Διάβασα το πόνημα του παλαιού συναδέλφου Γιώργου Τράγκα για την Μαλβίνα Κάραλη και το προσυπογράφω. Έτσι έγινε. Ήλθε-τότε στην «Βραδυνή» και μας μάγεψε! Εμάς, δηλαδή, τους-τότε- νέους, γιατί τους «παλαιούς» της εφημερίδας, μάλλον τους σοκάρισε! Ένα περίεργο πλάσμα, συμπαθέστατο, με μια γλώσσα παραξενη-για εκείνη την εποχή- με ένα ντύσιμο πραγματικά «τεατράλε», με δυο παιδιά, ήδη, στα χέρια της και με μια πένα που έτρεχε στο χαρτί σαν Φεράρι και άφηνε πίσω της χειρόγραφα Ρολς-Ρόϊς.

του Δημήτρη Καπράνου

Ήμασταν μια πολύ όμορφη παρέα στην Βραδυνή του Τζώρτζη Αθανασιάδη. Ο Ντάντος Σαραντάκος,ο Γιώργος Τράγκας, ο Μάκης Γεωργίου, ο Γιώργος Παπαχρήστος, η Eμυ Πανάγου, η Δήμητρα Γκουντούνα, η Βικτωρία Νταγκουνάκη,η Μπέλα Μηλοπούλου, o Bάιος Παγκουρέλης, ο Γιώργος Νοταράς, ο Στέφανος Σακελλάρης, ο Άγγελος Μηλιάδης, ο ΑντώνηςΠουλίδης, η Λιάνα Μπαλή, η Αγγελική Λελάκη,ο Κοσμάς Λιναρδάτος, ο Νέστωρ Μάτσας, ο Bασίλης Χριστοδούλου, ο Λευτέρης Γενεράλης, οι Νάκης Ιωαννίδης, ο Δημήτρης Ρίζος. «Ένας κι ένας» που λένε.

E, φανταστείτε αυτό τον κόσμο, «συν» την Μαλβίνα, να γίνεται παρέες και κάθε βράδυ να ανταμώνει πότε σε κάποιο σπίτι, πότε σε κάποια παραλία, πότε σε κάποιο όμορφο χώρο, που διαλέγαμε ανάμεσασε πολλούς, πάντα πρόθυμους να μας δεχτούν.

Κι αν είχα μαζί μου και καμιά κιθάρα, καθόταν η Μαλβίνα σαν ντίβα σε ένα σκαμπό κι αρχίζαμε το τραγούδι (είχε πολύ καλή και σωστή φωνή) μέχρι που χάραζε!
Όπως ήταν φυσικό, ένα σπάνιο είδος σαν την Μαλβίνα, δεν μπορούσε εύκολα να στεριώσει.
Δεν έμεινε πολύ στην «Βραδυνή», άνοιξε φτερά και έγινε ότι έγινε, έγραψε σενάρια, πήρε βραβεία, έφτασε σε σημείο να περιμένουν στους δέκτες εκατομμύρια για να την δουν, να την ακούσουν, «να περάσουν καλά», όπως έλεγε η ίδια.
Θυμάμαι που με κάλεσε, το 1995 αν θυμάμαι καλά, στην «πρεμιέρα» της, στα …μπουζούκια! Ναι, το έκανε κι αυτό! Εμφανίστηκε ως ντιζέζ σε μεγάλο νυχτερινό κέντρο της παραλίας!

Οταν τέλειωσε η πρεμιέρα, πήγα στο καμαρίνι. «Γιατί τα κάνεις όλα αυτά;» της είπα. «Ρε, μια ζωή την έχουμε. Πού να προλάβεις να τα κάνεις όλα!» μου είπε.
Λες και μάντευε τί θα ακολουθούσε. Πρόλαβε να κάνει πολλά,σε ένα χρονικό διάστημα στο οποίο άλλοι αρχίζουν να περπατάνε! Και αν…