Αυξήσεις τιμολογίων και προσλήψεις ζητά η διοίκηση μέσα στο χάος που δημιούργησε.

Διαχείριση τύπου Βενεζουέλας εφαρμόζει η διοίκηση Παναγιωτάκη στη ΔΕΗ (φυσικά με τις πλάτες αλλά και τη συνευθύνη του υπουργείου Ενέργειας) ζητώντας αυξήσεις στα τιμολόγια των νοικοκυριών και αθρόες προσλήψεις προσωπικού, τη στιγμή που έχει προκαλέσει «ολιστικό» χάος στην επιχείρηση με το σχεδόν 1 δις ευρώ συσσωρευμένες ζημιές, ενώ το 2014 η ΔΕΗ είχε κέρδη 90 εκατομμύρια.

του Στέφανου Χριστιανού

Ο κίνδυνος για την Εθνική Οικονομία αλλά και για την κοινωνία είναι τεράστιος, αφού όπως αναφέρει έμπειρο στέλεχος της επιχείρησης που εδώ και καιρό έχει διαχωρίσει τη θέση του από «την πορεία της διοίκησης Παναγιωτάκη-Φωτόπουλου» (σ.σ. έτσι ακριβώς την ονομάζει!), «είναι πιθανό να ξυπνήσουμε ένα πρωί και η μισή Ελλάδα τουλάχιστον να μην έχει ρεύμα. Ηδη καθημερινά ένα μεγάλο ή μικρό κομμάτι της ηπειρωτικής Ελλάδας πέφτει από βλάβες στο κακοσυντηρημένο και διαλυμένο δίκτυο. Προχθές είχαμε πολύωρη διακοπή ρεύματος στο Βόλο και στο μισό Πήλιο, οι μισοί κάτοικοι της Μαγνησίας έμειναν πασχαλιάτικα στο σκοτάδι. Μην ακούτε τη δικαιολογία περί αρμοδιότητας του ΔΕΔΔΗΕ, αφού η διανομή είναι θυγατρική της ΔΕΗ και …σάρξ εκ της σαρκός της. Οι ίδιοι γνωστοί προϊστάμενοι της παλιάς κακής ΓΕΝΟΠ τώρα είναι φουλ Συριζαίοι, αλλά και οι ίδιοι …μεσαίοι εργολάβοι και ο νοών νοείτω» τονίζει με νόημα προσθέτοντας «η ΔΕΗ βαδίζει στο απόλυτο σκοτάδι όπου θα μας βυθίσει μοιραία και εμάς!».

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, η διοίκηση της ΔΕΗ με την πλήρη κάλυψη της ηγετικής ομάδας της ΓΕΝΟΠ ζητάει αθρόες προσλήψεις καλυμμένες κάτω από το μανδύα «μείωσης του λειτουργικού κόστους μέσω εθελούσιας εξόδου και πρόσληψης νέων στελεχών που θα κοστίζουν όμως λιγότερο» αγνοώντας εσκεμμένα το υψηλό κόστος εθελουσίας και γνωρίζοντας ότι τις δύσκολες αποφάσεις θα λάβει η επόμενη κυβέρνηση που θα είναι αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Αλλά το πιο σημαντικό πρόβλημα είναι οι αυξήσεις τιμολογίων που ζητά τώρα η διοίκηση λέγοντας ότι «οι τιμές των δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου έχουν αυξηθεί ενώ το Υπουργείο Περιβάλλοντος δεν ενέκρινε τη ρήτρα ρύπων δηλαδή την αυτόματη αύξηση τιμολογίων όταν οι τιμές των δικαιωμάτων ρύπων κινούνται ανοδικά»

Το κόλπο με τις οφειλές

Εννοείται ότι ο κ. Παναγιωτάκης και η ομάδα του δεν αρθρώνουν λέξη για τις οφειλές καταναλωτών (μεγάλων, μεσαίων και μικρών) προς τη ΔΕΗ που ουσιαστικά αγγίζουν τα 3 δις ευρώ παρά τις ψευδολογίες της διοίκησης για μικρότερο ποσόν. Οι οφειλές φυσικά γιγαντώθηκαν εν μέρει και λόγω του κινήματος «Δεν Πληρώνω» που δημιούργησε και πατρονάρισε ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2013-14.

Το κόλπο για να κρυφτεί μέρος των οφειλών είναι απλό: ένας καταναλωτής ρυθμίζει την οφειλή του και πληρώνει την πρώτη δόση. Αυτόματα η ΔΕΗ «αποσύρει» το σύνολο της οφειλής από τα χρωστούμενα εκτιμώντας ότι ρυθμίστηκε. Μετά 2-3 μήνες ο οφειλέτης σταματά να εξυπηρετεί την οφειλή ή πληρώνει έναντι. Η ΔΕΗ όμως δεν επαναφέρει την οφειλή, οπότε υπάρχει πλασματική ρύθμιση!

Αυτά τα γνωρίζουν οι διεθνείς επενδυτές και γιαυτό η επιχείρηση δεν κατάφερε να εκδώσει εταιρικό ομόλογο, όπως σχεδίαζε στην αρχή του χρόνου, καταγράφοντας άλλη μια τραγική αποτυχία στο παθητικό της και …κατηγορώντας ψιθυριστά τον υπουργό Ενέργειας Γ.Σταθάκη και την ομάδα του πως «θέλουν να τον φάνε!». Ο ίδιος πάντως έχει πολύ ισχυρές προσβάσεις αντίστασης και αυτοσυντήρησης στο ΣΥΡΙΖΑ.

Η αποτυχία στις ΑΠΕ και οι εισαγωγές

Η ΔΕΗ τα τελευταία 4 χρόνια απέτυχε παταγωδώς και σε ένα άλλο σημαντικό τομέα: στην παραγωγή ΑΠΕ με αποτέλεσμα να καταφεύγει όλο και περισσότερο στις εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας ενώ έχει στα χέρια της τεράστιο παραγωγικό δυναμικό.

Το 2016 εισήγαγε περίπου 2000 Γιγαβατώρες, το 2017 κάτι λιγότερο και το 2018 πλησίασε τις 2500 Γιγαβατώρες σε εισαγωγές.

Το επικίνδυνο αυτό φαινόμενο διαπιστώνεται και στα στοιχεία της τελευταίας τριετίας, αν κανείς υπολογίσει την ποσοστιαία σύγκριση των ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας που εισάγει η ΔΕΗ με απότομη αύξηση για το 2018 στο ποσοστό των εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας που κάνει η ΔΕΗ ως προς την συνολική παραγωγή από τις μονάδες της (λιγνιτικές, φυσικού αερίου, υδροηλεκτρικά, πετρελαϊκές και ΑΠΕ) αφού η συνολική παραγωγή κυμαίνεται στις 31-32.000 Γιγαβατώρες και οι εισαγωγές αυξάνονται κατακόρυφα.