Γράφει ο Γρηγόρης Ψαριανός
Συνεχίζοντας λοιπόν και σήμερα κάποιες σκέψεις, που κάθε μέρα μάς τριβελίζουν… Ποιοι παράγοντες συνέβαλαν στο να βρεθεί η Ελλάδα σε μια τέτοια βαθιά περιπέτεια; Το ερώτημα μπορεί μεν να αφορά το παρελθόν, αλλά είναι εξαιρετικά σημαντικό, αν θέλουμε να συζητήσουμε και για το μέλλον.
Αναζητώντας αυτά που μας έφεραν εδώ, συναντάμε συχνά την, όχι και τόσο κρυφή, επιδίωξη να εμφανίζονται, από τους επικριτές του «συστήματος», όλοι το ίδιο υπεύθυνοι για την κατάρρευση, ώστε τελικά να μην ευθύνεται κανένας! Ούτε βέβαια εμείς οι ίδιοι που τους επιλέξαμε…
Η υποκριτική επιλογή της αντίληψης αυτής έχει έναν και μόνο στόχο: να περάσει την ιδέα ότι όλοι ίδιοι είναι, «μην το ψάχνετε, όλοι είναι στον ίδιο παρονομαστή, άσπροι σκύλοι, μαύροι σκύλοι, όλοι οι σκύλοι μια γενιά, το έχουμε μάθει, το ξέρουμε, τους δοκιμάσαμε, το ζήσαμε πια!»
Οχι, ρε φίλε, Δεν Είναι Ολοι Ιδιοι. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Υπάρχουν νίκες και ήττες, υπάρχουν λάθη και αστοχίες, ψεύτικα λόγια, μαϊμουδιές, απάτες και αυταπάτες, ακόμα και ήττες που αφορούν κόμματα και ιδεολογίες, αλλά το τσουβάλιασμα και η ισοπέδωση είναι το χειρότερο λάθος.
Το μόνο που είναι ισοπεδωμένο είναι η ικανότητα σκέψης, κρίσης και διάκρισης όσων υποστηρίζουν μια τέτοια θέση ή, ακόμα χειρότερα, το ύπουλο σχέδιο που αυτός ο μηδενισμός και η προπαγάνδα τέτοιου τύπου υπηρετεί.
Εχει πολλή μαυρίλα από πίσω. Πολλών χρωμάτων και αποχρώσεων μαυρίλα. Ας ψαχτούμε, λοιπόν, κι εμείς κάπως καλύτερα, ας ψάξουμε λίγο πιο βαθιά, μέρες που είναι –και κάτι μήνες που έρχονται– τις έως τώρα επιλογές μας.
Κάποιες απ’ αυτές, οι δοκιμές και τα πειράματα που κάναμε, μασώντας συχνά σανό και κουτόχορτο, καταπίνοντας αμάσητο κάθε είδους παραμύθι, είτε είχε δράκο είτε όχι, δεν μας βγήκαν σε καλό.
Υπάρχουν δυνάμεις που σκέφτονται διαφορετικά, θέτουν το συλλογικό συμφέρον πάνω από το προσωπικό ή το πολιτικό, ξέρουν να διακρίνουν το άσπρο, το κίτρινο, το μαύρο και το κόκκινο, και αυτό που έχει σημασία είναι τι μπορεί να κάνουν σε κρίσιμες συνθήκες όπως η σημερινή.
Ο παραμορφωτικός φακός με τον οποίο πολλοί βλέπουν τα σημερινά εθνικά μας προβλήματα ή μάλλον προσπαθούν να πείσουν τους άλλους να βλέπουν έτσι και τις πολύ αρνητικές επιπτώσεις μιας τέτοιας πρακτικής.
Τα ζητήματα είναι πολλά και γνωστά: ήταν τα μνημόνια, το χρέος, η λιτότητα, το είδος της ανάπτυξης, τα δημοσιονομικά. Ο παραμορφωτικός φακός δεν θα ενδιέφερε τόσο, αν δεν οδηγούσε σε τερατόμορφα αποτελέσματα. Τα βλέπουμε μπροστά μας συνεχώς.
