Τον τελευταίο καιρό, με ιδιαίτερη ένταση τις τελευταίες εβδομάδες, όλο και πιο πολύ ακούω και διαβάζω διάφορες απόψεις και θεωρίες περί του αν πρέπει να υπάρχει στην πολιτική ζωή του τόπου δικαστική εμπλοκή. Μάλιστα τις τελευταίες μέρες, έρχεται στο προσκήνιο (και όχι μόνον από στελέχη της κυβερνητικής παράταξης) η φράση « έναν πρωθυπουργό δεν τον στέλνεις φυλακή, τον στέλνεις σπίτι του» , μια φράση που (υποτίθεται) ότι είχε πει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής , όταν το 1989 παραπέμφθει στο ειδικό δικαστήριο ο Α Παπανδρέου και ορισμένοι υπουργοί της περιόδου εκείνης.

Του Πέτρου Τρουπιώτη tomanifesto.gr tomanifesto manifesto ΣΥΡΙΖΑ ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΑΤου Πέτρου Τρουπιώτη*

Η φράση αυτή που δεν είναι επαναλαμβάνω βέβαιο ότι την είπε ο Κ. Καραμανλής αλλά μπορεί να είναι ένας ακόμα «αστικός μύθος», είναι βέβαιο ότι είναι σε λανθασμένη κατεύθυνση.
Κι αυτό γιατί σαφέστατα υπονοεί πως οι πρωθυπουργοί, αλλά και στην συνεχεία οι υπουργοί και άλλοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, κρίνονται από τον λαό, ότι και αν έχουν κάνει.
Μόνον που στις δημοκρατίες δυτικού τύπου, όλοι οι πολίτες, ανεξαρτήτως θέσεως, είναι ίσοι. Αυτό πρεσβεύει και το Σύνταγμα μας.

Άρα λοιπόν, έναν πρωθυπουργό (ή έναν υπουργό, ή άλλο κυβερνητικό αξιωματούχο) αν έχει κάνει ποινικό αδικήματα, που αφορούν την άσκηση της πολιτικής του εξουσίας, ο μεν λαός τον στέλνει σπίτι του ή δε οργανωμένη κοινωνία
οφείλει να τον στείλει (αν έχει σαφείς ενδείξεις ή αποδείξεις) στο δικαστήριο, το οποίο και θα κρίνει αν είναι ένοχος ή όχι. Όπως έξαλλου ισχύει και για κάθε πολίτη.

Αντιλαμβάνομαι βέβαια την «πρεμούρα» αρκετών σημερινών κυβερνώντων, για το θέμα αυτό, μια και όπως φαίνεται υπάρχουν τουλάχιστον ενδείξεις για ποινικά και αλλά αδικήματα. Και γι αυτό βέβαια ορισμένοι ( με την βοήθεια είναι η αλήθεια και ορισμένων στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης) προωθούν αυτήν την ιδέα. Μια ιδέα που τελικά τείνει να μετατραπεί στο ότι « οι πολιτικοί και οι κρατικοί αξιωματούχοι είναι στο απυρόβλητο».

Και βέβαια η χωρά δεν μπορεί να γίνει μετά τις εκλογές , ένα απέραντο δικαστήριο. Όμως παράλληλα , δεν είναι δυνατόν η νέα κυβέρνηση να λειτουργήσει ένα τεράστιο πλυντήριο που θα ξεπλύνει όλα όσα κάποιοι έκαναν.
Γιατί είναι σαφές ότι στελέχη σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης της τελευταίας τετραετίας, έχουν «σκιές» σε πολλά ζητήματα. Αυτές τις «σκιές» οφείλει η νέα διακυβέρνηση να τις διερευνήσει και μάλιστα με μεγάλη προσοχή και για όσες υπάρχουν σαφείς ενδείξεις να τις οδηγήσει στην δικαστική οδό.

Εξάλλου αυτό περιμένουν πολλοί πολίτες αυτής της χώρας, ορισμένοι από τους οποίους ένιωσαν και την εκδικητική μανία κρατικών λειτουργών.
Δεν είναι δυνατόν στο όνομα μιας – μη κατανοητής -«αλληλεγγύης», ή «εθνικής ενότητας» η δεν ξέρω τι άλλο να μην υπάρξει απόδοση δικαιοσύνης. Το απαιτούν έξαλλου χιλιάδες πολίτες που ένιωσαν συλλογικά ή και ατομικά τις επιπτώσεις των λαθών, των παραλείψεων αλλά και της εκδικητικότητας στελεχών της κρατικής μηχανής της τελευταίας τετραετίας.
Και ίσως η όλη διαδικασία θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα από όσα ανώτατα στελέχη του κρατικού μηχανισμού, που νόμισαν πως η τοποθέτηση τους , (λόγω προσκόλλησης στην εξουσία, σε ανώτατες θέσεις τους έδινε το δικαίωμα να κάνουν ότι θέλουν είτε με το κρατικό χρήμα είτε με τις ζωές και τις καριέρες ανθρώπων.

Εκεί δεν υπάρχει βουλευτική ή υπουργική ασυλία. Και υπάρχουν και πιο σαφείς ενδείξεις μια και πολλοί είναι αυτοί που ξέρουν. Και ήδη τα στόματα ανοίγουν.
Η δικαστική οδός σε αυτές τις περιπτώσεις είναι επιβεβλημένη και για να υπάρξει απόδοση δικαιοσύνης και για να δουν οι θιγόμενοι ότι έρχεται μια δικαίωση αλλά και για να παραδειγματιστούν οι επόμενοι κρατικοί αξιωματούχοι , να μην
παρασυρθούν από τις κάθε είδους σειρήνες.
* Ο Πέτρος Τρουπιώτης είναι δημοσιογράφος