Η επίσκεψη τις επόμενες μέρες στην Αθήνα του Προέδρου της Κίνα Σι Τζινπίνγκ, σε συνέχεια της επίσκεψης στη Σαγκάη του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, δημιουργεί νέες πρόσθετες και βάσιμες προσδοκίες για την παραπέρα διεύρυνση αλλά και εμβάθυνση των οικονομικών – και όχι μόνο – σχέσεων των δύο χωρών.

Γράφει ο πρ. Υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Ζαφειρόπουλος*

Βέβαια πρέπει να μείνει ασχολίαστο το γεγονός ότι, σήμερα, τώρα ορισμένοι αναλυτές «αξιοποίησαν» την ευκαιρία να επισημάνουν τα προβλήματα που παρατηρούνται στην Κίνα αναφορικά με τη διαχείριση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών, ιδιαίτερα των μειοψηφιών. Ο Ευρωπαϊκός πολιτικός και νομικός πολιτισμός μας επιβάλλει να δηλώνουμε τις ευαισθησίες μας για τη μεταχείριση των αδυνάτων και των μειοψηφιών «όπου γης» – αλλά και στη χώρα μας κατά προτεραιότητα! Όμως δεν είναι του παρόντος η σχετική συζήτηση.

Η Κίνα – διαφυλάττοντας και προωθώντας ταυτόχρονα τα δικά της συμφέροντα – συνεχίζει να θεωρεί την Ελλάδα χώρα τοποθέτησης επενδυτικών κεφαλαίων και ανάπτυξης πολυεπίπεδων – πολύμορφων οικονομικών σχέσεων κλπ. συνεργασιών. Ήδη οι κινέζικες επενδύσεις στην Ελλάδα προσεγγίζουν τα 8,0 δις ευρώ, ενώ για το πρόγραμμα «Golden Visa» από κινέζους επενδυτές έχουν τοποθετηθεί κεφάλαια τουλάχιστον 1 δις ευρώ. Παράλληλα στους τομείς της Ναυτιλίας, της Ενέργειας και του Τουρισμού οι κινεζικές επενδύσεις έχουν ανοδική τάση.

Η κινεζική οικονομία βρίσκεται ουσιαστικά σε κρίσιμο σταυροδρόμι εξαιτίας κυρίως του εμπορικού πολέμου από  τις ΗΠΑ του Ντ. Τράμπ, παρά το γεγονός ότι οι δύο χώρες κατέληξαν ήδη σε μια κατ’ αρχήν συμφωνία για την ακύρωση μιας σειράς δασμών που έχουν επιβάλλει η μία στην άλλη.

Αυτός ο εμπορικός πόλεμος επηρεάζει δυσμενώς και τις δύο χώρες, αλλά και την Ευρώπη. Η Κίνα όμως αντιμετωπίζει σθεναρά τη διττή απειλή επιβράδυνσης της ανάπτυξης και απώλειας εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, εξαιτίας της πιθανής αύξησης του εργατικού κόστους. Η Κίνα έχει κάθε λόγο να ενισχύει τις  πολιτικές συνεχούς ανάπτυξης της παγκοσμιοποίησης και του ελεύθερου εμπορίου.

Εξάλλου από το 2018 ο εκπρόσωπος του Προέδρου Σι Τζινπίνγκ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός Σι Λίου Χε είχε εντυπωσιάσει τους ακροατές του προτείνοντας για τη χώρα του – το σωστό μίγμα οικονομικής πολιτικής: «μεταρρυθμίσεις για τον περιορισμό της υπερπροσφοράς και για την απελευθέρωση των αγορών».

Οι στόχοι του Προέδρου Σι Τζιπίνγκ είναι συγκεκριμένοι και συμπυκνώνονται σε αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «κινεζικό όνειρο» και όπως τονίζει ο Πουν Χόι Γιού, Πρόεδρος του Ινστιτούτου New Structural Economics του Πανεπιστημίου του Πεκίνου:

«Αποστολή του Προέδρου Σι Τζινπίνγκ είναι όχι απλώς να ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε ο Ντενκ [Σιαοπίνγκ] και να εξαλείψει τη φτώχεια, αλλά και να σφυρηλατήσει μία οικονομία που θα επαναφέρει την Κίνα στη θέση της μεγάλης παγκόσμιας δύναμης που κατείχε για το μεγαλύτερο μέρος της καταγεγραμμένης παγκόσμιας ιστορίας».

Μέσα σε 15 χρόνια [από τις 18.3.2004 που υιοθετήθηκαν οι ευρύτατες μεταρρυθμίσεις του Συντάγματος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας] η Νέα Κίνα εξελίσσεται στον υπ’ αριθμό 1 «παγκόσμιο οικονομικό ηγέτη» έχοντας στα επόμενα λίγα χρόνια ξεπεράσει τις ΗΠΑ του Ντ. Τραμπ, γιατί όπως τονίζει ο Η. Kissinger στο βιβλίο του «ΗΠΑ – Αυτοκρατορία ή Ηγετική Δύναμη» μία πολιτική των ΗΠΑ που θα επιδιώκει να παρεμποδίσει την ανάπτυξη της Κίνας θα έχει σε κάθε περίπτωση ελάχιστη διεθνή υποστήριξη.

Αυτή η διαπίστωση οδηγεί στην ανάγκη διατύπωσης της άποψης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αν υπερέβαινε τις εσωτερικές αντιθέσεις της και τους κωμικούς «μικρομεγαλισμούς» της – ενώ σιωπά όταν ο Ερντογάν σφαγιάζει τους Κούρδους στη Β. Συρία – θα μπορούσε με αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα να επηρεάσει τις διεθνείς εξελίξεις [και σχέσεις στον 21ο αιώνα] «αν κατάφερνε να επεξεργαστεί μία αυτόνομη, αξιόπιστη διπλωματία έναντι του Πεκίνου».

Προς αυτή την κατεύθυνση η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει ουσιαστική συμβολή – κυρίως σε συνεργασία με τη Γαλλία – αν  έχει ολοκληρωμένο σχέδιο.

*Ο Γιάννης Γ. Ζαφειρόπουλος, νομικός και συγγραφέας διετέλεσε βουλευτής Β΄ Αθήνας και Ηλείας και Υφυπουργός Εξωτερικών.