Συνέντευξη στο tomanifesto.gr και τον Χριστόδουλο Σκούντα παραχώρησε ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού Γιώργος Μαυρωτάς, στην οποία αναφέρθηκε στο δύσκολο έργο που έχει αναλάβει η Πολιτεία αναφορικά με την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί τελευταία σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.

Παράλληλα, ο κ. Μαυρωτάς αναφέρεται στο έργο της ΓΓΑ, το νεοψηφισθέν αθλητικό νομοσχέδιο και τις αλλαγές που φέρνει, ενώ συμβουλέυει τα νέα παιδιά να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό καθώς πρόκειται για «σχολείο» για αυτά.

Επίσης, ο Γιώργος Μαυρωτάς -αν και δεν αποτελεί μέλος της ΝΔ- κάνει έναν πρώτο απολογισμό για τους πρώτους μήνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη λέγοντας χαρακτηριστικά πως έχει καταφέρει να αλλάξει το κλίμα, ενώ χαρακτηρίζει ως «τολμηρή» την κίνηση του Πρωθυπουργού να τον επιλέξει για τη θέση του ΓΓΑ.

Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη του Γ. Μαυρωτά στο tomanifesto:

Το πρόσφατα ψηφισθέν αθλητικό νομοσχέδιο προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις κυρίως αναφορικά με το όριο ηλικίας και τον αριθμό των θητειών των επικεφαλής στις ομοσπονδίες. Εσείς θεωρείτε πως είναι προς τη σωστή κατεύθυνση η συγκεκριμένη ρύθμιση; 

Ναι, είναι σαφώς προς τη σωστή κατεύθυνση και το λέω αυτό από την πείρα μου τα τελευταία χρόνια στο Συμβούλιο της Ευρώπης, που είναι σαφώς ο πιο επιδραστικός πολιτικός φορέας σε θέματα αθλητισμού. Εκεί, τα τελευταία χρόνια, μετά και από τα διάφορα σκάνδαλα στο χώρο του αθλητισμού, γίνεται μεγάλη συζήτηση για τη χρηστή αθλητική διακυβέρνηση. Μάλιστα το 2018 βγήκαν δύο πολύ σημαντικά ψηφίσματα το 2199 και 2200): Το «Good football governance» της Ανν Μπρασέρ και το «Working towards a framework for modern sports governance» του Μόγκενς Γιένσεν. Και τα δύο αυτά ψηφίσματα εντάσσουν στις πρακτικές καλής διακυβέρνησης το όριο θητειών (term limit) για τους παράγοντες. Το ίδιο λέει και η Ευρωπαϊκή Ένωση στο “Principles of Good Governance in sport”  (Αρχές καλής διακυβέρνησης στον αθλητισμό). Άρα, δεν είναι μια εμμονή της ελληνικής κυβέρνησης για να «φάει» κάποιους, αλλά μια διεθνής πρακτική. Το αθλητικό κίνημα μπορεί να έχει την αυτονομία του, αλλά και η πολιτεία έχει την εποπτεία του. Αυτόνομο δεν σημαίνει ανεξέλεγκτο.

Ο υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης με το εν λόγω νομοσχέδιο πήρε αρκετές γενναίες πρωτοβουλίες, όπως σχετικά με τις θητείες των προέδρων των ομοσπονδιών, την επιτάχυνση των ποινικών υποθέσεων αθλητικής βία αλλά και την ενεργοποίηση του νόμου για τους συνδέσμους οπαδών. Εσείς αν ήσασταν στη θέση του, θα είχατε στο μυαλό σας και κάποια άλλη «καυτή πατάτα»;

Θα τις πιάσουμε όλες τις «καυτές πατάτες» του αθλητισμού σιγά – σιγά. Υπάρχουν όμως και ζητήματα που δεν θεωρούνται καυτές πατάτες, αλλά έχουν πολύ μεγάλη σημασία για την ανάδειξη του αθλητισμού ως τρόπου ζωής στη χώρα μας. Για παράδειγμα η αναβάθμιση του ρόλου των αθλητών στο κοινωνικό γίγνεσθαι ώστε να μεταλαμπαδεύσουν στις επόμενες γενιές αρχές και αξίες, η αντικειμενική αξιολόγηση των ομοσπονδιών και η σύνδεση με τη χρηματοδότηση, η καταπολέμηση φαινομένων όπως η χειραγώγηση αγώνων. Τέλος, επειδή η πολιτεία δεν μπορεί να προσφέρει λεφτά με το τσουβάλι όπως στο παρελθόν -την περίοδο των «παχέων αγελάδων»-, πρέπει να προσφέρει τουλάχιστον το πλαίσιο εκείνο, ώστε να βρίσκονται υγιείς πηγές χρηματοδότησης για τον αθλητισμό. 

Ως Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού και μετά την κύρωση της Σύμβασης Μακόλιν, ποια είναι τα θέματα που απασχολούν αυτή την περίοδο άμεσα την ΓΓΑ; Ξέροντας πως είστε ειδικός στα θέματα ντόπινγκ, υπάρχουν κάποιες κινήσεις που θα κάνετε στον συγκεκριμένο τομέα;

Η κύρωση της Σύμβασης Μακόλιν ήταν απλώς η αρχή. Τώρα θα πρέπει να εφαρμοστεί, δηλαδή πρέπει να δημιουργήσουμε την εθνική πλατφόρμα κατά της χειραγώγησης στη χώρα μας. Αυτή είναι και η βασική καινοτομία της Σύμβασης. Με την εθνική πλατφόρμα θα δημιουργηθεί ένα δομημένο δίκτυο των εμπλεκόμενων φορέων με στόχο την εκπαίδευση, ευαισθητοποίηση, ανταλλαγή πληροφοριών, διεθνή συνεργασία και δίωξη. Το αθλητικό κίνημα από μόνο του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της χειραγώγησης αγώνων και οι συνέργειες με αστυνομία, εισαγγελείς, αρχή διαφάνειας, ρυθμιστική αρχή παιγνίων κλπ είναι απαραίτητη. Τώρα λοιπόν είμαστε στη φάση συγκρότησης της εθνικής πλατφόρμας. Για το ντόπινγκ έχουμε δύο μεγάλα ζητήματα, την επανάκτηση της διαπίστευσης του Εργαστηρίου και τη συμμόρφωση του ΕΣΚΑΝ με τις πρόσφατες παρατηρήσεις του WADA. Έχω εμπιστοσύνη στην ηγεσία του ΕΣΚΑΝ και στο έμπειρο πλέον επιστημονικό τμήμα ότι θα ανταπεξέλθουν επιτυχώς και η Ελλάδα θα ξαναβρεθεί στην πρώτη γραμμή στη μάχη κατά του ντόπινγκ, γιατί τα τελευταία χρόνια το ελληνικό αντιντόπινγκ ήταν σε λήθαργο. 

Διανύουμε μία περίοδο που η κατάσταση σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ είναι αρκετά έκρυθμη. «Πόλεμος» μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ στο ποδόσφαιρο, αποχώρηση του Ολυμπιακού από την Α1 και κόντρα για την τοποθέτηση του Ρικ Πιτίνο στον πάγκο Εθνικής και Παναθηναϊκού, με παίκτες των «ερυθρολεύκων» να απειλούν ουσιαστικά με αποχώρηση από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Θεωρείτε πως τα επαγγελματικά συμφέροντα έχουν αλλοιώσει τον ελληνικό αθλητισμό και ποια βήματα πρέπει να γίνουν από την Πολιτεία για να φτιάξει η κατάσταση;

Πάγια θέση μου είναι ότι η πολιτεία πρέπει να βάζει τους κανόνες και από κει και πέρα να μεριμνά ώστε να τηρούνται οι κανόνες αυτοί απ’ όλους, με ίδια μέτρα και σταθμά απέναντι σε κάθε εμπλεκόμενο. Η πολιτεία δεν είναι ούτε με τον Παναθηναϊκό, ούτε με τον Ολυμπιακό, ούτε με τον ΠΑΟΚ, ούτε με την ΑΕΚ. Είναι με την τήρηση των κανόνων απ’ όλους, για όλους. Μόνο έτσι θα πείσει ότι είναι σοβαρή και δεν άγεται και φέρεται. Κάποια συμφέροντα που υπάρχουν στον επαγγελματικό αθλητισμό δεν συνδέονται κατ’ ανάγκη με τον αθλητισμό, απλώς τον χρησιμοποιούν ως μέσο πίεσης για αλλότριους σκοπούς. Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο αυτό, ούτε μόνο ελληνικό. Νόμοι υπάρχουν, απλά αυτό που πρέπει να γίνει είναι συνεπής εφαρμογή των νόμων προς κάθε κατεύθυνση ώστε να αποκατασταθεί η αξιοπιστία του αθλήματος. 

Υπήρξατε ένας εμβληματικός αθλητής με τεράστιες επιτυχίες. Τώρα με την «εκρηκτική» κατάσταση που επικρατεί σε αρκετά διάσημα αθλήματα, πόσο εύκολο είναι για ένα παιδί να πάρει το ρίσκο και να προσπαθήσει να κάνει πρωταθλητισμό σε κάποιο άθλημα;

Δεν το θεωρώ ρίσκο το να ασχοληθεί ένα παιδί με τον πρωταθλητισμό σε κάποιο άθλημα. Το θεωρώ σχολείο. Είναι ένα σχολείο που θα του αφήσει μια προίκα για όλη του τη ζωή. Θα μάθει να πέφτει και να ξανασηκώνεται, να διαχειρίζεται τον χρόνο του, να σέβεται κανόνες και αντιπάλους και το κυριότερο: ότι η επιτυχία στη ζωή θέλει κόπο και όχι τρόπο. Αν γαλουχηθεί με αυτές τις αρχές δεν έχει να φοβηθεί τίποτε, κανένα ρίσκο, μόνο κέρδος. Και δεν είναι ανάγκη να γίνει κάποιος Ολυμπιονίκης για να πάρει αυτές τις αρχές, ούτε να βάλει παρωπίδες και να κάνει μόνο πρωταθλητισμό στη ζωή του. Ο πρωταθλητισμός έχει ημερομηνία λήξης και αυτό πρέπει όλοι να το έχουμε στο μυαλό μας. Και αυτό λέω πάντα σε νεαρούς πρωταθλητές, ότι πρέπει να δουν τι θα κάνουν και στα άλλα δύο τρίτα της ζωής τους. 

Είχατε αναφέρει παλαιότερα πως το ιδανικό θα ήταν το κράτος να έχει τον ρόλο του τοποτηρητή στα θέματα του επαγγελματικού αθλητισμού. Με την παρούσα κατάσταση είναι εφικτό αυτό να συμβεί, κατά τη θητεία σας;

Αν η πολιτεία πείσει για την ισότιμη εφαρμογή των νόμων απέναντι σε όλους, κερδίζει ένα μεγάλο στοίχημα αξιοπιστίας. Αυτός νομίζω είναι ο ρόλος της. Ο επαγγελματικός αθλητισμός δεν είναι υπεράνω των νόμων αλλά ούτε και σε ένα πλαίσιο νόμων «α λα καρτ». Δυστυχώς στην Ελλάδα ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι περισσότερο όχημα εξουσίας και επιρροής και λιγότερο θέαμα και ψυχαγωγία όπως σε άλλες χώρες. 

Ο κ. Αυγενάκης έχει αναφερθεί αρκετές φορές στην κακή κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο επιρρίπτοντας αρκετές ευθύνες και στην ΕΠΟ. Πιστεύετε πως με διαλλακτικότητα και μεθοδικότητα μπορεί να διορθωθούν κάπως τα πράγματα ή στο τέλος θα πρέπει οι ιθύνοντες να ρίξουν «γροθιά στο μαχαίρι»;

Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν ήμουν και δεν είμαι και τώρα πολύ κοντά στα πράγματα του ελληνικού ποδοσφαίρου για να κάνω τον ειδήμονα. Αυτό που βλέπω όμως είναι ότι είμαστε σε στενή παρακολούθηση ως ελληνικό ποδόσφαιρο γιατί δεν μπορούμε να ρυθμίσουμε τα του οίκου μας. Κι εδώ όλοι πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες τους. Η διαλλακτικότητα και η μεθοδικότητα σε πάνε μέχρι κάποιο σημείο. Δεν θα έλεγα ότι μετά χρειάζεται «γροθιά στο μαχαίρι», αλλά σίγουρα σχέδιο και αποφασιστικότητα. 

Ως ένα πολιτικό στέλεχος που δεν αποτελεί μέλος της ΝΔ, πώς κρίνετε σε γενικές γραμμές τους πρώτους 5 μήνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη;

Δεν είμαι μέλος της ΝΔ και γι αυτό θεωρώ την επιλογή μου στη θέση του ΓΓΑ ως ένα τολμηρό βήμα από τον Πρωθυπουργό. Από τις πρώτες μου επαφές στο κυβερνητικό πλαίσιο είναι απόλυτα σαφές ότι υπάρχει σχέδιο και πρόγραμμα που εκπορεύεται από πάνω. Το στοίχημα είναι πόσο μπορεί αυτό να υποστηριχτεί από το πολιτικό δυναμικό που πρέπει να κάνει τη δική του υπέρβαση. Είμαι όμως αισιόδοξος ότι μπορούν να αναπτυχθούν εκείνες οι απαραίτητες συμμαχίες που μπορούν να σπρώξουν το σύστημα προς τα εμπρός. Η κυβέρνηση σε 5 μήνες δεν μπορεί να αλλάξει τη χώρα αλλά το σίγουρο είναι ότι μπόρεσε να αλλάξει το κλίμα. Και αυτό είναι σημαντικό. Η Ελλάδα πρέπει να αφήσει πίσω τις οπισθέλκουσες πρακτικές του παρελθόντος και να φύγει μπροστά με αυτοπεποίθηση και εξωστρέφεια.