Δεν έχουν τέλος τα περιστατικά στυγερών δολοφονιών και απόλυτης βίας σε πολλές φυλακές της χώρας μετά το πρόσφατη δολοφονία κρατουμένου στα Τρίκαλα με τα ερωτηματικά να πληθαίνουν για τη διαχείριση της κατάστασης του σωφρονιστικού συστήματος τα τελευταία χρόνια.

Ειδικός συνεργάτης

Η κατάσταση σε πολλές φυλακές και πρωτίστως στον Κορυδαλλό είναι τέτοια, που οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι κάνουν λόγο “για κατάσταση εκτός ελέγχου”, καθώς τα περιαστικά βίας, άγριων δολοφονιών και καθημερινών επιθέσεων σε σωφρονιστικούς υπαλλήλους έχουν ξεπεράσει τα τελευταία χρόνια κάθε προηγούμενο.

Ισχυρές ομάδες σκληρών κακοποιών, όπως έχουν καταγγείλει κατ΄επανάληψη οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, ασκούν έλεγχο σε φυλακές, καθώς για καιρό αφέθηκαν χωρίς να ληφθεί κάποιο ουσιαστικό και πρακτικό μέτρο.

Η υποβάθμιση από την πλευρά του υπουργείου Δικαιοσύνης τα τελευταία χρόνια του θέματος της ασφάλειας και της πειθαρχίας μέσα στις φυλακές, καθώς και η έλλειψη κάθε νομοθετικής πρωτοβουλίας αλλά και πρακτικών μέτρων για να ελεγχθεί η κατάσταση, έχει οδηγήσει μεγάλα σωφρονιστικά καταστήματα σε έκρυθμες καταστάσεις.

Τα πρόσφατα βίντεο με την άγρια δολοφονία κρατουμένου στον Κορυδαλλό αλλά και τις γιορτές σκληρών κακοποιών που θυμίζουν τριτοκοσμικές χώρες έχουν προκαλέσει σοκ και σχόλια ακόμα και από διεθνή μέσα ενημέρωσης, ενώ ακόμα και ο Πρόεδρος της γειτονικής μας Αλβανίας προέβη σε δηλώσεις για την κατάσταση που επικρατεί στον Κορυδαλλό.

135 νεκροί στις φυλακές

Η πραγματικότητα των φυλακών αποτυπώνεται από τα αδιάσειστα στοιχεία των σωφρονιστικών υπαλλήλων και τις επίσημες ανακοινώσεις τους, από όπου προκύπτει πως σκληροί κακοποιοί είναι ο φόβος και ο τρόμος σωφρονιστικών υπαλλήλων και της μεγάλης πλειοψηφίας των κρατουμένων.

Από το 2015-2018 έχουν καταγραφεί 110 σοβαρά περιστατικά επιθέσεων κατά υπαλλήλων, στα οποία δεν περιλαμβάνονται περιπτώσεις λεκτικής βίας ή απειλών, τα οποία από φόβο πολλές φορές οι υπάλληλοι δεν αναφέρουν καν. Μάλιστα αυτά τα περιστατικά το διάστημα 2017-18 φέρονται να είναι 27 ανά την επικράτεια με αυξητική τάση και με την καταγραφή βαριών περιστατικών βίας, όπως οι μαστιγώσεις και οι εξευτελισμοί σωφρονιστικών καθώς και οι ανοικτές απειλές κατά των ιδίων και μελών των οικογενειών τους.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία από το 2015-2018 οι θάνατοι κρατούμενων είναι συνολικά 135. Από αυτούς μόνο το 2018 φέρονται να υπήρξαν 51 θάνατοι κρατουμένων. Επίσης φέρονται να υπήρξαν από το 2016-2018 τουλάχιστον 17 αυτοκτονίες.

Ο Αντώνης Αραβαντινός, που γνωρίζει όσο κανένας την κατάσταση στις φυλακές, καθώς υπηρετεί ως σωφρονιστικός υπάλληλος πάνω από 30 χρόνια, έχει δημόσια κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου και έχει επιρρίψει ευθύνες ευθέως σε παράγοντες του υπουργείου Δικαιοσύνης για την πολιτική που έχει ασκηθεί τα τελευταία χρόνια.

Δολοφονίες, απαγωγές κρατουμένων για λύτρα, απόλυτη βία

Την πραγματικότητα που βιώνουν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι αποτυπώνει πρόσφατη ανακοίνωση της Ομοσπονδίας τους, με αφορμή των ξυλοδαρμό δύο υπαρχιφυλάκων στις φυλακές της Λάρισας : «Βία, δολοφονίες, συμπλοκές, ναρκωτικά και θάνατοι κρατουμένων.

Αυτά αποτελούν το εβδομαδιαίο πλέον δελτίο συμβάντων των ελληνικών φυλακών και είναι η τραγική πραγματικότητα – ζούγκλα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά ως εργαζόμενοι, εντελώς εγκαταλελειμμένοι και παρατημένοι”.

Ιδεοληψίες, ανικανότητα, υποβάθμιση βασικών κανόνων για το σωφρονιστικό σύστημα και επικράτηση αντιλήψεων έξω από κάθε λογική που ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, έχουν φέρει τις ελληνικές φυλακές στο χείλος της βίας και των στυγερών δολοφονιών.

Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει θέσει το θέμα πολλές φορές χωρίς ωστόσο να λάβει ουσιαστικές απαντήσεις από την κυβέρνηση, που φέρει και την ευθύνη για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.

Πάντως, κάτι πρέπει να γίνει γιατί κάθε μήνα οι δολοφονίες και τα περιστατικά βίας αυξάνονται μέσα στις φυλακές με τους νεκρούς να έχουν ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη και να εμφανίζονται πλέον περιστατικά που συναντά κανείς μόνον σε τριτοκοσμικές χώρες. Οπως για παράδειγμα απαγωγές κρατουμένων από πτέρυγα σε πτέρυγα και η αξίωση καταβολής λύτρων από τους συγγενείς τους, όπως έχει συμβεί, δυστυχώς, στις φυλακές Κορυδαλλού.