Θλιβερό δεν είναι μόνο το γεγονός του φόνου ενός νέου ανθρώπου. Αλλά και το ότι, επί σειράν ετών προβλέπουν όλοι ως απευκταία αλλά αναπόφευκτη μία θανατηφόρο εξέλιξη του τυφλού φανατισμού των γηπέδων, χωρίς να γίνεται τίποτε, τελικώς, προς αποτροπή της!!

του Όθωνα Καραγιάννη

Τώρα πρόκειται να ανακοινωθούν νέα μέτρα με φόντο μια σοβαρή καταγγελία που έχει κάνει ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Στ. Κοντονής. Ότι τον αυστηρό Νόμο που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ για το συγκεκριμένο φαινόμενο των γηπέδων, τον πήρε πίσω η ίδια η Αριστερή κυβέρνηση!!

Και στο παρελθόν είχα ανακοινωθεί μέτρα, που ίσως ήταν τότε τα σκληρότερα που υπήρχαν στην Ευρώπη. Όμως το ζήτημα δεν είναι η θεσμοθέτηση κάθε φορά και νέων μέτρων αλλά η εφαρμογή τους από την πρώτη στιγμή και χωρίς παρεκκλίσεις. Διότι στην Ελλάδα σφύζουμε από Νόμους. Στην εφαρμογή τους πάσχουμε.

Οι υπεύθυνοι για τη διαιώνιση της θλιβερής αυτής κατάστασης που είχε τελικώς και πάλι έναν νεκρό που όλοι… ανέμεναν (!!), είναι περισσότεροι του ενός και βεβαίως πέραν αυτών που ασκούν, «κατ’ επάγγελμα» τη βία.

Εν πρώτοις, υπεύθυνοι είναι οι σύνδεσμοι των οργανωμένων οπαδών, από τις τάξεις των οποίων «φυτρώνουν τα μπουμπούκια των ελληνικών γηπέδων. Προφανώς δε, δεν είναι τυχαίο –όσο και αν αποτέλεσε έκπληξη ως αποκάλυψη- ότι όπως είχε αναφέρει στο παρελθόν σε στενό κύκλο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης, για τα μέλη της 17ης Νοέμβρη, οι Αρχές είχαν ψάξει και μεταξύ συνδέσμων οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων και μάλιστα με επιτυχία!!!

Υπεύθυνοι είναι και ορισμένοι πρόεδροι σωματείων που, αν και ομολογούν ότι δεν μπορούν να τιθασεύσουν τα αλητήρια μέλη των οργανωμένων συνδέσμων, εν τούτοις εξακολουθούν να τους συντηρούν, μη τολμώντας να διαλύσουν όλους αυτούς, που στα μάτια του απλού φιλάθλου (του οποίου η βία του έχει κόψει το γήπεδο) δρουν περίπου ως ιδιωτικοί στρατοί!

Υπεύθυνα θα λέγαμε ότι είναι σε ορισμένες περιπτώσεις και τα όργανα της τάξης, όταν αποφεύγουν την εμπλοκή τους σ’ όλες αυτές τις ακραίες καταστάσεις, παρά το γεγονός ότι το 10% των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και το 5% των εισιτηρίων, κατευθυνόταν στα Ταμεία της Αστυνομίας. Και ίσως αυτό να ισχύει ακόμη.

Και κάτι ακόμη, τελευταίο. Τι εννοούσε, προ ετών ο τότε Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου όταν με αφορμή άλλου είδους βιαιότητες στα γήπεδα, ζητούσε από τον τότε αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας να συλλαμβάνονται άτομα που συμμετέχουν στον πυρήνα των επεισοδίων και να είναι πλήρεις οι σχετικές δικογραφίες;

Δένονταν, ή ακόμη και σήμερα δένονται τα χέρια της Δικαιοσύνης, στο πλαίσιο του κράτους δικαίου, όταν οι δικαστικοί δεν μπορούν να κάνουν το καθήκον του λόγω των ελλιπών στοιχείων που τους δίδονται από τους αρμοδίους, για να ασκήσουν τις διώξεις;

Εύλογες όλες αυτές οι απορίες που η έλλειψη απαντήσεων διαμορφώνει και το πλαίσιο ώστε να διαιωνίζεται ένα απεχθές φαινόμενο στα γήπεδα αλλά και έξω από αυτά..