Το «άδειο» Ευρωκοινοβούλιο
Η εμφάνιση του πρωθυπουργού στο Ευρωκοινοβούλιο και κυρίως οι απαντήσεις που έδωσε σε «κατευθυνόμενες» ερωτήσεις ευρωβουλευτών προβλημάτισε σε τέτοιο βαθμό την αξιωματική αντιπολίτευση που αποφάσισε να ασχοληθεί με το μέτρημα των παρισταμένων εντός της αιθούσης. Και τους βγαίνουν πάντα λίγοι, που λέει και η συντρόφισσα Μποφίλιου. Και αφού τους μέτρησαν, είπαν «δεν κάνουμε κεντρικό αφήγημα ότι οι ευρωβουλευτές γύρισαν την πλάτη στον Ελληνα πρωθυπουργό, ο οποίος μιλούσε σε άδεια έδρανα»; Το πρόβλημα με αυτούς που εισηγούνται και αποφασίζουν όλα αυτά τα εύθυμα είναι ότι έχουν κοντή μνήμη. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι επιχείρησαν βλακωδώς να ανεβάσουν τέτοιο θέμα, όταν 11.9.2018 στην ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Ευρωκοινοβούλιο για το περιβόητο «τέλος των μνημονίων» δεν παρέστη ούτε το σύνολο της ευρωομάδας της Αριστεράς, με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι για τα νερά να είναι περισσότεροι από τους ευρωβουλευτές.
Η κριτική στους δημοσιογράφους
Εξεμάνησαν διάφοροι που ο πρωθυπουργός κατά την ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο, αναφερόμενος στην ελευθερία του Τύπου, επεσήμανε ότι μερίδα δημοσιογράφων στην Ελλάδα έχει εργολαβικά αναλάβει να τον «στολίζει» σε καθημερινή βάση. Πρώτον: υφίστανται ναι ή όχι εφημερίδες και sites που ασχολούνται εμμονικά 24/7 μόνο με το τι κάνει και το τι λέει ο πρωθυπουργός; Βεβαίως και υφίστανται. Και καλώς υφίστανται, θα πω εγώ. Οπως επίσης καλώς πράττει και όποιος επισημαίνει ότι υφίστανται. Δεύτερον: Υπόκεινται οι δημοσιογράφοι σε κριτική; Βεβαίως και υπόκεινται, όσο κι αν κάνει ότι σοκάρεται το ευαίσθητο προοδευτικό ακροατήριο. Και τα δύο είναι βασικές παράμετροι τόσο του δημοκρατικού πολιτεύματος όσο και της ελευθερίας του Τύπου, για την οποία τόσο πολύ κόπτονται οι σύντροφοι.
Ψηφιακό θαύμα
«Για το πρόγραμμα ψηφιακής μετάβασης που εφαρμόζουμε στην Ιταλία, εμπνευστήκαμε σημαντικά από την Ελλάδα (…). Ο Ελληνας συνάδελφός μου, Κυριάκος Πιερρακάκης, έχει ακόμη ευρύτερες δικαιοδοσίες από τις δικές μου. Θέλουμε να αποκτήσουμε γνώσεις, χάρη και στις εμπειρίες άλλων χωρών, και η Ελλάδα ξεκίνησε την ψηφιακή αυτήν μετάβαση πριν από εμάς. Η συνεργασία μας είναι ιδιαίτερα θετική και εμπνευστήκαμε από το ελληνικό μοντέλο (…)». Αυτά δήλωσε ο Βιτόριο Κολάο, υπουργός Ψηφιακής Μετάβασης της Ιταλίας και τέως CEO του Ομίλου Vodafone, αναγνωρίζοντας το ψηφιακό θαύμα που συντελείται στη χώρα μας. Θα μου πείτε, βέβαια, δεν έχει καμία αξία τι λέει ο κάθε Κολάο, εφόσον διαφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ…
Συνεργασία ΕΡΤ – Euronews
Θυμάστε κάτι πηχυαίους τίτλους ότι «κλείνει το ελληνικό τμήμα του Euronews διότι η κυβέρνηση δεν ανέχεται ανεξάρτητες φωνές και αντικειμενική ενημέρωση από τρίτους φορείς, παρά μόνο από όσους ταΐζει με τη λίστα Πέτσα»; Ε, θα σας πω ένα νέο: αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, η διοίκηση της ΕΡΤ συνήψε συμφωνία με το Euronews, η οποία ξεκινά να υλοποιείται άμεσα. Τα ρεπορτάζ του ευρωπαϊκού τηλεοπτικού δικτύου ενημέρωσης θα ενσωματωθούν στη ροή του προγράμματος της ΕΡΤ News, το οποίο αποτελεί το κύριο ειδησεογραφικό κανάλι της ΕΡΤ και είναι διαθέσιμο πλέον και στους δέκτες των τηλεοράσεων. Το πρόγραμμα του Euronews μεταδιδόταν από την ΕΡΤ το διάστημα 2015 – 2017, ωστόσο η συνεργασία διεκόπη για άγνωστους λόγους.
Προγράμματα για κάθε γούστο
Δεν μπορώ να γνωρίζω πώς φαντάζονται την άσκηση της πολιτικής εκεί στην Αριστερά. Και ιδίως πώς φαντάζονται τη σοσιαλιστική μετάβαση προς τον τέλειο κομμουνισμό.
Τα ιστορικά δείγματα πάντως δεν είναι και πολύ υπέρ τους. Το αντίθετο μάλλον. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι όπου εφαρμόστηκαν αυτά για τα οποία επαίρονται οι σύντροφοι της Αριστεράς, ο λαός έζησε στο πετσί του σε ένα ανελεύθερο καταπιεστικό καθεστώς, γεμάτο διώξεις, στερήσεις και δυστυχίες.
Εάν, βέβαια, συνομιλήσεις με όλους αυτούς του αγνούς ιδεολόγους ανθρωπιστές, η μόνη καραμέλα που έχουν ως απάντηση είναι «ναι, αλλά όλα αυτά έγιναν γιατί δεν εφαρμόστηκε ποτέ και πουθενά πλήρης και τέλειος κομμουνισμός». Ηταν δηλαδή ένα πείραμα, που –λυπούμεθα–δεν πέτυχε. Τι να κάνουμε, βρε αδερφέ; Να κάτσουμε να πεθάνουμε; Να βάλουμε τη γάτα μας να κλαίει; Περασμένα, ξεχασμένα.
Και αυτό θα είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον αν όλοι αυτοί αναγνώριζαν το λάθος και προσπαθούσαν να το καμουφλάρουν. Να αλλάξουν δηλαδή πραμάτεια και να αρχίσουν να εμπορεύονται κάτι πιο catchy, που λέμε και στην Αρτα.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Και επειδή τα κόμματα ετοιμάζουν πυρετωδώς και εναγωνίως τα προεκλογικά τους προγράμματα και επειδή με το να τάζεις δεν χάνεις τίποτε, ετοιμαστείτε για άλλη μία νεκρανάσταση του διδύμου Μαρξ – Ενγκελς. Και να οι αθρόες προσλήψεις στο Δημόσιο, και να οι κρατικοποιήσεις, και να η αύξηση μισθών και συντάξεων, και να η ακατάσχετη παροχολογία.
Η πρόσφατη εμπειρία έχει δείξει ότι τα προγράμματα των κομμάτων της Αριστεράς συντάσσονται με κύριο γνώμονα όχι το τι μπορεί δημοσιονομικά να δοθεί και σε ποιους δικαιούχους, αλλά το τι θέλει να ακούσει το αυτί του ψηφοφόρου. Τρανό παράδειγμα το διαβόητο πλέον «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» του ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ η χώρα ήταν σε μνημόνια ήδη τέσσερα χρόνια, έταξε στους πάντες τα πάντα και μονομερή έξοδο από τις δανειακές συμβάσεις. Παράνοια.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
