Πριν από μερικές ημέρες διαβάσαμε σε ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι, η παγκόσμια κοινότητα αναγνωρίζει το έργο του Αλέξη Τσίπρα και χαίρει θαυμασμού(πάλι παγκοσμίως) γιατί διέσωσε τη χώρα. Αφού λοιπόν ο Τσίπρας είναι ηγέτης παγκοσμίου εμβέλειας, όπως ισχυρίζονται στο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να σιωπά και να δείχνει τον προσήκοντα σεβασμό. Αυτά πριν από μερικές ημέρες.
Χάρης Παυλίδης
Γιατί σήμερα, σε μια από τις πλέον έγκυρες εφημερίδες γνώμης της Ιταλίας, την κεντρώα Il Foglio που ίδρυσε ο Τζουλιάνο Φεράρα(το 2017 σε άρθρο του είχε γράψει θετικά σχόλια για τον Τσίπρα), σε πρωτοσέλιδο ταυτίζει το λαϊκίστικο κίνημα που ίδρυσε ο Γκρίλο με τον Τσίπρα(βλ. φωτό).
Στο άρθρο επικρίνεται με σφοδρότητα το Κίνημα των 5Αστέρων για τις κωλοτούμπες του οι οποίες οδήγησαν στη συνεργασία με τον μέχρι πριν από λίγο καιρό μισητό εχθρό των “Γκριλίνι”. Το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα του Τζινγκαρέτι, ή κατά άλλους του “αφανούς” Ρέντσι που ουσιαστικά κινεί τα νήματα στο παρασκήνιο. Εκείνο που ξεχωρίζει στο άρθρο είναι ότι “παγκοσμίου” αναγνώρισης ηγέτης Αλέξης Τσίπρας, παρουσιάζεται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικής εξαπάτησης. Ενώ ταυτίζεται η πορεία του Κινήματος των 5Αστέρων με εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ, αφού άλλα έλεγαν και τα δύο αυτά λαϊκίστικα κινήματα στην αντιπολίτευση και άλλα έκαναν στην κυβέρνηση. Γι αυτό και το άρθρο έχει τίτλο: “Το σόου του Κινήματος των 5Τσίπρα”!
Πάντως, ο “Πλανητάρχης” Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται στην Ιταλία και παρακολουθεί το ετήσιο φόρουμ που διοργανώνει το think tank European house Ambrosetti στο Τσερνόμπιο. Εκεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαιο ότι θα πει από ποιους κινδυνεύει η Ευρώπη, αλλά είναι επίσης βέβαιο ότι δεν θα πει από ποιους κινδύνευσε η Ελλάδα το 2015. Όπως είναι βέβαιο ότι θα παραλείψει να πει στα “μυαλά” που μετέχουν της δεξαμενής ότι- όπως αναφέρει και το άρθρο της Foglio- ότι οι διαφορές του με τα αντισυστημικά κινήματα στην Ευρώπη, όπως ήταν το Κίνημα των 5Αστέρων, με το ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο δυσδιάκριτες ώστε μετά από την κυβερνητική τους θητεία να φαίνονται ως αδελφά κόμματα. Επιπροσθέτως, όπως επισημαίνεται, αυτά τα δήθεν αντισυστημικά κινήματα- κόμματα δεν μπορούν να αλλάξουν συνήθειες. Γι αυτό και είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, αρέσκονται σε θεατρικού τύπου ανακοινώσεις με έντονο το στοιχείο της υπερβολής.
Σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον Μπέπε Γκρίλο, όπως άλλωστε είχε διαφανεί όταν προτίμησε για κυβερνητικό του εταίρο τους ΑΝΕΛ και τον Πάνο Καμμένο. Εν τέλει η περίπτωση Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ όπως και η περίπτωση Γκρίλο και Κινήματος 5Αστέρων έχουν κοινές διαδρομές.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, θα έχει επαφές με σειρά αξιωματούχων στο περιθώριο του φόρουμ, συμμετέχει για δεύτερη φορά στη συγκεκριμένη διοργάνωση, μετά το Σεπτέμβρη του 2014 και θα βρεθεί στην Ιταλία σε μία κρίσιμη συγκυρία τόσο για την Ιταλία όσο και για την Ευρώπη. Μια στιγμή όπου διαμορφώνεται μία νέα, πιο φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση, χωρίς το διχαστικό και ξενοφοβικό κόμμα του Σαλβίνι πλέον στις τάξεις της.
Κατά τη διάρκεια της παρέμβασής του ο κ. Τσίπρας αναμένεται να τονίσει ότι η υπαρξιακή κρίση της Ευρώπης, εκφάνσεις της οποίας αποτελούν το Brexit, η άνοδος της ακροδεξιάς και η εθνική περιχαράκωση στον ευρωπαϊκό διάλογο, είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να φέρει λύσεις σε κρίσεις που ταλάνισαν την ήπειρο την τελευταία δεκαετία (οικονομία, προσφυγικό, ασφάλεια) και στο δημοκρατικό έλλειμμα που χαρακτηρίζει τους θεσμούς της.
Ο κ. Τσίπρας, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, αναμένεται να τονίσει πως το μέλλον της Ευρώπης υπονομεύεται όχι μόνο από την ακροδεξιά του Σαλβίνι, αλλά και από τον δεξιό απομονωτισμό που εκφράζεται σήμερα από τον Μπόρις Τζόνσον. Καθώς και ότι, απάντηση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ δεν μπορεί να έρθει από τον νεοφιλελεύθερο συντηρητισμό, που ενσωματώνει, υποθάλπει ή ανέχεται τον εθνικισμό, ενώ περιφρονεί τις ανάγκες και ανησυχίες των λαϊκών στρωμάτων. Θα τονίσει ότι αυτό που απαιτείται, είναι ηγεσίες που έχουν το θάρρος να προβαίνουν σε «προοδευτικές λύσεις εντός της ΕΕ» ασχέτως του πολιτικού κόστους. Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται να αναφερθεί στην έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια, στη διαχείριση του προσφυγικού, στη Συμφωνία των Πρεσπών και στις ελληνοτουρκικές και ευρωτουρκικές σχέσεις.
