Από μικροί , νήπια ακόμη, ερχόμαστε αντιμέτωποι μεταξύ άλλων  με τις λέξεις και την εννοιολογική τους σημασία, Πόλεμος, Ελευθερία ,Ειρήνη.

Γράφει η Αριστέα Κοντόζογλου, Δημοσιογράφος

Αρκετά είναι τα παραμύθια που μιλούν και μαθαίνουν στα παιδιά μέσα από την παιδική λογοτεχνία τα δεινά που φέρνει ένας πόλεμος και την αναγκαιότητα της ειρήνης για όλο τον πλανήτη.

Έτσι ποτέ δε μπορούσα να πιστέψω ότι στις μέρες που ζούμε υπάρχουν άνθρωποι αυτή τη στιγμή που βιώνουν τον πόλεμο σε όλες τις μορφές του με την ύψιστη, τον θάνατο.

Η τραγικότητα ενός απάνθρωπου συστήματος και χειρισμών ήταν η αρχή της έναρξης ενός πολέμου όπου εδώ και ένα χρόνο δεν έχει τελειωμό.

Όλα ξεκίνησαν στις 24 Φεβρουαρίου 2022, όταν ο ρωσικός στρατός επιτέθηκε στον Ουκρανικό λαό.

Η είδηση αυτή διακτινίστηκε αυτόματα σε όλο τον πλανήτη, όπου φάνταζε σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, που όμως ήταν πέρα για πέρα ρεαλιστικό.

Θυμάμαι τον εαυτό μου μουδιασμένη στον καναπέ και να μονολογώ…συνέβη όντως; Είναι αλήθεια; Και αυτή η αλήθεια της πονεμένης τραγικότητας του συμπαντικού γίγνεσθαι συνεχίζει μέχρι και σήμερα δίχως να γνωρίζουμε πότε θα σταματήσει για το λαό της Ουκρανίας το ματωμένο σήμερα και να ανθίσουν ξανά οι σπόροι όπου ακοίμητοι φρουροί προσμένουν το φως της ελευθερίας.