Κατά τη διάρκεια της πανδημίας ο Αλέξης Τσίπρας φρόντισε να μας θυμίσει ότι είναι ένας πολιτικός που, όταν καλείται να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα, αναζητά κάποιον να κατηγορήσει και όχι πώς να το λύσει. Προφανώς δεν είναι Πρωθυπουργός, αλλά και όταν ήταν ακολουθούσε την πρακτική του «άλλος κερνάει και άλλος πληρώνει».

 του Χάρη Παυλίδη

Εάν ο κορωνοϊός τον είχε… βοηθήσει να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες του, ίσως ο Πούτιν να μη χρειαζόταν ώστε αν έρχεται σήμερα να ζητάει… εκλιπαρώντας εκλογές, με το αιτιολογικό ότι ο Μητσοτάκης ευθύνεται για την αύξηση των καυσίμων, της ενέργειας και του πληθωρισμού. Για τον Αλέξη Τσίπρα και την οπισθοδρομική Αριστερά την οποία εκπροσωπεί, όταν δεν ευθύνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση ευθύνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Υπάρχει πάντα κάποιος ή κάτι που δεν γίνεται σωστά και παρεμβαίνει ο Αλέξης Τσίπρας ώστε να προτείνει τα ενδεδειγμένα μέτρα που θα σώσουν τη χώρα και τη μεσαία τάξη. Και φυσικά οι υποσχέσεις πίπτουν λάιτ θρου, όπως έλεγε και ο Ζαμπέτας, όπως έπεφταν επί των ημερών του οι φόροι. Και φυσικά ευθύνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη για τους φόρους που έφερε ο ίδιος και η κυβέρνηση της πρώτης φοράς Αριστερά με την λαϊκιστική ακροδεξιά του Πάνου Καμμένου.

Κάθε φορά που βρίσκεται στριμωγμένος, αλλάζει προφίλ και φτιάχνει μια ιστορία στα μέτρα του. Εάν τελειώσει καλά, όπως τα εμβόλια ή το ταμείο βοήθειας που με πρόταση Μητσοτάκη προχώρησε η ΕΕ, τοποθετείται στο κέντρο και επιπλέον παρουσιάζεται ως εκείνος που με τις προτάσεις του έσπρωξε τον Μητσοτάκη στο σωστό δρόμο! Αν κάτι πάει στραβά, θα εξαρτάται από άλλους που του έχουν αρνηθεί την υποστήριξή τους και δεν έχουν αποδεχθεί τις προτάσεις του.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, είτε ως αριστερός ριζοσπάστης είτε ως «κεντρώος» και «μετριοπαθής», έχει την ικανότητα της απόσταξης του λαϊκισμού προς ίδιον όφελος. Ως ριζοσπάστης αριστερός ζητούσε εκλογές για να σκίσει τα μνημόνια και να διώξει την «Μαντάμ» Μέρκελ. Εσχάτως ως «κεντρώος» και «σοσιαλδημοκράτης» ζητάει εκλογές ώστε να πέσει ο Μητσοτάκης και να συμπαρασύρει στην πτώση του τη τιμή της βενζίνης και του πληθωρισμού.

Αγωνιά να μας σώσει, να σώσει την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο μαζί και την Ευρώπη, για δεύτερη φορά. Αλλά για να μας σώσει, όπως και τότε με τον «αναγκαίο καλό» Καμμένο, πρέπει να γίνουν εκλογές ώστε να μπορέσει και ο ίδιος να σωθεί από όλους αυτούς που στο ΣΥΡΙΖΑ τον περιμένουν στη γωνία. Κι αυτό γιατί, για όσους δεν κατάλαβαν, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να υπάρχει και να τάζει, αναζητά κάθε φορά τον έξοδο από την πραγματικότητα. Και κάθε φορά που κάνει δηλώσεις, όπως τις χθεσινές, ένα καινούριο ανέκδοτο γεννιέται.