Δύο ερωτήσεις για θέματα που χτυπούν την λαικίστικη ρητορική και τακτική του ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξαν τη φιλοσοφία του Αλέξη Τσίπρα και την καθεστωτική νοοτροπία που παραπέμπει σε λογικές καθεστώτων όπως αυτή του Βλαντιμίρ Πούτιν, για τον οποίο οι αναφορές του ήταν λιγοστές αποφεύγοντας να μιλήσει για την αποκάλυψη ομαδικών τάφων και θαλάμων βασανιστηρίων προκειμένου να καταδικάσει την εισβολή και τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου

Πρόκειται για την ερώτηση που αφορούσε στην παρακολούθηση του Στέργιου Πιτσιόρλα επί κυβερήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και γι αυτή αναφορικά με τους 38 μετανάστες του Έβρου με τον Αλέξη Τσίπρα να εμφανίζεται να επιχειρεί να κλείσει τα θέματα όπως έκανε και ως πρωθυπουργός όταν δήλωνε ότι «το θέμα έχει λήξει» για κάθε ζήτημα που ανέκυπτε και έχρηζε περαιτέρω διερεύνησης.

«Δεν έχω να δώσω εξηγήσεις σε κανέναν» ήταν η απάντησή του σχετικά με την παρακολούθηση του στελέχους του κόμματός του τότε προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ και εν συνεχεία αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης υποστηρίζοντας ότι είχε μεν ενημερωθεί αλλα δεν είχε δώσει αυτός την εντολή προς την ΕΥΠ. Ο ίδιος βέβαια στη Βουλή δήλωνε ότι επί ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχαν πολιτικές παρακολουθήσεις αλλά η ουσία είναι η απάντησή του. Μια απάντηση που αναδεικνύει την φιλοσοφία ενός προσώπου που ζητά να τον εμπιστευτεί εκ νέου ο λαός, στην πλειοψηφία του, και να αναλάβει τις τύχες της χώρας σε μια απο τις δυσκολότερες στιγμές με τις κρίσεις να ακολουθούν η μια την άλλη.

Ο Αλέξης Τσίπρας αυτά που είπε προκάλεσαν εντύπωση. Δήλωσε ότι η παρακολούθηση Πιτσιόρλα ήταν νόμιμη και ότι είχε όλες τις προβλεπόμενες υπογραφές. Ότι δηλαδή έγινε και με την περίπτωση του Νίκου Ανδρουλάκη για την οποία όμως έχει σηκώσει «ανένδοτο» θέτοντας θέματα κατάλυσης της δημοκρατίας

«Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών επί των ημερών μας, κύριε Τσακίρη, λειτουργούσε με βάση όσα το γράμμα του νόμου ορίζει. Ήταν σαφέστατα προσανατολισμένη στην υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και στην αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος. Κι εγώ ως πρωθυπουργός είχα μια απόλυτα θεσμική συμπεριφορά και σχέση με τον διοικητή και με τη λειτουργία της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Όπως γνωρίζετε, δεν ήταν υπό την πολιτική ευθύνη του Γραφείου του Πρωθυπουργού. Ανήκε στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Αλλά ο διοικητής ως όφειλε για κρίσιμα θέματα με ενημέρωνε. Δεν υπήρχαν στεγανά» είπε και πρόσθεσε ότι: «Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών λοιπόν αποφάσισε, για λόγους που έχουν να κάνουν με τη διαλεύκανση μιας υπόθεσης που αφορά οικονομικό έγκλημα, να διευρύνει την έρευνα συμπεριλαμβάνοντας και κάποια στελέχη τότε της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι υπουργούς.

Δεν έδωσα εγώ καμία εντολή παρακολούθησης του κ. Πιτσιόρλα. Ενημερώθηκα, αφού η εντολή αυτή είχε δοθεί από τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών σε συνεργασία με δύο εισαγγελικούς λειτουργούς. Ενημερώθηκα και έπραξα, πιστεύω, και το θέτω αυτό στην κρίση των πολιτών που σήμερα μας ακούνε για να συγκρίνουν, όπως θα έπρεπε να πράξει κάθε πρωθυπουργός που σέβεται τον όρκο του στο Σύνταγμα και στους νόμους».

Και ναι μεν η απάντηση ενδεχομένως να απευθυνόταν στον Στέργιο Πιτσιόρλα ο οποίος έχει ζητήσει να μάθει το γιατί τον παρακολουθούσαν εν τούτοις αναδεικνύει το πως λειτουργεί το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται δέ να προστεθεί στην απάντηση που έδωσε αναφορικά με το θέμα των 38 μεταναστών του Έβρου.

Τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα για την υπόθεση αυτή είναι συγκεκριμένα και επιβεβαιωμένα.

1. Οι 38 μετανάστες δεν βρέθηκαν εξ αρχής σε ελληνική νησίδα στον ποταμό Έβρο. Πέραν των διευκρινίσεων που εξ αρχής είχαν δώσει οι αρμόδιες ελληνικές αρχές με στοιχεία και φωτογραφίες ήρθε και η ΜΚΟ η οποία από την πρώτη στιγμή έβαλε τη χώρα στο στόχαστρο ακόμη και των Βρυξελλών να το ξεκαθαρίσει δηλώνοντας ότι έκανε… λάθος (οι χειρισμοί της όμως πρεπει να διερευνηθούν)

2. Κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει επιβεβαιώσει τον θάνατο αλλά και την ύπαρξη του μικρού κοριτσιού. Οι μετανάστες εμφανίζονται να δηλώνουν πως δεν γνωρίζουν ή ότι δεν είδαν τι και αν έγινε σε εκείνη τη νησίδα. ΟΙ φερόμενοι ως γονείς υποστηρίζουν πως θυμούνται που έθαψαν το παιδί τους αλλά κυρίως αρνούνται να δώσουν έγκριση για έρευνα και εκταφή. Οι φωτογραφίες που υπάρχουν δείχνουν πως από την οικογένεια δεν λείπει κάποιο από τα παιδιά που είχαν δηλωθεί.

Και όμως ο Αλέξης Τσίπρας όχι απλά επέμεινε στα περί θανάτου αρνήθηκε κατηγορηματικά να ζητήσει μια συγγνώμη. Όχι από την κυβέρνηση τόσο όσο συνολικά από τους πολίτες. Για το πάρτι προπαγάνδας που στήθηκε, για τα όσα είπαν και έκαναν βουλευτές και ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και για την προσπάθεια να διασυρθεί η χώρα διεθνώς κυρίως όμως σε επίπεδο ΕΕ όπου εναγωνίως αναζητούν μια καταδίκη της Ελλάδας.

Η απάντησή του πλέον του δέοντος χαρακτηριστική αφού ουσιαστικά παρουσιάζει μια άλλη πραγματικότητα. Και για την υπόθεση αυτή καθεαυτή αλλά και για το τι έπραξαν ο ίδιος και όλα σχεδόν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εντός και εκτός Ελλάδας:

«Να ζητήσουμε συγγνώμη γιατί παρεμβήκαμε μπροστά σε μια ανθρωπιστική τραγωδία και υπερασπιστήκαμε το κύρος της χώρας; Να ζητήσουμε και συγγνώμη;

Είχαμε ένα δράμα να εκτυλίσσεται στον Έβρο. Ανεξαρτήτως εάν η νησίδα αυτή ανήκε στη χώρα μας ή ανήκε στην Τουρκία, ή ήταν απολύτως αδιευκρίνιστο το πού ακριβώς ανήκε -και θα εξηγήσω τι εννοώ- σε αυτή τη νησίδα διεξήχθη ένα δράμα 38 ανθρώπων, το οποίο οδήγησε και στον θάνατο. Έναν θάνατο που κανείς βεβαίως δεν θα μπορούσε καν να φανταστεί στις μέρες μας, ένα κοριτσάκι 7 χρονών, αν δεν κάνω λάθος.

Θέλετε λοιπόν να ζητήσουμε συγνώμη για ποιο λόγο; Για το ότι εμείς ζητήσαμε από την πρώτη στιγμή να υπάρξει ανθρωπιστική προσέγγιση στο ζήτημα αυτό; Να ζητήσουμε συγγνώμη διότι ζητήσαμε από την Ελληνική Κυβέρνηση που έκανε για μέρες ότι δεν υπάρχουν αυτοί οι 38, δεν τους έβλεπε πουθενά, να μας εξηγήσει εάν είναι στο ελληνικό έδαφος να τους σώσει, αν είναι στο τουρκικό έδαφος να διεθνοποιήσει το ζήτημα, ώστε να πιέσει την Τουρκία να μην τους εργαλειοποιήσει και να τους σώσει; Να απευθυνθεί, αν είναι όντως σε τουρκικό έδαφος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, για να σωθούν;

Θέλω να είμαι πολύ καθαρός εδώ: είναι απολύτως σαφές ότι αποτελεί υποχρέωση και δικαίωμα κάθε χώρας να προστατεύει τα σύνορά της, αλλά ταυτόχρονα υποχρέωση είναι να κινείται στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και να τηρεί τους στοιχειώδεις ανθρωπιστικούς όρους. Όταν κινδυνεύουν ζωές, νομίζω ότι αυτό είναι πάνω απ’ όλα».

Και προκειμένου να δικαιολογήσει περαιτέρω τη στάση και το γιατί δεν πρόκειται να ζητήσει συγγνώμη το τερμάτισε ως εξής:

« Άρα, νομίζω ότι θα πρέπει άλλοι πρέπει να δώσουν εξηγήσεις στο ζήτημα αυτό. Εμείς και στο θέμα της νησίδας και το πού ανήκει, καταθέσαμε μια ερώτηση στον αρμόδιο υπουργό στη Βουλή οι βουλευτές μας. Θα θυμάστε ότι εγώ προσωπικά απέφυγα να τοποθετηθώ σε ένα tweet που έκανα, μίλησα μονάχα για το δράμα ενός μικρού κοριτσιού. Γιατί γνωρίζω ότι είναι αδιευκρίνιστο.

Τι εννοώ ότι είναι αδιευκρίνιστο; Ότι ο Έβρος με τις αλλαγές που γίνονται χειμώνα  καλοκαίρι στα νερά του, εμφανίζονται νησίδες, φεύγουν νησίδες. Και είχαμε το Κτηματολόγιο να καταγράφει αυτή τη νησίδα σε ελληνικό έδαφος και τη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού να λέει ότι δεν είναι ελληνικό έδαφος και ζητήσαμε διευκρινίσεις. Είναι ή δεν είναι ελληνικό έδαφος. Αλλά η ουσία της παρέμβασής μας ήταν αν είναι ελληνικό έδαφος σώστε τους, διότι κινδυνεύει η χώρα με έναν διεθνή διασυρμό. Αν είναι τουρκικό έδαφος, διεθνοποιήστε το ζήτημα, ώστε να μην μπορεί η Τουρκία να εργαλειοποιήσει. Άρα, επαναλαμβάνω, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε τέτοιου είδους ζητήματα».