. Το τσουνάμι της οργής και της αγανάκτησης σηκώνεται πολύ ψηλά και ο « άχαστος» , όπως και το δήθεν πανίσχυρο επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κάτι να πουν επί της ουσίας, κάποιο σοβαρό διακύβευμα να θέσουν.
ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΝΑΛΥΤΗ ΖΑΧΑΡΙΑ ΖΟΥΠΗ
Το « Μνημόνιο- Αντιμνημόνιο» μας τέλειωσε προ καιρού και μάλιστα με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ να περνάει στην ιστορία ως η πιο μακρόχρονη και η πιο πρόθυμη μνημονιακή Κυβέρνηση.
Το σχήμα « Πολλοί – λίγοι» δεν άντεξε και πολύ, όταν ένα τουλάχιστον 70% της κοινωνίας δεν θέλει να ακούει καν για ΣΥΡΙΖΑ που κατόρθωσε το « πρώτη φορά Αριστερά» να το μετατρέψει μέσα σε τέσσερα χρόνια σε « Ποτέ πια Αριστερά » ευτελίζοντας με τις πολιτικές και τις πρακτικές του ιδέες της Αριστεράς.
Η ανάγκη προοδευτικού Μετώπου ενάντια στην Ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό, δεν φαίνεται να έπεισε ή να πείθει και πολλούς, Πρώτο, γιατί η Ακροδεξιά στην Ευρώπη μάζεψε τελικά 75 ευρωβουλευτές στους 751 του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου, ενώ στην Ελλάδα – χωρίς ευτυχώς την συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ – οι ΑΝΕΛ διαλύθηκαν, η Χρυσή Αυγή έχει μπει σε δρόμο μαρασμού και η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ δεν πρέπει να αισθάνεται και τόσο σίγουρη για την συνέχιση μιας ανοδικής πορείας όπως στην περίοδο προς τις Ευρωεκλογές.
Οι μόνοι ακροδεξιοί που έμειναν είναι αυτοί που συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας οτι η ώσμωση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έφερε αποτελέσματα που θα τα δούμε και στο μέλλον. Για τον δε κίνδυνο του νεοφιλελευθερισμού, πολλοί γελούν όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έφάρμοσε τα πάντα.
Είναι τραγικό να προχωράς προς εκλογές και να μην βρίσκεις ένα πειστικό αφήγημα και για το παρελθόν και για το μέλλον και αυτό είναι το βασικό πρόβλημα που οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε μεγάλη ήττα και κατά πάσα πιθανότητα, με αρκετά μεγαλύτερη διαφορά και από των Ευρωεκλογών.
Γι αυτό και το μόνο που έχει μείνει στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι να περιγράφουν ότι έρχεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης που θα απολύει και θα μαστιγώνει δημοσίους υπαλλήλους, θα φέρει νέα Μνημόνια ( έχουν υπογράψει οι ίδιοι διαρκές Μνημόνιο με υποθήκευση όλης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου στο Υπερταμείο για 99 χρόνια και πλεονάσματα μέχρι το 2060, γεμίζοντας ταυτόχρονα νάρκες για την όποια επόμενη Κυβέρνηση).
Κάποιοι λένε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε τι σημαίνει η Δεξιά , ενώ ο Α. Τσίπρας σε ένα ντελίριο διχαστικού λόγου , ψευτιάς και χυδαιότητας μίλησε για το ανθρώπινο αίμα που μυρίζει το Πρόγραμμα της Ν.Δ.
Αυτή είναι η τραγωδία του ΣΥΡΙΖΑ.Δεν έχει τι να πει. Σέρνεται προς τις εκλογές χωρίς το κουράγιο να αντιδράσει. Έκαψε μόνος του όλα μα όλα τα χαρτιά που μπορούσε πιθανά να αξιοποιήσει και οδεύει προς ένα άσχημο τέλος, έχοντας καταλήξει ένας αποστεωμένος ιδεολογικά, πολιτικά, αξιακά, ηθικά μηχανισμός εξουσίας.
Όταν ένα κόμμα φτάνει σε ένα τέτοιο σημείο δεν αντιμετωπίζει μόνο τον κίνδυνο μίας μεγάλης ήττας , αλλά να μην μπορεί και να σταθεί στο μέλλον.
