Δομικές αλλαγές για την πάταξη της γραφειοκρατίας και τη δημιουργία ευνοϊκού κλίματος για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, δηλώνει ότι χρειάζονται ο βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης κι υποψήφιος με την παράταξη Σπύρου Βούγια, Νίκος Νυφούδης. Λίγες ημέρες μετά την ορκωμοσία του, θεωρεί ότι η επιστροφή της έδρας στο Ποτάμι ήρε μία αδικία και τονίζει ότι η σύμπραξη με το ΚΙΝΑΛ, αν κι απέτυχε τελικά, έδειξε την αγωνία των πολιτών, να υπάρξει δυναμική στον κεντρώο χώρο. Επισημαίνει ότι η κρίση άλλαξε τον τρόπο, που σκεφτόμαστε και πρέπει να μας αλλάξει και στον τρόπο, που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, μακριά από τη νοοτροπία του ωχαδερφισμού και του ατομικισμού, ώστε να μην ξαναζήσουν οι επόμενες γενιές, τόσο οδυνηρές καταστάσεις κι η χώρα να προοδεύσει.

Συνέντευξη στην Άννα Στεργίου

-Είσθε ο 5ος και «τυχερός» βουλευτής του Ποταμιού, αφού εξαιτίας σας ανασυγκροτήθηκε η Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Πόσο «ωρίμασε» το Ποτάμι, εξαιτίας της επίπονης, πολιτικά, δοκιμασίας;

«Το Ποτάμι μπορεί ν΄ απέκτησε ξανά Κοινοβουλευτική Ομάδα, όμως, δεν έπαψε όλο αυτό το διάστημα να έχει φωνή στο Κοινοβούλιο. Οι πολίτες της Β΄ Θεσσαλονίκης είχαν επιλέξει «Ποτάμι», επομένως, η επιστροφή της έδρας αποτελεί δικαίωση πρωταρχικά δική τους δικαίωση. Τώρα, συμπαγές και με φωνή, πιο καθαρή από ποτέ, θα συνεχίσει δυναμικά το έργο του, δηλαδή την υπεράσπιση της φωνής της λογικής στη Βουλή. Το έχει κάνει άλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να λογαριάζει πολιτικό κόστος, μόνο και μόνο για να επωφεληθεί πρόσκαιρα και συγκυριακά. Βάζει πρώτα τους πολίτες και τις αξίες του, αδιαφορώντας για το κομματικό του συμφέρον. Όμως, η επίπονη αυτή διαδικασία, φυσικά, κι έβαλε νέες παραμέτρους. Μετά από πολύωρες συζητήσεις καταλήξαμε ότι δεν αρκεί να έχεις τις καλύτερες προθέσεις ή τις καλύτερες ιδέες αλλά πρέπει να βρεις τρόπο να τις επικοινωνήσεις στον κόσμο, ώστε να τις καταλάβει…».

-Η συμφωνία των Πρεσπών στάθηκε θρυαλλίδα εξελίξεων. Τι να προσέξει η Ελλάδα σε σχέση με τα Σκόπια την επόμενη μέρα;

«Κάποια στιγμή ως κοινωνία πρέπει να συμφωνήσουμε στα βασικά, πάνω σε μια κοινή, εθνική γραμμή. Η άποψή μου αναφορικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών ήταν ξεκάθαρη από την αρχή. Τώρα, όμως, έχει μικρή σημασία, καθώς η Συμφωνία είναι νόμος του κράτους. Αυτό, που έχει σημασία τώρα είναι να υπάρχει ενδελεχής παρακολούθηση της υλοποίησης των συμφωνηθέντων με τη γείτονα χώρα, και ταυτόχρονα εγρήγορση από πλευράς μας, ώστε να εντοπίζονται άμεσα και να διορθώνονται τυχόν παραβιάσεις της Συμφωνίας».

-Είσθε επιχειρηματίας κι η Νέα Δημοκρατία κατηγορεί συχνά την κυβέρνηση, ότι «πυροβολεί» την επιχειρηματικότητα. Πως μπορεί η Θεσσαλονίκη να ξαναγίνει το επίκεντρο της επιχειρηματικής δραστηριότητας, όταν όλοι οι «γείτονες» πωλούν πιο φτηνά;

«Διαχρονικά στη χώρα μας ανθεί η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, η οποία αποτελεί και την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Στα χρόνια της κρίσης, η μεσαία τάξη και ειδικότερα οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες επωμίστηκαν ένα πολύ σημαντικό βάρος. Ταυτόχρονα με τον περιορισμό του τζίρου τους από τη μείωση της κατανάλωσης, λόγω της άμβλυνσης της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, είδαν ν’ αυξάνονται οι υποχρεώσεις τους, απέναντι στο κράτος, την εφορία και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Αντί η πολιτεία να βρεθεί δίπλα στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, βρέθηκε απέναντί τους. Έτσι, πολλοί απ’ αυτούς, αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν, έβαλαν τελικά λουκέτο στα καταστήματά τους. Η Θεσσαλονίκη, δυστυχώς, δεν αποτέλεσε εξαίρεση στον κανόνα, καθώς πολλές επιχειρήσεις της, «κατέβασαν ρολά». Ο δήμος πρέπει να είναι αρωγός των επιχειρηματιών της πόλης, με σκοπό την αναπτέρωση της τοπικής επιχειρηματικότητας. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους, που παρότι βουλευτής, είμαι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Σπύρου Βούγια «ΠΟΛΗχρωμη Θεσσαλονίκη».

-Ποιο είναι για το Ποτάμι και για σας προσωπικά το «κλειδί», ώστε να έρθουν ξένες επενδύσεις στη χώρα;

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η γραφειοκρατία. Ενώ, σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων, εταιρείες και επιχειρήσεις ανοίγουν σε μόλις λίγα λεπτά, στην Ελλάδα χρειαζόμαστε δεκάδες άδειες από διάφορες υπηρεσίες και μήνες ολόκληρους, όχι για να ολοκληρωθεί αλλά για να ξεκινήσει οποιαδήποτε επένδυση. Η πάταξη της γραφειοκρατίας, η δημιουργία πραγματικών «One Stop Shops» για την στήριξη της επιχειρηματικότητας και τη διευκόλυνση των πιθανών επενδυτών κι η απόδοση κινήτρων είναι μερικά από τα «κλειδιά». Η χώρα χρειάζεται ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την παραγωγική ανασυγκρότησή της` την αναδιάρθρωση της οικονομίας της. Στο Ποτάμι ανέκαθεν υποστηρίζουμε ότι, για να βγούμε από την κρίση, πέρα από τις δομικές αλλαγές του κράτους, απαιτείται να εργαστούμε με σκοπό τη δημιουργία διατηρήσιμων θέσεων εργασίας, τη μείωση των οικονομικών βαρών της μεσαίας τάξης και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και τέλος την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων».

-Μπορεί η πολιτική σε συνθήκες οικονομικής δυσπραγίας, να βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών;

«Η Τοπική Αυτοδιοίκηση λειτουργεί διαχρονικά ως ο πρώτος κυματοθραύστης των προβλημάτων των πολιτών, αλλά κι ως ο φάρος για την εξεύρεση λύσεων γι’ αυτούς σε περιόδους μεγάλης κρίσης. Ως εκ τούτου, παραμένει πάντα επίκαιρη η έκφραση «…τα παράπονα στον Δήμαρχο»! Μια Δημοτική Αρχή, όμως, για να είναι επιτυχημένη και να μην λειτουργεί απλά ως ένας άλλος διεκπεραιωτής διοικητικών διαδικασιών, οφείλει να πάει ένα βήμα παραπέρα. Οφείλει ν’ αναδεικνύει τη δυναμική της κάθε τοπικής κοινωνίας, να εντοπίζει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, τις ιδιαιτερότητές της, να προβλέπει τις μελλοντικές της ευκαιρίες, αλλά και να δημιουργεί όλες τις απαραίτητες συνθήκες για την ανάπτυξή της. ..».

-Είσθε νέος άνθρωπος και πατέρας. Πως πρέπει να μεγαλώσει η νεοελληνική κοινωνία τα παιδιά της, για να μην ξαναζήσουν οι επόμενες γενιές, μία χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας;

«Η γενιά των γονιών μας βίωσε περίπου 3 δεκαετίες απόλυτης ευημερίας, τουλάχιστον, οικονομικής. Η γενιά μου, όμως, όταν ανέμελα, τελείωνε το Λύκειο τη δεκαετία του ’90 κι έμπαινε στο Πανεπιστήμιο, δεν φανταζόταν, πως θα χρειαστεί ν’ απαντήσει σ’ όλα τα μεγάλα διλήμματα της χώρας. Αυτό συνέβη, γιατί η χώρα δεν προχώρησε σε όλες, εκείνες τις δομικές αλλαγές, τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που χρειαζόταν, για να μετασχηματιστεί σ’ ένα ψηφιακό, ευέλικτο και σύγχρονο κράτος. Η νοοτροπία του «ωχαδερφισμού» και του “Not in my back yard”, πρέπει ν΄ αλλάξει. Πρέπει να γαλουχήσουμε τα παιδιά μας κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να μάθουν να συνεργάζονται και ν’ αποτελούν κρίκους μιας αλυσίδας. Η οικογένεια και το σχολείο οφείλουν να μάθουν στη νέα γενιά να εργάζεται ομαδικά, για το συμφέρον όλων και όχι μόνο για το προσωπικό όφελος του καθενός».

-Ο χώρος του Κέντρου υπέστη μεγάλες ζυμώσεις κι η συνεργασία με το Κίνημα Αλλαγής δεν ευοδώθηκε. Τι πρέπει ν΄ αλλάξει στη λειτουργία του το Ποτάμι, για να το εμπιστευθεί ξανά ο κόσμος;

«Στο Ποτάμι είμαστε, ίσως, η μόνη σοβαρή πολιτική δύναμη με συνέπεια λόγων και πράξεων, εντός κι εκτός, του ελληνικού κοινοβουλίου. Στη διαδικασία ανασυγκρότησης του προοδευτικού, κεντρώου χώρου, που πραγματοποιήθηκε με τη σύσταση του ΚΙΝΑΛ, έγιναν πολλά λάθη μικρά και μεγάλα απ’ όλες τις πλευρές. Το εγχείρημα τελικά δεν ευοδώθηκε, όμως, φάνηκε ξεκάθαρα η ανάγκη κι η επιθυμία του κόσμου να συσπειρωθεί ξανά γύρω από το κέντρο. Γι’ αυτό κι είναι πολύ σημαντική η συμμετοχή των 210.000 πολιτών σ’ αυτήν την κοινή προσπάθεια. Το Ποτάμι με την καθαρή φωνή του, αποτελεί πάντοτε πόλο έλξης των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας, κι αυτό θα φανεί κι από το αποτέλεσμα της κάλπης των επικείμενων ευρωεκλογών. ..