Τα χθεσινά γεγονότα στη Χάγη, τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο Λονδίνο τη νύχτα του Σαββάτου προς Κυριακή, τα γεγονότα στη Λιέγη του Σαββάτου, τα γεγονότα σε Δρέσδη, Μόναχο, Στουτγάρδη, Ντίσελντορφ επίσης το Σάββατο, αποτελούν άλλη μια απόδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μοναδικό ανεύθυνο κοινοβουλευτικό κόμμα στην Ευρώπη. Ένα κόμμα που δεν δίστασε να απευθύνει προσκλήσεις σε 31 κορωνοσυγκεντρώσεις μέσα σε δυο μέρες, αλλά που έπαθε μια περίεργη αφωνία μόλις έγινε γνωστό ότι ο Κουφοντίνας διέκοψε την απεργία πείνας.

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη*

Παραμονή της εκλογικής διαδικασίας στην Ολλανδία (που θα κρατήσει τρεις ημέρες για να τηρηθούν οι κανόνες ασφαλείας λόγω της πανδημίας), συγκεντρώθηκαν στη Χάγη 1.000 άτομα, αρνητές του κορωνοϊού και μέλη των ακροδεξιών κομμάτων Κόμμα Ελευθερίας του Γκερτ Βίλντερς και Φόρουμ για τη Δημοκρατία του Τιερί Μποντέ. Όλοι μαζί συναποτελούν το κίνημα ταραχοποιών «Η Ολλανδία στην Αντίσταση».

Αν και 37 κόμματα διεκδικούν από σήμερα τις 150 έδρες του ολλανδικού κοινοβουλίου, μόνο τα δύο ακροδεξιά κόμματα κάλεσαν σε συγκεντρώσεις. Όλα τα υπόλοιπα (τα τέσσερα της συγκυβέρνησης και η αντιπολίτευση – οι Εργατικοί, οι Σοσιαλιστές, οι Πράσινοι και λοιποί) παραιτήθηκαν από κάθε δημόσια συνάθροιση και προτίμησαν να διεξαγάγουν τον εκλογικό τους αγώνα από την τηλεόραση.

Αδύνατον να φανταστούμε κάτι τέτοιο για την Ελλάδα. Θα έβγαιναν στους δρόμους και στις πλατείες με κάθε αφορμή – όπως το κάνουν τώρα και μάλιστα για τον Κουφοντίνα ή για ένα περιστατικό βίας ανάμεσα στις καθημερινά δεκάδες χιλιάδες αστυνομικές πράξεις από δεκάδες χιλιάδες αστυνομικούς.

Στη Χάγη, λοιπόν, υπήρχε προγραμματισμένη συγκέντρωση, όπου είχε δοθεί άδεια για συμμετοχή διακοσίων ατόμων. Συγκεντρώθηκαν, όμως, πάνω από χίλιοι, οι περισσότεροι κρατώντας τις γνωστές κίτρινες ομπρέλες. Η αστυνομία από τα μεγάφωνα καλούσε τους συγκεντρωμένους να αποχωρήσουν, κάτι που φυσικά δεν συνέβη.

Άλογα, σκύλοι, πυροβολισμοί, ξύλο

Η επέμβαση, με εντολή του δημάρχου της πόλης, υπήρξε ακαριαία. Η έφιππη αστυνομία έκανε την εμφάνισή της ανάμεσα στο πλήθος, αστυνομικοί με σκύλους κυνηγούσαν τους διαδηλωτές και σε δύο περιπτώσεις οι αστυνομικοί σκύλοι τους καθήλωσαν στο έδαφος, αστυνομικός έριξε προειδοποιητικό πυροβολισμό όταν δέχθηκε επίθεση διαδηλωτή με μπαστούνι, αυτοκίνητο της αστυνομίας έπεσε πάνω σε μια διαδηλώτρια πετώντας τη στο έδαφος, άγριο ξύλο με τα μακριά αστυνομικά μπαστούνια, κανόνια νερού, συλλήψεις.

Όταν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα μέσα ενημέρωσης μεταδόθηκαν οι σκηνές, ειδικά του πυροβολισμού, η αστυνομία απλά απάντησε: «Ναι, χρησιμοποιήθηκε βία. Ο λόγος δεν φαίνεται στο βίντεο. Ο διαδηλωτής συνελήφθη επειδή επετέθη με ένα μπαστούνι σε αστυνομικό».

Αλλά κανένα από τα 37 κόμματα (αριθμός ρεκόρ) δεν σκέφθηκε να πολώσει το κλίμα και να επιδιώξει εκλογικά οφέλη, καθυβρίζοντας τον πρωθυπουργό Ρούτε και κατηγορώντας τον ως ενορχηστρωτή των επεισοδίων.

Ούτε οι Εργατικοί που πρόσφατα απέκτησαν νέα αρχηγό, την Λιλιάν Πλούμεν, ούτε οι Σοσιαλιστές, ούτε οι Πράσινοι, ούτε κανείς. Και έχουν και εκλογές!

Χαμηλοί τόνοι από τους Εργατικούς

Στο Λονδίνο πάλι, το Σάββατο προς Κυριακή (13 προς 14 Μαρτίου), σημειώθηκαν σκηνές βίας κατά την ολονυκτία στη μνήμη της Σάρας Έβεραρντ, μιας γυναίκας 33 χρόνων, που το βράδυ της 3 Μαρτίου απήχθη και δολοφονήθηκε από έναν αστυνομικό, στον οποίο έχουν απαγγελθεί κατηγορίες.

Με επικεφαλής την Κρεσίντα Ντικ, η Μητροπολιτική Αστυνομία διέλυσε βίαια την συγκέντρωση, δηλώνοντας πως «οι συναθροίσεις απαγορεύονται, υπήρχαν πολλοί άνθρωποι κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλο, η αστυνομία έχει επιφορτιστεί με την περιφρούρηση της δημόσιας υγείας».

Για τα επεισόδια υπήρξαν οι εξής αντιδράσεις: Η υπουργός Εσωτερικών Πρίτι Πατέλ και η υφυπουργός Βικτώρια Άτκινς κάλεσαν την Αστυνομία να δώσει εξηγήσεις για τις «πολύ ενοχλητικές εικόνες». Ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον δήλωσε ότι με τη σύντροφό του άναψαν ένα κερί στη μνήμη της δολοφονημένης γυναίκας. Και η πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας του κοινοβουλίου, η συντηρητική Καρολάιν Νόκς δήλωσε σοκαρισμένη.

Πάμε στην αντιπολίτευση. Ο αρχηγός των Εργατικών Κηρ Στάρμερ, έγραψε στο twitter: «Οι σκηνές ήταν βαθιά ανησυχητικές. Έχω αναστατωθεί από τον χειρισμό της αστυνομίας».

Αυτό. Ούτε να περιλούσει με του κόσμου τις βρισιές τον πρωθυπουργό, ούτε να τον καταγγείλει ως υποκινητή της βίας. Μάλιστα, οι Βρετανοί Εργατικοί απέφυγαν να ζητήσουν την παραίτηση της αρχηγού της Αστυνομίας.

Ο σκιώδης υπουργός Δικαιοσύνης ζήτησε αυστηροποίηση των ποινών για την βία κατά γυναικών, ενώ η σκιώδης υπουργός Εσωτερικών αρμόδια για θέματα βίας Τζες Φίλιπς δήλωσε:

«Το αν θα μείνει ή θα φύγει η Κρεσίντα Ντικ δεν θα κάνει ασφαλέστερες τις γυναίκες σ’ αυτή τη χώρα. Και αυτό πρέπει να συζητήσουμε. Δεν θέλουμε απλά να είμαστε οργισμένοι, χρειάζεται να δράσουμε».

Όσο για τις σκηνές βίαιης απομάκρυνσης των διαδηλωτών, απλά περιορίστηκε να πει: «Υπήρξαν πολλές χαμένες ευκαιρίες από την πλευρά της αστυνομίας να συνεργαστεί με τους διοργανωτές ώστε όλα να εξελιχθούν με ασφάλεια».

Στην πόλη Λιέγη του Βελγίου τέλος, το περασμένο Σάββατο, 200 διαδηλωτές – ταραξίες τους αποκάλεσαν τα κόμματα – προκάλεσαν επεισόδια και λεηλασίες. Ήταν την επομένη της σύλληψης μιας γυναίκας με καταγωγή από το Κονγκό που συνελήφθη για αντίσταση κατά της αρχής και κατηγόρησε τους αστυνομικούς για βίαιη μεταχείριση και ρατσισμό.

Και εκεί ένας μοτοσικλετιστής της αστυνομίας δέχθηκε επίθεση και ρίχτηκε στο έδαφος. Η αστυνομία χρησιμοποίησε κανόνια νερού, ενώ τραυματίστηκαν 36 αστυνομικοί.

Κανένα κόμμα δεν τόλμησε να καταγγείλει τον πρωθυπουργό Αλεξάντερ Ντε Κρου ως εμπρηστή της όξυνσης, προβοκάτορα και αρχιτέκτονα του διχασμού.

Αυτό το «προνόμιο» το έχουν μόνο ο Τσίπρας και τα αμετροεπή στελέχη του…


*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, Ν.Δ., υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος