«Οι έλληνες είναι έτοιμοι να στηρίξουν ένα άλλο μοντέλο διακυβέρνησης, στον πυρήνα του οποίου βρίσκονται η προκοπή, η επαγγελματική κινητικότητα, η υπεραξία στην παραγωγικότητα». Για δεκαετίες, κυρίως μετά την μεταπολίτευση, η ελληνική κοινωνία απαιτούσε από το πολιτικό σύστημα της χώρας, μια συνολική πρόοδο.

tomanifesto.gr tomanifesto manifesto.gr manifesto Φυγή προς τα εμπρός του Πάνου Σταμπουλίδη*

Η πρόοδος βέβαια δεν είναι έννοια αφηρημένη, αντιθέτως είναι από τις λίγες μετρήσιμες καταστάσεις που επηρεάζουν στο τέλος, τις πολιτικές τάσεις των πολιτών. Θυμίζω, την επιλογή μεταξύ Δύσης και αναχρονισμού, τον εξευρωπαϊσμό σε υποδομές, θεσμούς και την κινητικότητα των Ελλήνων πολιτών στην ΕΕ, την ανάδειξη της μεσαίας τάξης, την ένταξη στην ευρωζώνη, την εθνική ευθύνη με την ανάληψη της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων κλπ Όλα αυτά διαμορφώνουν το προφίλ της πολιτικής πλειοψηφίας στη κοινωνία. Ακόμη και με το κόστος που κάθε φορά υπήρχε, παρόλα αυτά οι εθνικές και θεσμικές επιλογές του λαού μας στην μεταπολίτευση, φάνηκαν ορθές και ισχυρές στις δύσκολες ημέρες της κρίσης και της πτώχευσης.
Δεν θα ήταν σήμερα αυτονόητο ότι η Ελλάδα επιστρέφει στις 8/7 σε μια νέα κανονικότητα. Είναι τόσο πρόσφατα όλα όσα ζήσαμε από το 2015, που μπορεί να φαίνονται πλέον ξεπερασμένα, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί η δημοκρατία και η Ευρώπη μας, ήταν ανθεκτικές μπροστά στο υποκινούμενο μίσος, στην απαξίωση της σύγχρονης διαδρομής της χώρας και προφανώς πολύ πιο ώριμες από αυτούς που εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά τις δυσκολίες και τη δυστυχία του ελληνικού λαού. Παρότι η παρούσα κυβέρνηση φαίνεται να έχει ενστερνιστεί τις απόψεις του Μακιαβέλι για την καθοδήγηση του λαού, παρά ταύτα, παρέλειψε να αποφύγει την πιο σημαντική επισήμανσή του (Μ), ότι η διαχείριση και η παρακίνηση του λαού στο μίσος, τελειώνει όταν αγγίξεις το βιός του!
Μπορεί η κοινωνία μας να μοιάζει εξοικειωμένη ως προς τα ειωθότα ενός ευρωπαϊκού κράτους με έννομη τάξη, με κράτος δικαίου, με ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος, με πρόσβαση στην γνώση και στα αγαθά, με διασφάλιση της ιστορικής πολιτισμικής κληρονομιάς κλπ, αλλά όπως εν τέλει αποδείχθηκε, είναι όλα αυτά που στοχοποιήθηκαν στα πλαίσια της ποδηγέτησης της κοινωνίας.
Αυτή η αντοχή της δημοκρατίας μας, μετατρέπεται μετά τις εκλογές για την νέα κυβέρνηση σε μία τεράστια ευθύνη. Ευθύνη για επιπλέον ενίσχυση των θεσμών, ευθύνη για μια σύγχρονη διακυβέρνηση.
Οι πολίτες που επωμίζονται τα βάρη των ανερμάτιστων πολιτικών προσδοκούν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη τη φυγή προς τα εμπρός. Η σύγχρονη διακυβέρνηση χαρακτηρίζεται από γρήγορες, καθαρές, έντιμες και προοδευτικές πράξεις. Οι Έλληνες είναι έτοιμοι να στηρίξουν ένα άλλο μοντέλο διακυβέρνησης στον πυρήνα του οποίου, βρίσκονται η προκοπή, η επαγγελματική κινητικότητα, η υπεραξία στην παραγωγικότητα.
Η πρόοδος και η ανάπτυξη δεν έχουν ταξικό πρόσημο. Επωφελούνται όλες οι κοινωνικές τάξεις. Για αυτό και έννοιες όπως: δίκαιη ανάπτυξη, αλληλέγγυα οικονομία, παράλληλο χρηματοπιστωτικό σύστημα και ένα σωρό ευθυμολογήματα χρησιμοποιήθηκαν για κρύψουν την στασιμότητα και την οπισθοχώρηση.
Ελλάδα προοδευτική σημαίνει ανταγωνιστική. Διαφορετικά δεν υπάρχει μέλλον.
Ίσως είναι η πρώτη φορά που όλες οι γενιές Ελλήνων έχουν ζήσει πόλεμο & διχασμό. Οι γηραιότερες πραγματικό, στα χαρακώματα, οι νεώτερες μέσα από την μαύρη περίοδο της δικτατορίας και οι τωρινές την οικονομική κρίση. Πάντα όμως η επιστροφή στη Δημοκρατία, στην ειρήνη, στην πρόοδο και στην ανάπτυξη, έρχεται μέσα από καθαρές επιλογές για την κατεύθυνση της χώρας και την ποιότητα της ζωής μας.

*Του Πάνου Σταμπουλίδη, στελέχους του Ιδ. Τομέα & πρ. Διευθύνοντος Συμβούλου της ΟΚΑΑ ΑΕ