«Κρύφτηκα πίσω από τις κουρτίνες του ξενοδοχείου και παρακαλούσα να μην χτυπήσει το κινητό μου, όσο Ταλιμπάν πυροβολούσαν και σκότωναν δίπλα μου 13 συνανθρώπους μου», είπε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η εκλογική αναλύτρια και εμπειρογνώμονας, Ειρήνη Μαρία Γούναρη, περιγράφοντας τη στιγμή της επίθεσης στο Αφγανιστάν το 2014, μια από τις πιο δυσάρεστες στην επαγγελματική της πορεία.
Η ζωή της Ειρήνης Μαρίας Γούναρη είναι μοιρασμένη στη Θεσσαλονίκη, τις Βρυξέλλες, την Αφρική και την Ασία, τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και ενίοτε την Ωκεανία. Είναι πολίτης του κόσμου, που δρα σε όλες αυτές τις περιοχές του πλανήτη με κοινό γνώμονα την αγάπη για την ορθή εκλογική διαδικασία. Μια αγάπη όμως που σε κάποιες περιπτώσεις λίγο έλειψε να της στερήσει ακόμα και την ίδια της ζωή.
Η κ. Γούναρη είναι νομικός και τα τελευταία 14 χρόνια ταξιδεύει σχεδόν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, ως εκλογική ή νομική αναλύτρια και εμπειρογνώμονας για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον ΟΗΕ, τον ΟΑΣΕ (Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη) και το Κέντρο Κάρτερ, που έχει ιδρυθεί από τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζίμι Κάρτερ.
Μιλώντας στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ανέφερε πως ο διορισμός της ως δικαστικής αντιπροσώπου σε εκλογές που διεξήχθησαν στην Ελλάδα πριν από 15 χρόνια, άλλαξε για πάντα την πορεία της ζωής της. «Οι εκλογές για μένα είναι η δυνατότητα που έχει ο πολίτης να αποφασίσει ειρηνικά για το μέλλον του και τη ζωή του», είπε και διευκρίνισε ότι όταν συνειδητοποίησε πως αυτό είναι το αντικείμενο με το οποίο ήθελε να ασχοληθεί, ακολούθησε το ένστικτό της και από τότε αναλαμβάνει «επικίνδυνες αποστολές», καθεμία από τις οποίες διαρκεί από δύο μήνες μέχρι περίπου έναν χρόνο. Μέχρι σήμερα έχει εργαστεί σε 36 χώρες, όπου οι εκλογικές διαδικασίες μπορεί εύκολα να αποτελέσουν αιτία συγκρούσεων και τυφλών επιθέσεων.
Η θαρραλέα νομικός περιέγραψε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ασύλληπτες σκηνές βίας από τις οποίες γλίτωσε σχεδόν από θαύμα. Όπως στις εκλογές στο Αφγανιστάν το 2014, όταν χρειάστηκε να κρυφτεί πίσω από κουρτίνες ξενοδοχείου, για να γλιτώσει από τα πυρά τεσσάρων Ταλιμπάν, που άρχισαν να πυροβολούν εναντίον δημοσιογράφων, εκλογικών αναλυτών και πολιτικών, που έτυχε να βρίσκονται στο εστιατόριο και το καφέ του ξενοδοχείου Σερίνα της Καμπούλ.
«Μετά το πέρας της επίθεσης, το σκηνικό ήταν δραματικό, παντού σπασμένα τζάμια, ατμόσφαιρα βαριά από καπνογόνα, και μια μεγάλη λίμνη αίματος, την οποία μέσα στην κούραση και το σοκ δεν είδα έγκαιρα και πάτησα μέσα. Έστριψα το κεφάλι και δίπλα ήταν ξαπλωμένοι οι σοροί αυτών που είχαν σκοτωθεί, 13 άτομα, συμπεριλαμβανομένου και ενός συναδέλφου από άλλη αποστολή, με τον οποίο μάλιστα είχα συνομιλήσει εκείνο το βράδυ στο εστιατόριο πριν την επίθεση. Ήταν μια πολύ τραυματική εμπειρία, και χρειάστηκα αρκετό καιρό για να την ξεπεράσω. Ακόμα και σήμερα οι ήχοι από πυροτεχνήματα μου φέρνουν στο μυαλό αυτούς τους πυροβολισμούς» περιέγραψε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Γούναρη.
