Κάποιοι έσπευσαν να «βαπτίσουν» την επιτυχία της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη προβάλλοντας τις επιθυμίες τους. Μέχρι και ο Τζων Μέυναρντ Κέυνς επανήλθε στο προσκήνιο προκειμένου οι φίλοι της σοσιαλδημοκρατίας να βρουν ρόλο ώστε να δικαιολογήσουν την παρουσία τους. Οι περισσότερο τολμηροί ήδη κάνουν λόγο για δικαίωση των ιδεών της σοσιαλδημοκρατίας έναντι του φιλελευθερισμού.

Προφανώς Πιραντελική η προσέγγιση όσων επίλεξαν τον Κέυνς για να αποδομήσουν την ελεύθερη οικονομία, αφού ο Άγγλος οικονομολόγος μάλλον θα δυσανασεχτούσε με την ερμηνεία όλων όσοι επικαλούνται τη θεωρία του. Όχι γιατί ήταν τόσο… σοσιαλδημοκράτης όσο είναι ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά γιατί η θεωρία του είχε ως κίνητρο τη διάσωση του καπιταλισμού και όχι την αποδόμησή του.

Σε κάθε περίπτωση η επιτυχία της κυβέρνησης δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός άνοιξε τα βιβλία και αντέγραψε τη συνταγή, αλλά ότι αντέδρασε χωρίς στερεότυπα και ιδεοψυχαναγκαστικές πολιτικές εμμονές.

Στο κάτω- κάτω έχει σημασία η ονομασία του «φαρμάκου» ή η αποτελεσματικότητά του; Δηλαδή, υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που δεν θα χρησιμοποιούσε το φάρμακο για να σωθεί γιατί θα διαφωνούσε με την ονομασία του;

Συνεπώς αντί να ασχολούμαστε με τη «συσκευασία» ας δούμε την ουσία. Και η ουσία είναι ότι οι ετικέτες δεν ενδιαφέρουν παρά τον δικό μας μικρόκοσμο, των δημοσιογράφων και των πολιτικών. Τον κόσμο τον ενδιαφέρει πόσο αποτελεσματικός είναι αυτός που ψήφισε για να επιλύει τα προβλήματα. Αν αυτός είναι ο Κέυνς μετενσαρκωμένος σε Μητσοτάκη, εντάξει στην υγεία του Κέυνς…

Χ.Π.Π.