Το παραθέτω από μνήμης και όχι αυτολεξεί, αλλά η ουσία του είναι αυτή: ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει πως τα πρώτα χρόνια της πολιτικής του σταδιοδρομίας έβλεπε τους Ελληνες να τσακώνονται ασταμάτητα στα καφενεία για τα πάντα. Θεώρησε ότι έφταιγε η φτώχεια. Αγωνίστηκε, όπως λέει, για να ανέβει το βιοτικό επίπεδο και τα κατάφερε. Μετά στα καφενεία ακόμη μεγαλύτεροι τσακωμοί. «Για ένα τίποτα ο ελληνικός χαμός» περιέγραφε μάλλον με μια δόση παραίτησης από την προσπάθεια αλλαγής της ιδιοσυγκρασίας των Ελλήνων.

Του Σταύρου Παπαντωνίου

Τα παραπάνω με αφορμή τους «τρικούβερτους» τσακωμούς που έχουν ξεσπάσει από προχθές, όχι πλέον στα καφενεία, αλλά στα social media, με αφορμή την πυρκαγιά στην Εύβοια και τις… διακοπές των πολιτικών αρχηγών. Τα δύο «στρατόπεδα» αλληλοβρίζονται κυριολεκτικά άνευ λόγου.

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης λειτούργησε όπως ακριβώς άρμοζε στον ρόλο του. Οταν φάνηκε πως η φωτιά παίρνει διαστάσεις, επέστρεψε στην Αθήνα βάζοντας τέλος στην ολιγοήμερη ανάπαυλα.

Πήγε στο Μαξίμου για ενημέρωση και ακολούθως βρέθηκε στο κέντρο επιχειρήσεων μαζί με τους αρμόδιους υπουργούς Εσωτερικών και Προστασίας του Πολίτη και ακολούθησε παρέμβαση απολύτως ζυγισμένη για τις περιστάσεις. Ποιος ο λόγος κριτικής από τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ; Οτι ήταν σε μίνι διακοπές στην Κρήτη το πρωί της Τρίτης μόλις είχε ξεσπάσει η πυρκαγιά;

Αντίστοιχα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκεται σε οικογενειακές διακοπές στο εξωτερικό. Προφανώς και όταν κανόνιζε να λείπει δεν ήξερε ότι θα υπάρχει φωτιά στην Εύβοια. Και προφανώς δεν είχε λόγο να  επιστρέψει, αφού θεσμικά δεν είχε να συνεισφέρει κάτι. Το κόμμα του από την πλευρά του λειτούργησε επίσης σωστά ως αξιωματική αντιπολίτευση. Κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στην περιοχή, στελέχη του είχαν ενημερωθεί από τις αρμόδιες αρχές, ενώ –κάτι ιδιαίτερα θετικό– δεν υπήρξε προσπάθεια αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση με φόντο τις φλόγες.

Και όμως, παρά τη σωστή λειτουργία της κυβέρνησης και τη σωστή στάση της αντιπολίτευσης, ο καβγάς για τις διακοπές των κ. Μητσοτάκη και κ. Τσίπρα επισκίασε τόσο το ίδιο το θλιβερό γεγονός της καταστροφής όσο και το θετικό της εγρήγορσης που επέδειξε ο κρατικός μηχανισμός.

Από τότε που είχε κάνει τη διαπίστωση ο Κων. Καραμανλής πέρασαν πολλές δεκαετίες. Οπως φαίνεται, όμως, ο κανόνας δεν αλλάζει: πάντα για ένα τίποτα ο ελληνικός χαμός.

*Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ