Η Α.Θ.Π. ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης, κύριος κύριος Βαρθολομαίος έχει καταστήσει ενεργότατη την παρουσία Του στις εσωτερικές εξελίξεις της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και των εξαρτημένων από Αυτήν Εκκλησιών, πριν ακόμη διαδεχθεί το 1991 τον Προκαθήμενο Αυτής Κυρό Δημήτριο, όταν αναδείχτηκε ως «αρχιτέκτων» του σχεδίου εκδίωξης από τις τάξεις της Διοικούσας Εκκλησίας του Αμερικής Κυρού Ιακώβου Κουτούζη και του Θυατείρων και Μεγ. Βρετανίας Κυρού Μεθοδίου Φούγια.
Γράφει ο πρ. Υφυπουργός Εξωτερικών
Γιάννης Γ. Ζαφειρόπουλος
[Βέβαια η εκδίωξη του Αγίου Αμερικής Γέροντος Ιακώβου Κουτούζη υλοποιήθηκε «δια των χειρών Αυτού του ιδίου, του κ.κ. Βαρθολομαίου»!].
Επί των ημερών του κ.κ. Βαρθολομαίου αναστατώθηκε η Εκκλησιαστική Τάξη στις ΗΠΑ και σε ολόκληρο την αμερικανική ήπειρο λόγω της αντικατάστασης εντός, περίπου, δύο δεκαετιών [3] τριών Αρχιεπισκόπων: Ιακώβου, Σπυρίδωνος και Δημητρίου. Διαταράχτηκαν ανατρεπτικά οι σχέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας [η κοίμηση του Κυρού Στυλιανού, Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας … διευκολύνει!] και δεν βρίσκονται στο καλλίτερο σημείο τους οι σχέσεις [του Οικουμενικού Πατριαρχείου] με τα λοιπά Πρεσβυγενή Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες. Ταυτόχρονα δεν έχουν εκτιμηθεί συνολικά και σε βάθος οι επιπτώσεις της σύγκρουσης με το Πατριαρχείο της Ρωσίας, εξαιτίας της – ορθής αλλά αυταρχικής απόφασης, με όχι αμιγώς Θεολογικά – Εκκλησιαστικά κριτήρια – για την παραχώρηση της Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας.
Ενώ η Χριστιανοσύνη και η Ορθοδοξία δοκιμάζονται δεινά, η Πρωτόθρονη Εκκλησία σχεδιάζει πώς και σε ποιους «πρόθυμους» θεράποντες θα διαμοιράσει τα οφίκια και τους καρπούς της [εκκλησιαστικής, κοινωνικής και οικονομικής] εξουσίας κατά Αρχιεπισκοπές και [νέες] Μητροπόλεις…
Όσοι στοιχίζονται και ανήκουν στις ιερές φάλαγγες του τιμίου πρεσβυτερίου οφείλουν προεχόντως και πρωτίστως να υπηρετούν την Πίστη και τις θελήσεις του Υψίστου Δημιουργού.
Αναφέρει – στο πόνημα «Η ιερωσύνη κατά τον Ισίδωρο Πηλουσιώτη» – ο αείμνηστος ιερομόναχος Χρυσόστομος του Τσοτυλίου [συμφοιτητής του κ.κ. Βαρθολομαίου στη Θεολογική Σχολή Χάλκης] τους λόγους του Πηλουσιώτη: «Ει τω, Χριστώ διακονείς, θυσιαστηρίω (…) ου γαρ πολιτικήν τινά χειρίζεις ηγεμονίαν, τύφω και κόμβω φλεγμαίνουσαν αλλά διακονίαν ειρηνικήν και ατάραχον». [Εάν διακονείς το Άγιο Θυσιαστήριο του Χριστού (…) δεν διοικείς κάποια πολιτική ηγεμονία, που φλογίζεται από περηφάνια και εμπάθεια, αλλά διακονία ειρηνική και ατάραχη»].
