Μία από τις πλέον επικερδείς παράνομες δραστηριότητες εξελίσσεται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και αποτελεί πληγή για τις τοπικές κοινωνίας.

Είναι η διαβόητη μαφία του χαλκού της οποίας τα… μέλη λυμαίνονται οποιοδήποτε μεταλλικό αντικείμενο προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα κέρδος, το οποίο όμως αν αναχθεί σε αριθμούς ανά την επικράτεια έχει να κάνει με εκατομμύρια ευρώ. Οι ομάδες που ασχολούνται με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα αλωνίζουν πόλεις και ύπαιθρο και αρπάζουν κάθε είδος που περιέχει χαλκό μεταξύ των οποίων και καλώδια και χαλκοσωλήνες.

Εκτός όμως του χαλκού οι σπείρες αυτές «ειδικεύονται» και σε άλλα μέταλλα που μπορούν να τους αποφέρουν κέρδος όπως ορείχαλκος-μπρούντζος που περιέχεται σε εξαρτήματα ύδρευσης, διακοσμητικά αντικείμενα (κρίκους μνημάτων κτλ.), σκεύη, αλουμίνια, ακόμα και σίδερο τον οποίο κυρίως εξασφαλίζουν από σκάρες υπονόμων! Τα μέλη των συμμοριών εφορμούν και σε εγκαταλειμμένα κτίρια και παλιά εργοστάσια αλλά και στις γραμμές του ΟΣΕ και σε χώρους όπου φυλάσσονται υλικά της ΔΕΗ, ακόμη δε και σε σημεία που υπάρχουν μετασχηματιστές ηλεκτρικού ρεύματος της Επιχείρισης.

Αφού… συλλέξουν το «εμπόρευμα», προχωρούν στη δεύτερη φάση της παράνομης δραστηριότητάς τους ερχόμενοι σε επαφή με τα κυκλώματα εμπορίας που δεν είναι τίποτε περισσότερο από κλεπταποδόχοι. Οι περισσότερες αυτού του είδους «επιχειρήσεις» εδρεύουν σε μάντρες «σκραπ» οι οποίες όμως λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Οι συμφωνίες μεταξύ των δύο πλευρών είναι έως και μυστικές και τα χρήματα αλλάζουν χέρια στο σκοτάδι χωρίς κανείς να είναι σε θέση να καταγγείλει το παραμικρό αφού όλα καλύπτονται από την ομερτά της μαφίας.

Όπως αναφέρουν πληροφορίες του manifesto μία μέση τιμή αγοράς μετάλλων, στη «μαύρη αγορά», είναι τα 2 ευρώ ανά κιλό ενώ τα σκραπατζίδικα μεταπωλούν στη διπλάσια τιμή. Εάν λάβει κάποιος υπόψη του ότι ότι οι τιμές στις νόμιμες αγοραπωλησίες είναι υπερδιπλάσιες, γίνεται κατανοητό πόσο έδαφος βρίσκει αυτού του είδους το παραεμπόριο.