Πριν από 18 μήνες ο λαός αποφάσισε να γυρίσει σελίδα η χώρα, δίνοντας ισχυρή εντολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πριν από 18 μήνες ο λαός “μαύρισε” τον Τσίπρα και μαζί τον λαϊκισμό και τα ψέματα με τα οποία έκανε καριέρα.

18 μήνες μετά ο Κυρ. Μητσοτάκης παραμένει πολιτικά κυρίαρχος.
18 μήνες μετά ο Τσίπρας βουλιάζει μέσα στον λαϊκισμό του και στον βάλτο της διχόνοιας που προσπαθεί να σπείρει στην κοινωνία.
18 μήνες καταγράφεται η πλήρης απαξίωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά τα θετικά για την κοινωνία και αρνητικά για το κόμμα που έχει επικεφαλής τον απίθανο δημαγωγό και λαϊκιστή Τσίπρα;

Η αποτυχία του Τσίπρα εδράζεται σε δύο παραδοχές.
Η πρώτη έχει να κάνει με τα ψέματα και την φτηνή αντιπολίτευση που κάνει ο επικεφαλής της Κουμουνδούρου. Ο αθεόφοβος “επένδυσε” στην “αποτυχία” της κυβέρνησης στη μάχη που δίνει κατά του κορωνοϊού. Ο θεομπαίχτης και ψεύτης Τσίπρας είχε το θράσος πριν από περίπου 2 μήνες (2/11) να κατηγορήσει τον πρωθυπουργό γιατί “έχει εξασφαλίσει, και μάλιστα δωρεάν, ένα εμβόλιο που δεν έχει ανακαλυφθεί”. Αυτό το “ανύπαρκτο εμβόλιο” αναγκάστηκε ο ίδιος να το κάνει χθες στον Ευαγγελισμό. (Και μετά αναρωτιέται γιατί ο κόσμος δεν τον παίρνει στα σοβαρά).

Η δεύτερη παραδοχή αφορά στην καταστροφολογία που “ξέθαψε” από το αντιμνημονιακό σεντούκι του και πάνω στην οποία φαίνεται πως έχει ποντάρει όλα του τα λεφτά. Ο “άχαστος” Τσίπρας και αγαπημένο παιδί της ολιγαρχίας και της διαπλοκής, κάθε μέρα “ανακαλύπτει” και μια “αποτυχία” της κυβέρνησης. Τώρα πως γίνεται ο “αποτυχημένος Μητσοτάκης” να είναι πολιτικά κυρίαρχος και ο ίδιος να έχει γίνει ένας παρίας της πολιτικής, είναι κάτι που πρέπει να “ανακαλύψει” ο ίδιος. Αρκεί η ανακάλυψη αυτή να μην είναι σαν αυτή με το “εμβόλιο που δεν έχει ανακαλυφθεί”.

Κλείνοντας πρέπει να παραδεχτούμε πως μας “αρέσει” αυτός ο Τσίπρας. Μας “αρέσει” αυτό που βλέπουμε, γιατί έτσι δεν ξεχνάμε. Μας “αρέσει”, γιατί έτσι δεν μπορούμε, δεν πρέπει και δεν θέλουμε να ξεχάσουμε ότι αυτός ο λαϊκιστής πολιτικός κυβέρνησε 4 1/2 χρόνια την Ελλάδα. Μας “αρέσει”, γιατί δεν μας αφήνει να τον ξεχάσουμε κι αυτόν και τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό που κουβαλά. Μας “αρέσει”, τέλος, γιατί ο κόσμος βλέπει ποιος τον “απειλεί” ότι θα υπάρξει και “δεύτερη φορά αριστερά”.